Μελωδική και ατμοσφαιρική παρουσίαση του βιβλίου «Σεβντάβα, η μελωδία της σιωπής» της Αικατερίνης Σκυλλάκου στο Δημαρχείο Πύργου

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Στον φλογερό μια παθιασμένο κόσμο των τσιγγάνων, στην κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα ενός λαού που περιπλανώμενος σε όλο το κόσμο κατάφερε να επηρεάσει και να επηρεαστεί από πολιτισμούς και παραδόσεις δεκάδων λαών επιχείρησε να μας μυήσει το βράδυ της Δευτέρας η εξαιρετική εκδήλωση παρουσίασης του μυθιστορήματος ‘Σεβντάβα η μελωδία της σιωπής».

Πρόκειται για το πρώτο μυθιστόρημα από τις εκδόσεις ΙΑΜΒΟΣ και το τρίτο βιβλίο της  Ηλείας εκπαιδευτικού Αικατερίνης Σκυλλάκου, στην εκδήλωση  που πραγματοποιήθηκε στο Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο από τον  Δημοτικό Πολιτιστικό Οργανισμό Πύργου και το βιβλιοπωλείο «Κορκολής» με την σήριξη του δήμου Πύργου. Μια παρουσίαση που «ντύθηκε» μουσικά με τσιγγάνικες μελωδίες από το βιολί και την εκπληκτική ερμηνεία του π. Γεώργιου Αναγνωστόπουλου ( εφημέριου του Ι. Ν Αγίου Νικολάου και καθηγητή παραδοσιακής μουσικής του Μουσικού Σχολείου Βαρθολομιού)  που ήταν και η μεγάλη έκπληξη της βραδιάς. Ο πατήρ Γεώργιος αντικατέστησε τον μουσικό Σταύρο Κοντέλη που ήταν αρχικά στο πρόγραμμα, καθώς νόσησε από κορονοΙο.

Το βιβλίο παρουσίασε ο  φιλόλογος Παναγιώτης Γεωργακόπουλος, αλλά και η ίδια η συγγραφέας κάνοντας φινάλε, χαρακτηριστικά αποσπάσματα διάβασε η δημοσιογράφος Νάνσυ Σπυροπούλου. Το κοινό καλωσόρισε η πρόεδρος του ΔΟΠΠ Μαριάννα Σταθοπούλου, η οποία συνεχάρη την συγγραφέα για το έργο της και μετέφερε τον χαιρετισμό του Δημάρχου Πύργου Παναγιώτη Αντωνακόπουλου.

Ο Π. Γεωργακόπουλος παρουσιάζοντας το στόρι του βιβλίου τόνισε ότι η συγγραφέας επιθυμεί να προσεγγίσει (όπως γράφει), την ανέγγιχτη από τον πολιτισμό ανθρώπινη παρορμητική  φύση των τσιγγάνων μ αθητών της , γι αυτό και μέσα στην τάξη, παρακολουθεί κάθε τους κίνηση χωρίς να χάνει κανένα βλέμμα τους. «Γρήγορα καταλαβαίνει τη μιλιά του σώματος , της σιωπής, της σκέψης τους.  Στην υπόθεση του βιβλίου κυριαρχεί ωστόσο ο ανεκπλήρωτος έρωτας της δασκάλας, της Σουνκάρ, για έναν 17χρονο τσιγγάνο μαθητή της με εκφραστικά μάτια, που τα παιχνίδια της ζωής άλλοτε τον φέρνουν κοντά της και άλλοτε τον απομακρύνουν. Τον έχει κοντά της μόνο με τα μάτια, άλλωστε αυτά τα εκφραστικά του μάτια ερωτεύτηκε…»

