Τα καλοκαιρινά μας πατήματα προσπαθούμε να βρούμε όλοι σιγά – σιγά απολαμβάνοντας σε πρώτη φάση λεύτερες στιγμές χωρίς το βραχνά του “ελέγχου”, χωρίς ωστόσο να έχει απομακρυνθεί οριστικά το φάντασμα του κορονοιού. Γιατί όσο ακόμα μετράμε κρούσματα, διασωληνωμένους και δυστυχώς νεκρούς δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε, έστω κι αν οι εμβολιασμένοι πληθαίνουν και χτίζουμε σταδιακά ένα τείχος ανοσίας. Ένα τείχος ανοσίας που δεν ξέρουμε βεβαίως πόσο θα διαρκέσει γιατί δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα και ξεκάθαρη απάντηση για το αν θα χρειαστούμε δεύτερο κύμα εμβολιασμών για να αντιμετωπίσουμε ένα ενδεχόμενο νέου κύματος πανδημίας από το φθινόπωρο. Και μάλιστα, μέσα σε ένα αβέβαιο περιβάλλον με ένα σύστημα υγείας που έχει καταρρεύσει κυριολεκτικά και που δύσκολα θα μπορέσει να σηκώσει το βάρος μιας νέας ανάλογης περιπέτειας αν τώρα που χαλαρώνουμε δεν γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ανοικοδόμησής του!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η κατάσταση στο Νοσοκομείο του Πύργου και ειδικά στην Παθολογική κλινική, έπρεπε να φτάσει στον πάτο, στην απόλυτη διάλυση για να αποφασίσει ένας υπουργός να έρθει να δει από κοντά το πρόβλημα και να δώσει λύσεις άμεσες και ρεαλιστικές και όχι απλά να κάνει… αυτοψία! Περιμένουμε λοιπόν να δούμε πώς ακριβώς η κυβέρνηση σκοπεύει να αντιμετωπίσει τους άγονους διαγωνισμούς για την πρόσληψη γιατρών και ποια θα είναι εκείνα τα κίνητρα που θα τους προσελκύσουν και που υποσχέθηκε ο κ. Κοντοζαμάνης! Γιατί για να μάθει για τα πραγματικά προβλήματα θα έπρεπε να έχει ενημέρωση απο τους ίδιους τους εργαζόμενους στο Νοσοκομείο και όχι μόνο από την διοίκηση και αυτούς, τους απέφυγε! Το πρόβλημα υπάρχει πάντα στη βάση και όχι στην… κορυφή! Ίσως θα έπρεπε να είναι βιωματική η εμπειρία του, να περάσει μια νύχτα στα ΤΕΠ ως απλός παρατηρητής για να καταλάβει τι συμβαίνει στην Ηλεία και γιατί το Νοσοκομείο του Πύργου έχει καταντήσει νοσοκομείο… διακομιδών!
Τις δύο τελευταίες εβδομάδες, η Ηλεία, ο τελευταίος νομός της χώρας στο χάρτη της ανάπτυξης που δεν γνωρίζει καν αυτή τη λέξη, παραδομένος στην εγκατάλειψη, χωρίς Υγεία, χωρίς δρόμο, χωρίς Πανεπιστήμια, χωρίς, χωρίς… , έχει δεχθεί αμέτρητες και μαζεμένες επισκέψεις από όλη την πολιτική εξουσία που έρχονται να μας πουν τι ακριβώς; Ποιο αναπτυξιακό πλάνο του νομού παρουσίασαν και δεν το καταλάβαμε πέρα από το ότι… μυρίζουν εκλογές; Κι έρχονται μάλιστα ανερυθρίαστα απλά να… πουν, έτσι λένε και να διεκδικήσουν κομμάτι της πίτας, χωρίς ούτε καν ένα τυπικό… αντίδωρο! Τις… αγιοβασιλιάτικες υποσχέσεις κουβαλάνε μαζί που ωστόσο δεν έχουν πλέον κανένα αντίκρισμα γιατί πάψαμε να πιστεύουμε στον Άγιο Βασίλη! Είμαστε πια… μεγάλα παιδιά!
Δεν μπορούμε όμως να μην αγανακτούμε με όσα ακούμε! Εδώ ο κ. Καραμανλής, ο υπουργός υποδομών, παρελαύνει από συνέδριο σε συνέδριο και διαλαλεί ότι ο δρόμος Πάτρα- Πύργος που οι Ηλείοι τον πληρώνουν με το αίμα τους εδώ και 20 χρόνια, θα είναι… έτοιμος το 2024! Ο κ. Καραμανλής νομιμοποιείται να το πει αυτό μόνο όταν θα τον δημοπρατήσει! Δεν έχει ξανακουστεί για ένα τόσο σοβαρό έργο υποδομής που έχει περάσει από σαράντα κύματα, να δίνει υπουργός ημερομηνία ολοκλήρωσης και όχι έναρξης! Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται που υπάρχουν ευκολόπιστοι και κυρίως, εύκολοι… χειροκροτητές! Κι όσο εμείς οι Ηλείοι δεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές, θα παίρνουμε το… τίποτα! Όσο για τα Πανεπιστήμια, αυτή είναι μια πικρή τελειωμένη ιστορία και δεν νομίζω ότι την κυβέρνηση την… συγκινούν τα “μέτωπα” και οι… επαναστατικές διαδικασίες!
Όσο για την Αρχαία Ολυμπία, λίκνο του Πολιτισμού για όλον τον κόσμο αλλά προφανώς όχι για την Ελλάδα, μάλλον θα έπρεπε να ανήκει σε άλλη χώρα για να απολαμβάνει το σεβασμό που της πρέπει, γιατί τώρα μόνο την… χρησιμοποιούν και μετά την πετάνε… Αυτό είναι το… προφίλ της Ηλείας το 2021 που προς το παρόν ο μοναδικός χάρτης στον οποίο την βλέπουμε, είναι ο… επιδημιολογικός!! Κι όταν θα έρθουν εκλογές θα την δούμε ξανά στον πολιτικό χάρτη, αν είναι μπλε, κόκκινη, πράσινη κ.ο.κ. Η Ηλεία των χρωμάτων και των… θαυμάτων! Να… καμαρώνει για την Ολυμπία και για το… χάλι της!
