Μια ακόμα πολύ ενδιαφέρουσα διάλεξη, διοργανώνει την προσεχή Κυριακή 10 Νοεμβρίου στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα εκδηλώσεών του, το πάντα φιλόξενο Κτήμα Μερκούρη στα πλαίσια των καθιερωμένων δραστηριοτήτων του στους τομείς του Πολιτισμού, των Γραμμάτων και της εν γένει κοινωνικής προσφοράς του.
Ο Αρχιτέκτων – Πολεοδόμος Βασίλης Γκοιμίσης και ο Κτηνίατρος και Εκδότης Χρυσόστομος Φουντούλης παρουσιάζουν το φλέγον θέμα της κλιματικής αλλαγής και της ανθεκτικότητας των πόλεων και των κοινοτήτων μας, μαθαίνοντας από το παρελθόν για να έχουμε μέλλον και μας προσκαλούν σε ανοιχτό προβληματισμό και παραγωγική αντιπαράθεση απόψεων.
Φωτογραφία Τάκης Τλούπας – Γυναίκες κουβαλούν πέτρες στον Πάμισο, 1964
Η Κλιματική Αλλαγή πλησιάζει στο «σημείο μη επιστροφής»
Οι δύο ομιλητές θα παρουσιάσουν και θα αναλύσουν τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν για την αντιμετώπιση της Κλιματικής και που πρέπει να μας ωθήσουν να δομήσουμε σύγχρονες και ανθεκτικές πόλεις και να θωρακιστεί η Πολιτεία απέναντι στις φυσικές καταστροφές.
Η Κλιματική Αλλαγή (ΚΑ), αποτελεί σύμφωνα με τον ΓΓ του ΟΗΕ «άμεση υπαρξιακή απειλή», ενώ πλησιάζουμε στο «σημείο μη επιστροφής» εάν η υπερθέρμανση δεν περιοριστεί κάτω από τον 1,5 °C. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε, βιώνουμε και στην χώρα μας ιδιαίτερα έντονα φαινόμενα φυσικών καταστροφών λόγω της ΚΑ.
Φαίνεται επιβεβλημένο λοιπόν, να μάθουμε από αυτές τις καταστροφές, και να λειτουργήσουμε προληπτικά απέναντι στις επόμενες, προσπαθώντας να δομήσουμε σύγχρονες, οικονομικά ορθολογικές και κυρίως ολιστικά ανθεκτικές πόλεις – όπως άλλωστε έχουμε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, μετά από αστικές πυρκαγιές: όπως στην Θεσσαλονίκη το 1917 όπου αξιοποιήθηκε η ευκαιρία για σύγχρονη ρυμοτομία, όσο και κυρίως μετά από σεισμούς: όπως στην Καλαμάτα το 1985 όπου ομοίως εφαρμόστηκε σύγχρονο πολεοδομικό σχέδιο, όσο και στην Αθήνα το 1981 και το 1999 που προκάλεσαν την ριζική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου αντισεισμικού σχεδιασμού και προστασίας και κυρίως της συνείδησης της κοινωνίας.
Όλες οι γνώμες συγκλίνουν ότι για την αντιμετώπιση της ΚΑ, η κοινωνία θα πρέπει να συστρατευθεί κάτω από μια ατομική και συλλογική συντονισμένη προσπάθεια για ανθεκτικότητα και προσαρμογή, απόλυτα συγκρίσιμη με μια στρατιωτική κινητοποίηση. Έτσι, θα πρέπει να επισπευσθεί τόσο, η άμεση μεταφορά δημόσιων και ιδιωτικών κεφαλαίων στην αντιμετώπιση της ΚΑ, όσο και άμεσες θεσμικές αλλαγές για τον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων.
Λύση για μια άμεση και επιτυχημένη μετάβαση στην ανθεκτικότητα, θα μπορούσε να είναι η χρήση της υψηλής τεχνολογίας και των ωφελημάτων των έξυπνων πόλεων (Smart Cities) π.χ. συνολική βιώσιμη κινητικότητα και ασύρματη συνδεσιμότητα, αλλά και των διασυνδεμένων ψηφιακών δικτύων και συσκευών (Internet of Things) π.χ. με χρήση πλέγματος αισθητήρων για πυρκαγιές, πλημμύρες, ρύπανση/μόλυνση, που μπορούν να εξασφαλίσουν ορθολογικότερη και ευχερέστερη διαχείριση πόρων, ανθρώπινου δυναμικού και κυρίως άμεσης προειδοποίησης και ενημέρωσης του κοινού.
Ολιστική αντιμετώπιση των φλεγόντων προβλημάτων στην πληγωμένη Ηλεία από τις φωτιές του 2007
Τα οφέλη για την κοινωνία, σε κάθε περίπτωση θα μπορούσαν να είναι τεράστια, τόσο για την αναθέρμανση της οικονομίας και την αναδόμηση της σε νέες υγιείς βάσεις (πράσινη/κυκλική οικονομία) όσο και για την καλλιέργεια συλλογικής συνείδησης και πνεύματος συνεργασίας και σύμπνοιας στην κοινωνία, αγαθό που στην μεταμνημονιακή εποχή είναι ίσως πιο πολύτιμο και αναγκαίο, από τις επενδύσεις και την οικονομική διεύρυνση. Έτσι, ειδικά στην πληγωμένη από τις πυρκαγιές του 2007 Ηλεία, ίσως η ολιστική αντιμετώπιση των φλεγόντων περιβαλλοντικών προβλημάτων διαχείρισης απορριμμάτων, ύδρευσης και άρδευσης, και ασφάλειας της παράκτιας ζώνης της, να αποτελέσουν ευκαιρία για κοινωνικές συνέργειες και συνοχή.
Ίσως, η πανάρχαια ολυμπιακή «ιερή εκεχειρία», θα μπορούσε να αποτελέσει χρυσό οδηγό για την επιθυμητή παραμέριση των όποιων λιγοστών και ανούσιων διαφορών και κοντόφθαλμων απωλειών μας, και την καλλιέργεια ευγενούς άμιλλας για την επίτευξη του υψηλότερου και μακροπρόθεσμου ιδεώδους της ανθεκτικότητας της κοινωνίας μας.
