Μητέρα, Μάνα, Μαμά, ένα από τα υψηλότερα σύμβολα της ζωής!

Της Τριανταφυλλιάς Νιάρχου

Με μεγάλη ευλάβεια και συγκίνηση, γιορτάζουμε αύριο ένα από τα υψηλότερα σύμβολα της ζωής, τη μητέρα, τη Μάνα, τη Μαμά!

Η ομορφιά και η αλήθεια ζευγαρώνουν στο πρόσωπο της μητέρας, και δικαιολογημένα κάθε χρόνο, μια Κυριακή του Μάη που «η φύση βρίσκει την καλή και τη γλυκιά της ώρα» να γιορτάζεται, η προσωποποίησης της ανθρωπιάς και της αγάπης, που γλυκαίνει τον πόνο, ζωντανεύει την ελπίδα σβήνει το μίσος…

Την τραγούδησαν και την τραγουδούν τη Μάνα οι ποιητές. Τη χαιρέτησαν και την υμνούν σαν τρυφερή ύπαρξη. Υπήρξε πάντοτε η πηγή έμπνευσης της λαϊκής μας λογοτεχνίας, και γράφει ο λογοτέχνης: «Μάνα σε προσκυνώ, σε υμνώ. Χωρίς εσένα είμαι το κίτρινο φύλλο που με ρίχνει ο άνεμος, το σκάφος που με αλωνίζουν τα κύματα, για να με καταπιεί η θάλασσα, η βρύση που έμεινε χωρίς νερό.

Για αυτό με δικαιολογημένη συγκίνηση στρέφουμε σήμερα όλη τη σκέψη μας στη μάνα.

Ας σκεφτούμε το τι υπέφερε, πόσο πάλεψε για να μας μεγαλώσει και να μας παραδώσει ικανούς και σωστούς ανθρώπους στην κοινωνία.

Θα αναφερθώ με λίγες γραμμές στην Ελληνίδα Μάνα, που η ελληνική φυλή με τις αθάνατες παραδόσεις της έχει τη μητέρα στο υψηλότερο ηθικό βάθρο, που μπορεί να στηθεί μέσα στην οικογένεια και μέσα στην κοινωνία κάτω από τον ουρανό της πατρίδας και της θρησκείας.

Η Ελληνίδα μητέρα είναι το κέντρο της οικογενειακής ευτυχίας, η πραγματική πηγή κάθε χαράς. Ο στυλοβάτης του σπιτιού και της κοινωνίας.

Εμπνέει, καθοδηγεί, διαπλάθει ψυχές και χαρακτήρα. Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι η μητέρα είναι η βασίλισσα, η αγία και η θέα του σπιτιού.

Η Ελληνίδα του σήμερα πρέπει να επικεντρώσει ξανά όλο της το ενδιαφέρον πάνω στην οικογένειά της. Και να εστιάσει όλη τη φλόγα της καρδιάς της, πάνω στα παιδιά της πριν είναι αργά.

Γιατί οι καιροί «δεν είναι μενετοί».

Για όλα αυτά ας σταθούμε με ευλάβεια και ευγνωμοσύνη, μπροστά στις Ελληνίδες Μάνουλες και ας τους χαρίσουμε τούτα τα λόγια της ψυχής μας:

Ελληνίδες μητέρες σας αξίζει κάθε έπαινος. Είστε οι αιώνιες παραστάτιδες των παιδιών μας από τα πανάρχαια χρόνια, ως τα σήμερα. Ο Θεός σας φύλαξε ξεχωριστή θέση μέσα στις γυναίκες όλου του κόσμου. Είστε η Μάνα του Βουνού και του κάμπου, η μάνα της θάλασσας και του νησιού. Η μάνα η αγράμματη ή η μορφωμένη, η Μάνα Παναγιά μας, που θα έπρεπε σε κάθε κατοικημένο χώρο, δίπλα από το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη να έχουμε στήσει το δικό της ηρώο. Το δικαιούται η ΜΑΝΑ μας.. Το αξίζει…. Όπως το αξίζουν όλες οι μανάδες του κόσμου. Για δε τις Μανάδες μας που έχουν φύγει από τη ζωή, μας παρακολουθούν με υπερηφάνεια, ας τις διαβεβαιώσουμε ότι δεν θα τις ξεχάσουμε ποτέ η δε προσφορά τους και η παρουσία τους στη ζωή μας δεν μετριέται ούτε ζυγίζεται με τίποτε. Ας τους εναποθέσουμε ένα ευωδιαστό λουλούδι από τον ανθόκηπο που οι ίδιες έχουν καλλιεργήσει στις καρδιές μας. Θα είναι στη σκέψη μας, για σήμερα, για αύριο για πάντα!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ!!