«ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ»- ένα βιβλίο- ύμνος στην διαφορετικότητα
Ο συγγραφέας του Σασμού Σπύρος Πετρουλάκης παρουσίασε στην Ολυμπία προσκεκλημένος στην 12η Γιορτή Βιβλίου το νέο του μυθιστόρημα και μας είπε από που εμπνεύστηκε τους δύο βασικούς ήρωές του
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Μετά τα best sellers «Σασμός» και «Το ναυάγιο», ο γνωστός συγγραφέας Σπύρος Πετρουλάκης επιστρέφει με το ένατο μυθιστόρημά του, μια ιστορία για τη διαφορετικότητα και την κοινωνική ανισότητα που θα χαραχτεί βαθιά στην καρδιά των αναγνωστών το «ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ» από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ. Ο Σπύρος Πετρουλάκης, σύστησε στο κοινό της Ηλείας, το βράδυ του Σαββάτου στην Ολυμπία το ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ, σε μια πολύ ζεστή παρουσίαση, στο πλαίσιο της 12ης Γιορτής Βιβλίου Αρχαίας Ολυμπίας που διοργανώνει το βιβλιοπωλείο ΔΩΡΑ με την στήριξη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και του δήμου Αρχαίας Ολυμπίας. Μια βραδιά στο πάρκο του ΟΣΕ, με υπέροχο κόσμο, με έντονο άρωμα Κρήτης, με ρακές κερασμένες από τον συγγραφέα για τους κοινό, αλλά και Κρητικούς χορούς από τα παιδιά του αείμνηστου γυμναστή και δασκάλου παραδοσιακών χορών Θέμη Μπαντουδάκη, Γιώργο και Διονύση Μπατουδάκη και την νεανική και ταλαντούχα χορευτική ομάδα του. Τον συγγραφέα παρουσίασε η Αναστασία Δημακοπούλου, φιλόλογος-αρθρογράφος, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε με εάν εξαιρετική θεατρικότητα, ο φιλόλογος Παναγιώτης Γεωργακόπουλος.
Τον συγγραφέα και το κοινό καλωσόρισε η οικοδέσποινα της βραδιάς κ. Δώρα Ευσταθοπούλου που τόνισε ότι ο Σπύρος Πετρουλάκης ειδικά την φετινή χρονιά έγινε πολύ γνωστός από την μεταφορά του βιβλίου του ΣΑΣΜΟΣ στην τηλεόραση, μια σειρά που αγαπήθηκε ιδιαίτερα και πλαισιώθηκε από ένα απίστευτο καστ αγαπημένων ηθοποιών και επισήμανε ακόμα ότι έχει στο ενεργητικό του ένα πλούσιο λογοτεχνικό έργο. Τόνισε ακόμα ότι για πρώτη φορά φέτος, η Γιορτή Βιβλίου της Αρχαίας Ολυμπίας γίνεται υπό την αιγίδα του δήμου και της Περιφέρειας. Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο δήμαρχος Αρχαίας Ολυμπίας κ. Γιώργος Γεωργιόπουλος που έδωσε τα εύσημα στην κ. Δώρα Ευσταθοπούλου για την Γιορτή Βιβλίου που διοργανώνει όλα αυτά τα χρόνια στην Ολυμπία, αναγνωρίζοντας ότι ως τώρα δεν είχε την θεσμική στήριξη που έπρεπε, ενώ έθεσε και θέμα δημιουργίας Πολιτιστικού Συλλόγου στην περιοχή, όπου όλοι μαζι θα συνδράμουν ανάλογες σημαντικές πολιτιστικές πρωτοβουλίες. Όπως τόνισε, η Αρχαία Ολυμπία αξίζει να είναι Κέντρο πολιτισμού και Παιδείας και αναφέρθηκε στην σύσταση του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης Αθλητικών Στελεχών με έδρα την Ολυμπία που θα δημιουργήσει μια νέα προοπτική για την Παγκόσμια πόλη.
