Ο Σπιρτζης η Πατρών-Πύργου και οι έχοντες κοντή μνήμη
Είναι αλήθεια ότι η υπόθεση ΠΑΤΡΩΝ-ΠΥΡΓΟΥ για μας αποτελεί μια πονεμένη ιστορία που θα θέλαμε να είχε τελειώσει χθες. Αλλά γι αυτό έχει ήδη χυθεί πολύ μελάνι. Έχει βεβαίως την βαρύνουσα σημασία του ότι για πρώτη φορά κυβερνητικός αξιωματούχος ζήτησε διαχρονική συγνώμη από τον ηλειακό λαό, για τις καθυστερήσεις του έργου.
Από την άλλη δεν χωρεί πλέον αμφιβολία – ακόμα και για τους άπιστους Θωμάδες – ότι οι διαδικασίες για την κατασκευή του προχωρούν κανονικά και ο αυτοκινητόδρομος έχει πάρει πια το…δρόμο του. Εξάλλου, το παρατηρητήριο κατασκευής είχε μεταβεί πριν από λίγες εβδομάδες στο υπουργείο Υποδομών και είχε λεπτομερέστατη ενημέρωση για την εξέλιξη του έργου, ενώ συνολικά τους τελευταίους μήνες τα σημάδια ήταν πυκνά και ενθαρρυντικά. Αλλά όπως και να το κάνεις, όταν ενημερώνεσαι από τα χείλη του αρμόδιου υπουργού, η ενημέρωση αποκτά άλλη διάσταση και αξία.
Γιατί αν έβγαλε μία είδηση (πέρα από τα πολλά ενδιαφέροντα που ακούστηκαν) το 1ο αναπτυξιακό συνέδριο Πελοποννήσου το οποίο έλαβε χώρα στην Ολυμπία, τότε αυτή ήταν ασφαλώς η χρονική χαρτογράφηση του έργου, έτσι όπως αναμένεται να εξελιχθεί στο εγγύς μέλλον. Δόξα το θεό, ο Σπίρτζης ήταν καθαρός και ξάστερος, και πράγματι ούτε εμείς, ούτε κανείς θεωρώ θα ασχοληθεί ιδιαίτερα αν τα εργοτάξια στηθούν τελικά σε ενάμιση ή σε δύο μήνες. Το σημαντικό είναι ότι θα ξεκινήσουν, και οι δύο μήνες δεν είναι τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα την οποία ο ηλειακός λαός περίμενε γι’ αυτόν τον αναθεματισμένο αυτοκινητόδρομο. Το μόνο που ευχόμαστε πλέον είναι να μην έχουμε άλλους νεκρούς ή έστω να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερους μέχρι την ολοκλήρωση των έργων, τα οποία θα κρατήσουν σαράντα δύο ολόκληρους μήνες. Από εκεί και πέρα, το ενδιαφέρον στοιχείο στην τοποθέτηση του υπουργού Υποδομών ήταν η εκτίμηση ότι η έναρξη των εργασιών θα αφορά σχεδόν στο σύνολο των εργολαβιών. Αυτό θα ήθελα πολύ να το δω, ωστόσο διατηρώ τις επιφυλάξεις μου γιατί παρότι δεν είμαι ειδικός, η κοινή λογική υπαγορεύει πως απλώς δεν επαρκούν τα τεχνικά μέσα ώστε να καταστεί δυνατό κάτι τέτοιο. Θέλω να πω, φαντάζομαι πως χρειάζονται κάμποσα φορτηγά για ένα τόσο εκτεταμένο εργοτάξιο και δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι για το πού θα βρεθούν. Τέλος, εντύπωση προκαλεί η αναφορά του Σπίρτζη γι’ αυτούς που λαΐκιζαν και δυστυχώς αρκετοί εξ’ αυτών συνέχισαν το ίδιο βιολί μέχρι πρόσφατα. Ενώ δηλαδή το πράγμα έχει προχωρήσει τόσο πολύ, δεν παρέλειψε να ψέξει όσους υποκριτικά και προκλητικά κούνησαν το δάκτυλο, παρά τις οφθαλμοφανείς ευθύνες τους για το «σαμποτάζ» του έργου και τον εμπαιγμό του ηλειακού λαού. Με άλλα λόγια, μας παροτρύνει ο υπουργός να μην ξεχάσουμε. Και μάλλον αυτήν την παραίνεσή του θα την ακολουθήσουμε…
ΥΣ Από το βήμα της Ολυμπίας ο κος Σπιρτζης έβαλε ένα στοίχημα με τον εαυτό του. Ότι τούτη τη φορά όλα θα τελειώσουν στην ώρα τους. Ευχόμαστε ολόψυχα να το κερδίσει. Γιατί σε μας αυτό το στοίχημα υπουργέ μου κοστίζει ζωές…
