Μεγάλα ΟΧΙ και Καταφάσεις Ελπίδας
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”94197″ img_size=”full”][vc_column_text]του Πάνου Τριγάζη*
Ακόμα μία επέτειος του ΟΧΙ, προσφέρεται για προβληματισμό και άντληση διδαγμάτων. Πάνω από όλα, συμπυκνώνει μια μεγάλη πορεία αγώνων του ελληνικού λαού κόντρα στην ξένη εξάρτηση, τον φασισμό, τον μιλιταρισμό, τον πόλεμο, την θεωρία της «ψωροκώσταινας».
Αξίζουν αιώνιου σεβασμού και τιμής όλοι εκείνοι που έγραψαν το έπος της Αλβανίας, καθώς και η μεγαλειώδης Εθνική Αντίσταση που το διαδέχτηκε. Τότε που ο ελληνικός λαός έκλεισε τα αυτιά του στις σειρήνες της υποταγής, λέγοντας το μεγάλο ΝΑΙ
στην δυνατότητα απελευθέρωσης της πατρίδας από τις δυνάμεις του Άξονα, που κατείχαν σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη, προελαύνοντας και προς την Μόσχα.
Αξίζει επίσης να θυμόμαστε ότι δεν πήγαν χαμένοι εκείνοι οι αγώνες, όσα δεινά κι αν ακολούθησαν για τον τόπο μας. Όπλισαν τον ελληνικό λαό με μια κουλτούρα αντίστασης, που εμπλουτίστηκε από όλους τους μεταπολεμικούς αγώνες για τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Χρειαζόμαστε αυτήν την κουλτούρα και σήμερα ως κοινωνική και προσωπική ασπίδα, για να αντιμετωπίσουμε πρωτόγνωρα προβλήματα, όπως η υγειονομική κρίση, αλλά και η νέα επιδρομή του νεοφιλελευθερισμού που πραγματοποιεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ποτέ δεν ήταν πιο αναγκαία η οργάνωση των κοινωνικών αγώνων στο εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και η πειστική προβολή εναλλακτικών προτάσεων.
Η μεγάλη διαφορά με την προ του 2015 περίοδο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχει πίσω του μια κατά βάση πετυχημένη κυβερνητική θητεία, την οποία ο ελληνικός λαός αξιολογεί καθημερινά, συγκρίνοντας τα δικά μας πεπραγμένα με αυτά της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Όταν μιλάμε για μετασχηματισμό της Αριστεράς, αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του, διότι αγωνιζόμαστε και θυσιαζόμαστε για τους κοινωνικά αδύνατους, συχνά και για την πατρίδα, κανείς δεν το αμφισβητεί.
Μετά το ΟΧΙ του 1940, έχουν ακολουθήσει πολλά, τα οποία διατηρούν την αξία τους και σήμερα, καθώς διανύουμε τον 21ο αιώνα. Διαχρονική ισχύ έχει το «ΟΧΙ» στον φασισμό, τον πόλεμο και τον μιλιταρισμό, απειλές για την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή μας. Διαρκές πρέπει να είναι το ΟΧΙ στις κοινωνικές ανισότητες και γενικότερα στον κοινωνικό αποκλεισμό, που παράγει φτώχεια και ποικίλες μορφές εγκληματικότητας.
Εννοείται ότι κανένα ΟΧΙ δεν σημαδεύει την ιστορία, αν δεν συνοδεύεται από καταφάσεις ελπίδας. ΝΑΙ στην ζωή, την δημοκρατία, την ειρήνη, την ισότητα και αλληλεγγύη, χωρίς τις οποίες η ανθρωπότητα δεν έχει μέλλον. Στο σημείο αυτό θυμίζω ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε τον λαό να πει ΟΧΙ κατά το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, δεν ζητούσε άλμα στο κενό, δηλαδή, να φύγουμε από την ΕΕ, αλλά να διεκδικήσουμε μια άλλη Ευρώπη, με την Ελλάδα ισότιμο εταίρο.
*Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
