Κίνδυνος ολικού αφανισμού για τα πλατάνια της Ηλείας!
«Καλπάζει» το μεταχρωματικό έλκος, πάνω από 50% των δέντρων έχουν προσβληθεί από την ασθένεια
-Αποτρέψαμε τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος αλλά το πρόβλημα έχει πλέον γιγαντωθεί, τόνισε στην «Πρωινή» ο δασάρχης Πύργου, Παναγιώτης Λάττας
Του Παναγιώτη Φωτεινόπουλου
Με ολικό αφανισμό κινδυνεύουν τα πλατάνια της Ηλείας, κυρίως στην ορεινή ζώνη του Πύργου και της Ολυμπίας, καθώς η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους έχει αποκτήσει πανδημικά χαρακτηριστικά, καταστρέφοντας πάνω από το 70% των δέντρων.
Aπό την πλευρά του δασαρχείου Πύργου υλοποιήθηκε τους περασμένους μήνες ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης της ασθένειας, το οποίο όμως είχε ανακουφιστικό χαρακτήρα, αφού απλώς άμβλυνε τον κίνδυνο στα πλατάνια που ήταν κοντά στο οδικό δίκτυο και αποτελούσαν κίνδυνο για τους διερχόμενους πολίτες.
Ωστόσο, η αποτροπή της εξάπλωσης του έλκους δεν είναι εφικτή με τα σημερινά δεδομένα, αφού η ασθένεια διαδίδεται αστραπιαία από δέντρο σε δέντρο.
«Ο συγκεκριμένος μύκητας προσβάλλει δέντρα όλων των ηλικιών και το μεγάλο αρνητικό στοιχείο είναι ότι επεκτείνεται πολύ γρήγορα. Αιτία είναι ο άνθρωπος, είτε με τη χρήση κλαδευτικών εργαλείων είτε με τη χρήση μηχανημάτων.
Στην περιοχή μας έχουν γίνει ακόμα και προσπάθειες τεχνητής νέκρωσης περιμετρικά της περιοχής διασποράς, για να παρεμποδιστεί η εξάπλωσή του αλλά δεν κατέστη δυνατόν. Απομακρύναμε αρκετά πλατάνια που είχαν προσβληθεί από τον μύκητα και ήταν κοντά σε δρόμους, διότι ελλόχευε κίνδυνος πτώσης και πρόκλησης ατυχ;hματος», εξήγησε στην «Πρωινή» ο δασάρχης Πύργου, Παναγιώτης Λάττας υπογραμμίζοντας την ανάγκη να εκτελούνται οι εργασίες με τη λήψη αυστηρών προληπτικών μέτρων.
«Οι πολίτες και οι αρμόδιες υπηρεσίες στους ΟΤΑ πρέπει να απολυμαίνουν πολύ καλά τα εργαλεία που χρησιμοποιούν, διότι ο μύκητα “νεκρώνει” ακόμα και αιωνόβιους πλατάνους. Είναι αναγκαίο κάθε ανθρώπινη εργασία να γίνεται αφού έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης», σημείωσε.
Μεγάλη η ζημιά στα ορεινά της Ολυμπίας
Όσον αφορά την Ηλεία, το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στη ζώνη Νεράιδα-Νεμούτα-Βασιλάκι του δήμου Αρχαίας Ολυμπίας αλλά στη ΔΕ Ιάρδανου του δήμου Πύργου, ωστόσο το έλκος έχει προσβάλει πάρα πολλά πλατάνια σε όλη τη Δυτική Πελοπόννησο και Στερεά Ελλάδα, αλλά και στην Ήπειρο.
Ο κ. Λάττας ανέφερε ότι το δασαρχείο κάνει διαρκώς ελέγχους σε κάθε περιοχή με πλατάνους, με στόχο να προλάβει την εξάπλωση της ασθένειας και την ολική καταστροφή τους.
«Πλέον ελπίζουμε σε μια μετάλλαξη που να μπορεί ο πλάτανος να την αντέξει δίχως να καταστραφεί. Τους προηγούμενους μήνες κάναμε παρεμβάσεις στις Καρούτες, στη Νεράιδα, στον χώρο αναψυχής στο Βασιλάκι, στα Καλύβια, στον Αστρά, στον Ερύμανθο και όπου αλλού χρειαζόταν, με την απομάκρυνση των “νεκρών” δένδρων, αλλά το πρόβλημα έχει αποκτήσει πλέον εκρηκτικές διαστάσεις», τόνισε συμπληρώνοντας ότι στην Ηλεία πρωτοεμφανίστηκε το 2003 και εικάζεται ότι αιτία διάδοσής του στην Ευρώπη ήταν τα αμερικανικά ξύλινα κιβώτια στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, αν δεν αλλάξει κάτι, ο πλάτανος θα αποτελεί σύντομα είδος προς εξαφάνιση.
«Αποτελεί μεγάλη πληγή το μεταχρωματικό έλκος για τον πλάτανο, γιατί είναι ένα είδος που φύεται από το ύψος της θάλασσας μέχρι τη ζώνη των ψυχροβίων κωνοφόρων. Επίσης, ο πλάτανος αποτελεί, πέρα από σημαντικό δέντρο της ελληνικής υπαίθρου, και ιδιαίτερο μνημείο για την Ελλάδα. Είναι τοπόσημο και σημείο αναφοράς ιστορικών και μυθολογικών γεγονότων. Πιθανή καταστροφή και αφανισμός του θα ισοδυναμεί με περιβαλλοντική καταστροφή ανυπολόγιστου μεγέθους», συμπλήρωσε.
Ο γεωπόνος Ξενοφώντας Γιαρμενίτης δήλωσε στην Πρωινή ότι το μεταχρωματικό έλκος είναι μια ασθένεια που προσβάλλει τα πλατάνια και προκαλείται από τον μύκητα Ceratocystis platani.
Το παθογόνο αυτό αναπτύσσεται μέσα στο ξύλο των δένδρων και προσβάλλει τις ρίζες, τον κορμό και τα κλαδιά των δένδρων. Το παθογόνο εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το φθινόπωρο του 2003, από το Εργαστήριο Δασικής Παθολογίας του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων, στην ΠΕ Μεσσηνίας και μέσα σε μια δεκαετία επεκτάθηκε σχεδόν σε ολόκληρη την Πελοπόννησο Συχνός τρόπος διασποράς της ασθένειας είναι τα μολυσμένα εργαλεία, τα σκαπτικά μηχανήματα μέσα από ποτάμια και αναστομώσεις ριζών», ανέφερε προσθέτοντας ότι το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με έγκαιρη διάγνωση και εκρίζωση δέντρων όπου υπάρχει η προσβολή, για να αποφευχθεί η διασπορά.
