Και γιατί να έρθουν στην Ηλεία;

Γράφει ο Δικαιόπολις

Δεν αναρωτιέστε για ποιο λόγο συρρικνώνονται οι δομές υγείας στην Ηλεία;

Δεν αναρωτιέστε για ποιο λόγο δεν στεριώνουν δομές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ηλεία;

Δεν αναρωτιέστε γιατί δεν έχουμε τουριστικό ρεύμα ανάλογο της δυναμικής που μας προσφέρει απλόχερα επί αιώνες η Αρχαία Ολυμπία;

Δεν αναρωτιέστε γιατί φεύγουν πολλοί και έρχονται ελάχιστοι να μείνουν;

Δεν αναρωτιέστε γιατί μαράζωσε δημογραφικά η Ηλεία;

Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά, αλλά έχουν κοινή απάντηση: Κανένας δεν θέλει να ρισκάρει καθημερινά τη ζωή του ταξιδεύοντας στην Πατρών-Πύργου.

Ζητάμε από τον γιατρό να έρθει στην Ηλεία, αλλά δεν τον ρωτήσαμε ποτέ πώς είναι να οδηγεί ξενυχτισμένος και κουρασμένος σε έναν δρόμο χωρίς διαχωριστικό και χωρίς φωτισμό, με διασταυρώσεις που «κόβουν» χωριά στη μέση, με μετανάστες εργάτες γης να τον περιδιαβαίνουν μέρα νύχτα.

Ζητάμε από τον εκπαιδευτικό να έρθει να διδάξει στα παιδιά μας, αλλά δεν τον ρωτήσαμε ποτέ πώς τα καταφέρνει κάθε μέρα στην Πατρών-Πύργου. Και να που χτες οι δυο εκπαιδευτικοί δεν τα κατάφεραν…

Στα σοβαρά ζητάμε από τους φοιτητές να έρθουν στον Πύργο αντί να τους πούμε «φύγετε μπας και σωθείτε»;

Ζητάμε από αστυνομικούς και πυροσβέστες να έρθουν να υπηρετήσουν στην Ηλεία, αλλά δεν τους ρωτήσαμε πώς είναι να περιπολούν και να διασώζουν σε αυτή την «καρμανιόλα».

Απαιτούμε από τον διασώστη του ΕΚΑΒ να φτάσει άμεσα στο συμβάν, χωρίς να αναρωτιόμαστε πόσο γρήγορα μπορεί να ανταποκριθεί προσπερνώντας αυτοκίνητα και νταλίκες.

Η απάντηση σε όλα αυτά είναι ένα απλό ερώτημα: «Και γιατί να έρθουν;» Για να κινδυνεύουν καθημερινά να σκοτωθούν ή να τραυματιστούν σοβαρά σε τροχαίο; Για να παίζουν κορόνα γράμματα τη ζωή τη δική τους ή των παιδιών τους και μετά να στήνουν εικονοστάσια και να ανάβουν κεριά;

Οι Ηλείοι πρέπει να απαιτήσουν μόνο ένα πράγμα χωρίς καμία έκπτωση και χωρίς καμία υποχώρηση. Την άμεση κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Πάτρα-Πύργος και την ολοκλήρωσή του το 2023. Πέρασαν 13 χρόνια από το 2007, όταν και αποφασίστηκε η κατασκευή του έργου, και τώρα φαίνεται ότι πάμε για εικοσαετία αναμονής. Δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη αναμονή. Από το 2013 παρακολουθούμε διαρκώς αποφάσεις επί αποφάσεων. Πρώτη απόφαση να βγει από τη σύμβαση παραχώρησης, δεύτερη απόφαση να δημοπρατηθεί ως δημόσιο έργο, τρίτη απόφαση να «σπάσει» στα οκτώ και τώρα τέταρτη απόφαση να το ξαναβάλουμε στη σύμβαση παραχώρησης και να «πετάξουμε» 300 εκατ. ευρώ που μας δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο πρωθυπουργός δήλωσε προεκλογικά από την κεντρική πλατεία του Πύργου ότι θα δώσει εντολή για «ξεμπλοκάρισμα» του έργου. Μόνο που μετά τις εκλογές ήρθε το πλήρες μπλοκάρισμα.Ο υπουργός Υποδομών προανήγγειλε ακύρωση του διαγωνισμού, έβαλε απέναντι τους εργολάβους χωρίς να έχει την έγκριση της Κομισιόν και τώρα προσπαθεί να ξεμπλέξει από το μπάχαλο που ο ίδιος δημιούργησε. Οι μήνες περνούν, ζούμε στο σκοτάδι χωρίς καμία ενημέρωση για το τι μέλλει γενέσθαι και οι συμπολίτες μας σκοτώνονται. Ας δει λίγο πιο προσεκτικά τι έπαθαν στην κάλπη όσοι ανακατεύτηκαν με τον δρόμο χωρίς επιτυχία και ας δώσει άμεσα μια ρεαλιστική λύση με ακριβές χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου το 2023. Ειδάλλως, ας πάει σε εκλογές χωρίς να έχει φτιάξει δρόμο…