Μάκης Μπαλαούρας: Πανηγυρική αθώωση μου Και για τη Follie Follie

• Ούτε με χρημάτισαν ούτε έγινε παρέμβαση μου στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς!
• Το κατηγορητήριο στηρίχθηκε σε ένα mail κάποιου ευφάνταστου χαμηλό-υπάλληλου που ήθελε να πείσει τους εργοδότες του ότι είναι ο μόνος έμπιστος για ανέλθει στην ιεραρχία, εμπλέκοντας εμένα και τη μισή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ!    
• Καθάρισα και την τελευταία λάσπη που μου έριξαν!

Την Τετάρτη 3 Ιουλίου, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με έκρινε ομόφωνα αθώο, ενώ και η εισαγγελική πρόταση ήταν απαλλακτική.

  Ακόμα και οι πολιτικοί αντίπαλοι μου χλεύασαν το επερχόμενο κατηγορητήριο (Βουλή 14/4/2021):

Κεγκέρογλου: «Βλέπω ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο μόνο ένα στήσιμο μιας ιστορίας από κάποιον για να οικονομήσει λεφτά από την διοίκηση εκμεταλλευόμενος και συκοφαντώντας άλλα άτομα»!

Πλεύρης: «με email δεν το θεωρούμε ικανό να πούμε ότι αυτό από μόνο του είναι στοιχείο για να πάμε σε προκαταρκτική επιτροπή»!

Η Εισαγγελία Οικονομικού Εγκλήματος

  Παρά ταύτα, και με μόνο στοιχείο τα emails ενός χαμηλόβαθμου υπαλλήλου και παρά την προηγηθείσα συζήτηση στη Βουλή, η Εισαγγελία Οικονομικού Εγκλήματος, ούτε καν με στοιχειώδη έλεγχο, με ευκολία έκρινε ότι «προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις τελέσεως του πλημμελήματος της εμπορίας επιρροής»(!), με ανύπαρκτες ενδείξεις χωρίς στοιχεία και χωρίς περαιτέρω έρευνα.

  Βέβαια το σκηνικό το προετοίμασαν Αρχιερείς και Αρχιέρειες της μαυρο-κίτρινης δημοσιογραφίας έξαλλοι/ες, ως στρατοδίκες της Χούντας με φανατισμό ιεροεξεταστών, κραύγαζαν «Άρον Σταύρωσον αυτόν», διαπομπεύοντας με καθημερινά χωρίς καν να ζητήσουν την άποψη μου.

Στόχος η δολοφονία χαρακτήρα μου

 Παράλληλα, η πολιτική εκμετάλλευση της υπόθεσης στο βωμό του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου υπήρξε εντυπωσιακή. Η ΝΔ συνεπικουρούμενη από τα γνωστά ΜΜΕ- έστησε ένα κακόγουστο παιχνίδι κανιβαλικών εντυπώσεων πάνω σε μια ανύπαρκτη υπόθεση με στόχο τη δολοφονία χαρακτήρα μου.

Εδώ ταιριάζει η ρήση της Ελένης Βλάχου: «Στην Ελλάδα η ηθική είναι ποινικό αδίκημα»….

  Η απολύτως αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου και η δικαίωση για δεύτερη φορά, όπως και στην υπόθεση σπίλωσης μου από «ΤΑ ΝΕΑ» που με είχαν κατηγορήσει- ψευδώς και καταδικάστηκαν για δυσφήμηση, όμως οι ρετσινιές τους έμειναν.

  Οι αποφάσεις των δικαστηρίων που με κράτησαν στη κοινωνία «άσπιλο και αμόλυντο» μου θύμισαν τη ρύση  «Υπάρχουν ακόμα δικασταί εις τας Αθήνας»…

  Ευχαριστώ θερμά τους μάρτυρες υπεράσπισης μου: Αλέκο Φλαμπουράρη, Δημήτρη Παπαχρήστο, Σταύρο Αραχωβίτη, Αλέξη Χαρίτση, τους τότε διοικητές των Νοσοκομείων Ηλείας, Κώστα Διαμαντόπουλο- Γιάννη Λέντζα και τον Κώστα Τζαβάρα, που δε δίστασε να υπερασπιστεί με ζέση έναν πολιτικό του αντίπαλο! Αυτή του η στάση πραγματικά προάγει τη δημοκρατία και το πολιτικό ήθος.

 Τέλος, τον δικηγόρο μου Βασίλη Παπαστεργίου που με στήριζε με τη νομική επιχειρηματολογία του και την αισιόδοξη λογική του!