Επιχειρώντας μια φιλολογική προσέγγιση ο κ. Γεωργακόπουλος υπογράμμισε ότι «Το βιβλίο της Αικατερίνης Σκυλλάκου δεν σε αφήνει να πλήξεις ούτε ένα λεπτό, διαθέτει ένα πολύ ποιητικό λεξιλόγιο, απλό ύφος, γοργό, με λιτά σχήματα, παρομοιώσεις πολλαπλά ασύνδετα, εικόνες του ελληνικού ανάγλυφου, με χρώματα και ήχους. Όλα τα παραπάνω συνοδεύουν την πρώτη της συγγραφική δουλειά  που ακολουθεί τις δυο ποιητικές συλλογές που έχει ήδη εκδώσει, με συνέπεια και σαφήνεια, . Δυνατά σημεία του πονήματός της οι τσιγγάνικοι θρύλοι, οι εναλλαγές, τα απρόοπτα όπου τίποτα δεν είναι δεδομένο..»

‘Σεβντάς» το ερωτικό πάθος…

Η Αικατερίνη Σκυλλάκου, παίρνοντας το λόγο, ευχαρίστησε όλον τον κόσμο που παρευρέθηκε στην παρουσίαση του βιβλίου της, τον δήμο Πύργου για την φιλοξενία της εκδήλωσης και την πρόεδρο του ΔΟΠΠ Μαριάννα Σταθοπούλου για την άριστη συνεργασία και βεβαίως τους συντελεστές της, τον φιλόλογο Παναγιώτη Γεωργακόπουλο, την δημοσιογράφο Νάνσυ Σπυροπούλου και ιδιαιτέρως τον π. Γεώργιο Αναγνωστόπουλο που με το βιολί του πρόσθεσε ένα μοναδικό χρώμα στη βραδιά.

Παράλληλα η συγγραφέας  έκανε μια σύντομη αναφορά στο πώς εμπνεύστηκε την ιστορία του βιβλίου της γυρίζοντας το ρολόι πίσω, τότε που ως νεαρή νεοδιόριστη εκπαιδευτικός μέσα από το πρόγραμμα της Λαϊκής Επιμόρφωσης, είχε «χρεωθεί» την υποχρέωση να μπαίνει στα σπίτια των τσιγγάνων στην Αγία Βαρβάρα και να καταγράφει ποια παιδιά πηγαίνουν σχολείο, ποια διακόπτουν και γιατί την εκπαίδευσή τους και να τα προτρέπει να συνεχίζουν τα μαθήματα στην ΝΕΛΕ.

«Η εμπειρία αυτή για μένα ήταν συγκλονιστική» τόνισε «γιατί είχα την ευκαιρία να ζήσω από κοντά την κοινωνία των ρομά, να ταξιδέψω στην κουλτούρα τους, να βιώσω το πάθος τους για τη ζωή, τη μουσική, τον έρωτα, την ελεύθερη φύση των τσιγγάνων που δεν υποτάσσονται, στοιχεία  που άσκησαν πάνω μου μια γοητεία. Ήταν για μένα ένα δεύτερο σχολείο»! Ανέφερε ακόμα ότι ο  τίτλος του βιβλίου της «Σεβντάβα» έχει σχέση με την λέξη «σεβντάς», το ερωτικό πάθος, την ανταριασμένη από έρωτα ψυχή και ακόμα δεν ξέρει αν το Σεβντάβα το εφηύρε ως λέξη ή το είχε από κάπου ακούσει. Από την εποχή εκείνη ξεκίνησε να συλλέγει στοιχεία για να γράψει αυτό το μυθιστόρημα αναζητώντας πηγές, τσιγγάνικα παραμύθια ή λογοτεχνία κείμενα και βρήκε δυστυχώς ελάχιστα, γιατί η βιβλιογραφία για τους ρομά είναι περιορισμένη. Θέλησε ωστόσο μέσα από τους ήρωες του βιβλίου να μεταδώσει κυρίως το πάθος των τσιγγάνων μέσα από την μελωδία της αγάπης και του έρωτα σε ένα μαγικό ταξίδι. Στο τέλος της εκδήλωσης, η συγγραφέας υπέγραψε τα βιβλία της σε όλους τους φίλους που θέλησαν να το αποκτήσουν.