Κατάκολο: «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν….»

Γράφει ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος

Τώρα που μπήκε πλέον Το πωλητήριο μάλλον είναι αργά για δάκρυα Στέλλα.

Κανείς βέβαια δεν πρέπει να εκπλήσσεται.

Τίποτα δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη.

Το πολιτικό προσωπικό μέσα από πράξεις και παραλήψεις οδήγησε σε αυτήν την εξέλιξη.

Και τώρα όχι μόνο δεν ξέρει τίποτα αλλά δίνει και οδηγίες στον επενδυτή που θα αναλάβει για να αξιοποιηθεί λέει καλυτέρα το Κατάκολο.

Δάσκαλε που δίδασκες …..

Μάλλον δεν έχει νόημα να πούμε πάλι μια από τα ίδια.

Βρήκα λοιπόν ένα κείμενο που είχα δημοσιεύσει το Ιούλιο του 2018 και είπα να το (ξανα)δημοσιεύσω τώρα ΑΥΤΟΥΣΙΟ .

Δυστυχώς δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε.

Ο χρόνος ακίνητος μας στοιχειώνει.

Μόνο εμείς μεγαλώνουμε……

---

8 Ιουλίου 2018  

Κατάκολο: Ένα παραμύθι με πολλούς δράκους τώρα τελευταία…

Μας το έλεγαν στο σχολείο

«Το Κατάκολο είναι το επίνειο του Πύργου

Εκεί έρχονται εμπορικά καράβια και φορτώνουν την σταφίδα..»

Μας είχαν πει ότι υπήρχε και σιδηροδρομική γραμμή, από τις πρώτες που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα, για να φτάνει η σταφίδα εκεί με το τραίνο….

Ήταν τότε που η σταφίδα ήταν πάνω από το μισό εξαγωγικό εμπόριο όλης της χώρας

Όλοι τότε μικρά παιδάκια τρώγανε σταφιδόψωμο που πολύ τους άρεσε και όλο και κάποια σπυριά σταφίδας είχαν στην τσεπούλα τους πηγαίνοντας στο σχολείο

Πολλοί από μας αυτά δεν τα έζησαν

Κάποια στιγμή η απότομη μείωση της ζήτησης στις διεθνείς αγορές σε συνδυασμό με την υπερπροσφορά δημιούργησε το σταφιδικό ζήτημα που σημάδεψε τους αγώνες αγροτών – εργατών και στην περιοχή μας αλλά αυτό εξακολουθεί να είναι στις άγνωστες πλευρές της ιστορίας.

Και τα χρόνια πέρασαν

Η σταφίδα πλέον είναι επιδοτούμενο προϊόν σε πολύ μικρότερες ποσότητες και «φεύγει» από αλλού για τις αγορές του εξωτερικού και τα παιδάκια πλέον δεν τρώνε σταφιδόψωμο αλλά γαριδάκια….

Υπάρχει συσκευασμένη στα Super Market χωρίς ωστόσο να συγκινεί πολλούς και όσον αφορά την διαδικασία εξαγωγής από το Κατάκολο έχουν μείνει κάποιες πολύ ωραίες ασπρόμαυρες φωτογραφίες ντοκουμέντα μιας άλλης εποχής

Όλα αυτά είναι για μας ρομαντικά αλλά από τα πρόσωπα των εργατών του τότε καταλαβαίνεις ότι για αυτούς ήταν μια σκληρή βιοπάλη σε μια πολύ σκληρή εποχή

Τώρα στο Κατάκολο πλέον μείνανε μόνο οι ψαράδες και κάποιες από τις αποθήκες στις σταφίδας σιγά σιγά αξιοποιήθηκαν σαν καφετερίες

Μέχρι που κάποια στιγμή άρχισε διεθνώς να αναπτύσσεται η κρουαζιέρα και κάποιοι ξένοι «είδαν» κάτι που εμείς δεν μπορούσαμε να δούμε μέχρι τότε…

Την Ολυμπία

Εμείς αν την είχαμε δει νωρίτερα θα είχαμε ήδη φτιάξει και δρόμους και αεροδρόμια και λιμάνια

Οι ελάχιστοι σχετικά τουρίστες που ερχόταν μέχρι τότε να δουν την Ολυμπία ζούσαν και την περιπέτεια του κατσικόδρομου Πάτρα – Πύργος ακόμη και στην προηγούμενη εκδοχή του.

Κάποια στιγμή λοιπόν αναγκαστήκαμε εκ των πραγμάτων να μπούμε στην διαδικασία κατασκευής κάποιων υποδομών έστω και κάπως βαριεστημένα.

