Γράφει η Αστάθεια
Προγραμμένη ήταν η πορεία του νεαρού Αντίνοου, ως πρωτότοκου τέκνου του φαρμακοποιού Τατάκη, με το φημισμένο κατάστημα στην Πρωτεύουσα. Ως φοιτητής στην φαρμακευτική σχολή σχετίστηκε φιλικά με τον συμφοιτητή του Βλάσιο, καταγόμενο από χωρίον της πεδινής Επαρχίας, που τον εντυπωσίασε με τις εύστοχες παρατηρήσεις του και τις γνώσεις του στα βότανα. Έτσι έμαθε ότι ο πατέρας του Γερβάσιος είχε ειδικευτεί στο κέντρωμα της αγριελιάς- τεχνική αρχαία, κληροδοτημένη από τους παλιούς και η μάνα του Δομινίκη ήταν η γιάτρισσα και η μαμή της περιοχής, με την προαιώνια γνώση, καταγραμμένη από τις παλιές σε κατάστιχα, οπότε ανάμεσα στην γεωπονία και την φαρμακευτική, επέλεξε την δεύτερη.
Όταν η μικρή αδερφή του Βλάσιου, η Ελεονόρα τον επισκέφτηκε στην Πρωτεύουσα, αμοιβαίο αίσθημα αναπτύχτηκε ανάμεσα σ’ αυτήν και τον Αντίνοο. Σε κυριακάτικο γεύμα καλωσορίσματος, που παρέθεσε η μητέρα του Αντίνοου, Ζηνοβία, ο Βλάσιος εντυπωσιάστηκε από την μικρή αδερφή του Ηλιοστάλαχτη, τελειόφοιτο του Παρθεναγωγείου, που επιθυμούσε να γίνει φαρμακοποιός, στα χνάρια του πατέρα της. Μετά κάποια γεύματα οι νέοι είχαν αποφασίσει, αφού συναίνεσαν και οι γονείς, ότι θα παντρεύονταν-ο Αντίνοος με την Ελεονόρα και θα άνοιγε Φαρμακείο στην Επαρχία και ο Βλάσιος με την Ηλιοστάλαχτη, που θα συνέχιζαν από κοινού την επιχείρηση του κ. Τατάκη στην Πρωτεύουσα.
Μετά την κοινή λαμπρή τελετή για τους δύο γάμους στον Μητροπολιτικό ναό της Επαρχίας, έγιναν τα μεγαλοπρεπή εγκαίνια του νέου Φαρμακείου της Πόλης. Στεγαζόταν στο ισόγειο πέτρινου κτιρίου, στην διασταύρωση κεντρικών οδικών αρτηριών ενώ στον όροφο οργανώθηκε η κατοικία του ζεύγους. Στο Φαρμακείο είχε στηθεί –σαν μυστικό δωμάτιο- το εργαστήριο της πεθεράς Δομινίκης που με γουδιά έσπαγε σπόρους και έλιωνε βοτάνια να κάνει τα πατροπαράδοτα γιατρικά της.
Στην πίσω αυλή μια αυλόπορτα οδηγούσε σε κηπάριον, όπου ο Αντίνοος με την βοήθεια των πεθερικών του φύτεψε λίγα δέντρα, βότανα και καλλωπιστικά- ειδικά τις αγαπημένες του τριανταφυλλιές ενώ μια ποικιλία ιδιαίτερη είχε φτάσει σαν γαμήλιο δώρο από το εξωτερικό.
Την ημέρα που άνθισε το πρώτο άλικο τριαντάφυλλο, γεννήθηκε η κόρη του. Έτσι ονομάστηκε Αλίκη.
Αυτή είναι η προϊστορία της Αλίκης- της «βελούδινης»- της κόρης του κυρίου Φαρμακοτρίφτη.
