Kάθε μέρα,νέα μέρα: Είμαι (πραγματικά) ευτυχισμένος;
6 ερωτήσεις θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε.
Το να ζούμε μια ζωή όπως ακριβώς την ονειρευτήκαμε δεν περιορίζεται στο να διαγράφουμε πράγματα από λίστες με όσα θα θέλαμε να κάνουμε. Έχει περισσότερο να κάνει με τη δυνατότητα να ακούμε πραγματικά τον εαυτό μας και να έχουμε τη σοφία να ακολουθήσουμε όλα όσα επιθυμεί η καρδιά μας. Τελικά, ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της ζωής μας; Μια ενδοσκόπηση θα μπορούσε να μας βοηθήσει να δώσουμε μια απάντηση στο ερώτημα. Για να ξεκινήσουμε, πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας τις κατάλληλες ερωτήσεις.
- Εμπιστεύομαι τη διαίσθησή μου;
Μέσα στον καθένα μας υπάρχει η δυνατότητα να θέσει τις δικές του ερωτήσεις και να πάρει τις δικές του απαντήσεις, απαλλαγμένες από την κρίση των άλλων. Το ζητούμενο είναι να κοιτάξουμε μέσα μας, να ανακαλύψουμε τη διαίσθησή μας και να την εμπιστευτούμε. Για να τα καταφέρουμε, χρειάζεται να αναπτύξουμε μια πιο βαθιά και ουσιαστική σχέση με τον εαυτό μας, χωρίς τα φίλτρα του φόβου και της αμφιβολίας και μακριά από τις προσδοκίες των άλλων. Τα φίλτρα αυτά παγιώνονται με τον χρόνο και περιορίζουν την ικανότητά μας να πάρουμε τις σωστές για εμάς αποφάσεις. Αντίθετα, η διαίσθησή μας μάς φέρνει κοντά στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, δίνοντάς μας παράλληλα πληροφορίες προκειμένου να σχεδιάσουμε τη μετέπειτα συμπεριφορά μας, ώστε να πράξουμε σωστά. - Πόση ηρεμία έχω στην καθημερινότητά μου;
Δεν χρειάζονται πολυήμερες διακοπές (αν και καλές θα ήταν και αυτές) για να χαλαρώσουμε. Αρκούν έστω και λίγα λεπτά ηρεμίας μέσα στη μέρα. Σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς και εμείς τρέχουμε ασθμαίνοντας να προλάβουμε τις εξελίξεις είναι εξαιρετικά σημαντικό να κατεβάζουμε ταχύτητα και να ζούμε τη στιγμή. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να φτάσουμε στα όριά μας για να επιβραδύνουμε, να χαλαρώσουμε, να πάρουμε μια βαθιά αναπνοή και να δούμε (επιτέλους) το δάσος και όχι το δέντρο. - Είμαι χαρούμενος;
Αν και απλούστατο, το παραπάνω ερώτημα αποτελεί τη βάση της ζωής μας. Ας αφιερώσουμε, λοιπόν, λίγο χρόνο για να αναρωτηθούμε: «Είμαι ευτυχισμένος;». Η απάντηση δεν θα δοθεί μόνο από τη σκέψη μας, αλλά και από τα συναισθήματά μας. Το σώμα μας μάς δίνει σαφείς ενδείξεις, αρκεί να το ακούσουμε. Νιώθουμε πεταλούδες να φτερουγίζουν στο στομάχι μας; Είναι η καρδιά μας ελαφριά και ανοιχτή; Τη στιγμή που θέτουμε το ερώτημα στον εαυτό μας, προσπαθούμε να… αισθανθούμε την απάντηση. - μπορώ να δημιουργήσω τη ζωή που θέλω;
Οι σκέψεις, οι πράξεις και τα συναισθήματα καθορίζουν το είδος της ζωής που έχουμε επιλέξει. Όταν δεν έχουμε αυτοεκτίμηση, αφήνουμε τους άλλους να κρατάνε στα χέρια τους το «κλειδί» της δικής μας ευτυχίας, περιορίζοντας τις πιθανές μας επιλογές. Πράγματι, η ευτυχία φαντάζει ορισμένες φορές μίλια μακριά. Ωστόσο, ακούγοντας την καρδιά και τη διαίσθησή μας, μπορούμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες και να ζήσουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε! Αρκεί να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ονειρευτεί και να κυνηγήσει την ευτυχία. - Έχουν επουλωθεί οι πληγές μου;
Όλοι σε κάποια στιγμή της ζωής μας δοκιμαζόμαστε από δύσκολες καταστάσεις, που συχνά μας στιγματίζουν, όπως είναι π.χ. η απώλεια. Οι αρνητικές αυτές εμπειρίες, όμως, αποτελούν παράλληλα και… ένα δώρο, αφού μας δίνουν στοιχεία σχετικά με τα μαθήματα που μπορεί να μας διδάξει η ζωή και το πώς μπορούμε να μοιραστούμε αυτά τα δώρα με τους γύρω μας. Τα τραυματικά γεγονότα που έχουμε ζήσει είναι η δύναμή μας και έχουν έρθει στη ζωή μας για να μας εκπαιδεύσουν να αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα και να αξιοποιούμε τα εύκολα. - Μπορώ να απεμπλακώ από το παρελθόν;
Συχνά κάνουμε επιλογές με βάση αρνητικές εμπειρίες του παρελθόντος, που προσπαθούμε να αποφύγουμε στο μέλλον. Για να τα καταφέρουμε, καταλήγουμε να λέμε «όχι» σε νέες εμπειρίες, περιπέτειες, ακόμα και νέους ανθρώπους. Έτσι, γινόμαστε δέσμιοι του παρελθόντος μας και εγκλωβιζόμαστε σε φαύλους κύκλους. Τελικά, όμως, υπάρχει ελευθερία και βρίσκεται πίσω από τη συγχώρεση, τη διαχείριση της απόρριψης, την υπέρβαση του πόνου. Αντί να ξαναζούμε τα παλιά τραύματα, αρκεί να επικεντρωθούμε στο τώρα.
Πηγή: (vita)