Βιβλίο βαθιά συναισθηματικό
Την σκυτάλη πήρε η φιλόλογος Αναστασία Δημακοπούλου που παρουσίασε το βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη και μιλώντας για τον ίδιο, τόνισε ότι εξελίσσεται σε έναν συγγραφέα εκπληκτικών λογοτεχνικών μυθιστορημάτων με την κάθε συγγραφική του απόπειρα και φυσικά ο ΣΑΣΜΟΣ ανέδειξε το πολύτιμο ταλέντο του. «Το ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ είναι ένα βιβλίο βαθιά συναισθηματικό, υμνεί την διαφορετικότητα και έχει βαθιές προεκτάσεις, θέλοντας να μας μηνύσει ότι η αποδοχή και ο σεβασμός της διαφορετικότητας είναι ένδειξη πολιτισμού. Μέσα από το βιβλίο, βιώνουμε την ιστορία ενός παιδιού με κουτσουρεμένο χέρι που προκαλούσε την απέχθεια των ανθρώπων της εποχής, ενας ευφυής νέος, με πολλά συναισθήματα και όνειρα και παρά το μπουλινγκ που δέχεται εκφράζεται μέσα από τη ζωγραφική, είναι ένα παιδί- θύμα και θύμα της μητερας του και ο αναγνώστης νοιώθει φρίκη με τον τρόπο που τον μεταχειρίζεται. Ο Ιωάννης είναι ένα πλάσμα ευλογημένο από το θεό, αλλά καταραμένο από τους ανθρώπους. Ο Σπύρος Πετρουλάκης πλάθει μια συγκινητική ιστορία και γράφει με μελάνι ψυχής, ενώ σε όλα του τα έργα μας ταξιδεύει στην Κρήτη, μυρίζουμε την Κρητική γη» .
Ο Σ. Πετρουλάκης διηγείται πως εμπνεύστηκε το ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο συγγραφέας, οπου ο Σπύρος Πετρουλάκης διηγήθηκε στο κοινό, από πού εμπνεύστηκε την ιστορία του βιβλίου του και τους δύο κεντρικούς ήρωες, τον Ιωάννη και την μητέρα του την Τριανταφυλλένια που είχε όμως πολλά αγκάθια όπως είπε στην ψυχή της. Όπως είπε, όταν ήταν 8 χρονών είχε πάει με τους γονείς του στην Τήνο και εκεί έμαθα την ιστορία του γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά που είχε μια πολύ σκληρή μητέρα, δεν τον άφηνε να πιάσει τα σκαρπέλα που τόσο λάτρευε για να εκφραστεί και στο τέλος τον έκλεισε σε ψυχιατρείο και σκέφτηκε αν μπορεί να υπάρχουν σήμερα τέτοιες μανάδες. Κάπως έτσι έπλασε την Τριανταφυλλένια. Επίσης, κάποτε είδε στο δρόμο ένα παλικάρι σε αναπηρικό καροτσάκι που δεν μπορούσε να κατέβει μια ράμπα γιατί ήταν παρκαρισμένο μπροστά ένα αυτοκίνητο και στερούνταν εξαιτίας αυτού, κάτι που εμείς θεωρούμε αυτονόητο, το να κυκλοφορούμε και να έχουμε πρόσβαση παντού. Έτσι, ορμώμενος από αυτές τις δύο ιστορίες, «έχτισε» την ήρωά του, δίνοντας υπόσταση στον Ιωάννη αλλά και μια αναπηρία στο δεξί του χέρι που δεν του επέτρεπε να κάνει το σταυρό του και να το χρησιμοποιήσει για να αγιογραφήσει, σε ένα υπόγειο που τον είχε κλεισμένο η μάνα του, του έσπαγε τα αυτοσχέδια πινέλα, το χτύπαγε στο χέρι, αλλά εκείνος έκανε τα απλά υλικά χρώμα και τέχνη. τον ασβέστη, το καρβουνο, την κιμωλία. Βέβαια όπως ακόμα εκμυστηρεύτηκε, το επομενο σημείο εμπνευσής του ήταν ο μεγάλος ποιητής του έρωτα ο Βιτζέντζος Κορνάρος – όπου και μας τραγούδησε ένα μικρό στιχάκι από τον Ερωτόκριτο.
Τέλος να πουμε ότι το ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ μας μεταφέρει σε δύο χρονικές περιόδους όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, αρχικά στα Χανια του 1900-1922 και στη συνέχεια στην Σμύρνη του σήμερα, στην Ι.Μ της Παναγιάς Ακρωτηριανής, όπου συντηρητής έργων τέχνης Σταύρος Βεγράκης ανακαλύπτει μια αριστουργηματική και συνάμα «βλάσφημη» εικόνα, που κανείς δεν θα περίμενε να βρίσκεται σ’ ένα μοναστήρι…
