Λάζαρος Ασμής: Νέα σχολική χρονιά: ό,τι ετοιμαζόταν συνεχίζεται…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”96393″ img_size=”full”][vc_column_text]Σεπτέμβρης λοιπόν! Ξεκινά η νέα σχολική χρονιά με τις ίδιες περσινές φοβίες για τον εκπαιδευτικό κόσμο. Ίσως πιο εξελιγμένες… Συνηθίζουμε όλο και πιο πολύ στην σύγχρονη πολιτική βαρβαρότητα.

Μόλις πέρσι, για πρώτη φορά, είδαμε αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος σε μαθητές της Γ΄Λυκείου γιατί ήταν λίγοι σε ένα τμήμα. Φέτος περιμένουμε κάτι αντίστοιχο σε μεγαλύτερη κλίμακα βέβαια, βλέποντας και τις κινήσεις και τις προτάσεις της τοπικής εκπαιδευτικής διοίκησης. Δεν θα λειτουργήσουν δηλαδή σε κάποια σχολεία τμήματα προσανατολισμού, αυτά που θεωρούνται  απαραίτητα για την προετοιμασία στις πανελλαδικές εξετάσεις. “Παιδιά αν δεν είστε πολλοί δεν μας συμφέρει. Να φύγετε! Να πάτε αλλού!”.

Όσο για τις παιδαγωγικές συνθήκες της τάξης τι να πει κανείς; Πολυτέλεια. Συνεχίζεται το στοίβαγμα των παιδιών σε πολυπληθή τμήματα για την εξοικονόμηση καθηγητών. Είναι τραγικό να βλέπεις όσους είναι εντεταλμένοι να καθορίσουν των αριθμό των μαθητών στα τμήματα του κάθε σχολείου να κάθονται και να κάνουν απλά “μπακαλίστικους” υπολογισμούς από ένα μακρινό γραφείο και να είναι και επιτηρούμενοι από έναν ηλεκτρονικό αλγόριθμο. Η μεγάλη αγωνία τους είναι να “μην κοκκινίσει” το myschool (ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής των στοιχείων των σχολείων). Αν μπορούσαν να δουν στα μάτια τα παιδιά έστω για μια φορά. Ίσως να ήταν όλα τόσο διαφορετικά.

Όμως φέτος έχουμε και νέα κυβέρνηση. Αν και νέα μπορεί να συνεχίσει την διάλυση του δημοσίου σχολείου χωρίς να χρειαστεί να ψηφίσει ούτε έναν νόμο. Τα έχει ψηφίσει η προηγούμενη. Έχουν βλέπεις τον ίδιο εντολέα, οπότε υπάρχει σταθερότητα (ΟΟΣΑ: ένας οργανισμός αμφιλεγόμενης σκοπιμότητας).

Έτσι άρχισαν πάλι τα “παραμύθια” για αυτοτέλεια της σχολικής μονάδας θέλοντας να μας δώσουν σιγά σιγά να καταλάβουμε ότι όλα τα σχολεία δεν θα προσφέρουν την ίδια εκπαίδευση και επακόλουθα σε λίγο θα έχουμε τα “καλά” και τα “κακά” σχολεία. Επιπλέον κρυμμένοι πίσω από την δήθεν “ελευθερία του γονιού να επιλέγει σχολείο” κρύβουν επιμελώς το γεγονός ότι κάποιοι γονείς “έχοντες και κατέχοντες” θα στέλνουν το παιδί τους σε όποιο σχολείο θέλουν και αντίστροφα θα είναι τα πράγματα για τους “πένητες”. Και αυτό που δεν μας λένε ξεκάθαρα είναι ότι φαντασιώνονται την οικονομική αυτοτέλεια των σχολικών μονάδων δηλαδή, με απλά λόγια, την παραίτηση του κράτους από την υποχρέωση της χρηματοδότησης τους.

Έτσι έρχονται τώρα να προχωρήσουν την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Με ποια κριτήρια όμως θα αξιολογήσουν; Έχουμε καταλήξει τι εκπαίδευση θέλουμε; Όχι βέβαια! Ο ΟΟΣΑ θέλει ένα σχολείο που λειτουργεί στο πρότυπο της επιχείρησης με βάση τον ανταγωνισμό. Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει επανειλημμένα εκφράσει την άποψη για “εξασφαλισμένη ισότιμη εκπαίδευση για όλα τα παιδιά”.

Σε αυτό το πλαίσιο προετοιμάζουν και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Θέλουν λέει “να ανταμείψουν τους αρίστους”. Η αριστεία είναι η “προβιά” του καθενός που έχοντας εξασφαλίσει για τον εαυτό του τις οικονομικές προϋποθέσεις για απόκτηση επαγγελματικών προσόντων (ιδιωτικά πανεπιστήμια, “αγορά” μεταπτυχιακού, κλπ), θέλει αυτές να εκφραστούν ως προβάδισμα σε μια ιεραρχική κλίμακα. Η αριστεία όπως την εννοούν ουσιαστικά θέλει να εξασφαλίσει την διαιώνιση της ανισότητας.

Τέλος τι να πει κανείς για τους “είλωτες” της εκπαίδευσης, τους αναπληρωτές. Αυτοί θα συνεχίσουν να ζουν σε καθεστώς ανασφάλειας. Θα “βουλώνουν τρύπες” και μετά πάλι στην αγωνία. Έρχονται οι κυβερνώντες σήμερα, όπως και χθες, να πουλήσουν εκδούλευση με κάποια “ψίχουλα” διορισμών στην Ειδική Αγωγή για να μας κάνουν να ξεχάσουμε τις θέσεις εργασίας που έχουν καταστρέψει και συνεχίζουν να καταστρέφουν.

Το σήμερα λοιπόν όπως και το χθες…το αύριο να παλέψουμε για να πάψουμε να είμαστε θύματα…

Λάζαρος Ασμής, Καθηγητής Κοινωνιολογίας[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]