Εμείς όμως δεν είχαμε συνηθίσει να κάνουμε έργα χωρίς κάποια χρονοβόρα «συναλλαγή», χωρίς διαγωνισμούς επί των διαγωνισμών, χωρίς εκπτώσεις επί των εκπτώσεων και το βασικότερο χωρίς ημέτερους «εθνικούς» εργολάβους.

Και όπως είναι φυσικό όλα αυτά δεν γίνονται από την μια στιγμή στην άλλη.

Θα έπρεπε λοιπόν να υπάρξουν πολλές συγκυρίες για να προχωρήσουν κάπως γρήγορα.

Μετά λοιπόν από πολλά πολλά χρόνια και πάνω απ όλα με τις συγκινητικές και άοκνες προσπάθειες των πεφωτισμένων εντόπιων πολιτικών και πολιτευτών φτιάξαμε ένα λιμάνι αν αυτό λέγεται λιμάνι, ο δρόμος εξακολουθεί να καρκινοβατεί και όσο για το αεροδρόμιο πάλι καλά που προσγειώνονται τα ψεκαστικά στο Επιτάλιο..

Τόσο καλά

Κάποια στιγμή λοιπόν καταλάβαμε ότι τα πλοία της κρουαζιέρας δεν είναι άδεια.

Μέσα έχουν κάποιον κόσμο που κάνει την εκδρομή του και που μπορεί να αφήσει κάποια χρήματα στην περιοχή μας αν και εφ όσον….

Από κείνη την στιγμή το Κατάκολο μεταλλάσσεται και από το ασήμαντο ψαροχώρι γίνεται ένα τουριστικό λιμάνι το μόνο στην περιοχή που σιγά σιγά ανταγωνίζεται σε αφίξεις στα ίσα τον Πειραιά και την Σαντορίνη.

Όπως ήταν επόμενο οι υποδομές στην αρχή ήταν υποτυπώδεις χωρίς ωστόσο αυτό να ευαισθητοποιήσει κανέναν από τους αρμοδίους.

Με τις ίδιες λοιπόν υποδομές λειτουργεί ακόμη και τώρα το Κατάκολο παρ ότι υποδέχεται πάνω από 500.000 τουρίστες τον χρόνο.

Σε αυτές τις περιπτώσεις όπως είναι επόμενο η έλλειψη υποδομών ο καιροσκοπισμός και το εύκολο τουριστικό χρήμα κάνουν ένα εκρηκτικό μείγμα που φτάνει το όλο σύστημα στα όρια του….

Αυτό ζούμε τώρα όσο κι αν γίνεται από τους «αρμοδίους» μια συστηματική προσπάθεια να εξωραϊστεί η κατάσταση .

Όλα τα συμφέροντα που κινούνται γύρω από την κρουαζιέρα στο Κατάκολο δίνουν ένα αδυσώπητο αγώνα μεταξύ τους για το ποιος θα αρμέξει πιο πολύ και πιο καλά την ιερή αγελάδα.

Φαίνεται ότι κανείς από αυτούς δεν υποπτεύεται ότι το μόνο που θα καταφέρουν πολύ σύντομα είναι να ψοφήσει η αγελάδα.

Οι αρμόδιοι όπως πάντα βουβοί θεατές

Τα διάφορα μεγαλεπήβολα σχέδια οργάνωσης και ανάπτυξης μένουν στα χαρτιά γιατί κανείς μα κανείς δεν είχε και δεν έχει διάθεση να θίξει εγκατεστημένα συμφέροντα.

Τελικά εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί δεν αφορά μόνο το Κατάκολο

Και σε καμιά περίπτωση δεν είναι

• Τα ΤΑΧΙ

• Τα λεωφορεία ανοικτά και κλειστά

• Το τραινάκι

• Η αγορά

• Τα Μουσεία

• Τα Μοναστήρια

Το πρόβλημα είναι όλα αυτά μαζί και πολλά άλλα ακόμη.

Η συνολική ματιά λείπει και είναι βέβαιο ότι η αποσπασματική αντιμετώπιση που κάποιοι επαγγέλλονται μέσω βαρύγδουπων προτάσεων όχι μόνο δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα αλλά θα εντείνει τον πόλεμο που μαίνεται ήδη στο λιμάνι.

Το σύστημα πλέον εδώ που έχει φτάσει αν δεν επανεκκινήσει εδώ και τώρα είναι απολύτως σίγουρο ότι θα καταρρεύσει με ότι αυτό συνεπάγεται για την περιοχή μας….

Πολιτικοί και πολιτευτές καριέρας της περιοχής μας, τέως νυν και αεί, όπως συνηθίζουν χρόνια τώρα, δεν ξέρουν τίποτα.

Μπροστά στην επερχόμενη καταστροφή ήδη νίπτουν τας χείρας τους αλλά να είναι σίγουροι ότι ο λαός της Ηλείας έστω και κάπως αργά θα βρει τα ονόματα και τις διευθύνσεις …..