Ημερολόγιο εξόδου: Στις πλαζ με το… ξυπνητήρι!
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”112076″ img_size=”full”][vc_column_text]Γράφει η πρώην “έγκλειστη”
Με μια διαπίστωση- δήλωση σφράγισα το Σάββατο, το πρώτο μου θεϊκό μπάνιο στη θάλασσα, αφού η αφόρητη ζέστη και η ανάγκη μου για λίγη δροσιά ξεπέρασε το γεγονός ότι στη θάλασσα δεν έχω ξαναμπεί Μάη μήνα καθότι ολίγον… κρυουλιάρα! Δηλώνω λοιπόν για μια ακόμα φορά ευτυχής που δεν ζω στην Αθήνα και ειδικά σε συνθήκες καύσωνα και σε μετακορονοϊού εποχή για να χρειαστεί να περιμένω από τις… 6 τα χαράματα, πριν αλέκτωρ λαλήσαι, για να πιάσω στασίδι σε οργανωμένη παραλία!
Η επιστροφή στην… νέα πραγματικότητα μας δίνει καθημερινά και νέες απίστευτες εικόνες που ξεπερνάνε πολλές φορές κάθε φαντασία! Οι Αθηναίοι και πρώην συνέγκλειστοί μας, με το που χάραξε, είχανε βάλει το ξυπνητήρι από το μεσονύχτι, καβαλήσανε λεωφορεία, μετρό και αυτοκίνητα για να πιάσουνε σειρά στις ουρές των οργανωμένων παραλιών της Αττικής για μια νότα δροσιάς και κυρίως για να προλάβουν να καταλάβουνε μια… ξαπλώστρα! Ούτε σε… συσσίτια της κατοχής για ένα κομμάτι ψωμί, τέτοιες ουρές!
Οι πόρτες στις πλαζ άνοιξαν στις 8 το πρωί και οι πρωινοί τύποι το Σαββατοκύριακο, περίμεναν στωικά στην ουρά να έρθει η σειρά τους, να κόψουνε το εισιτήριο εισόδου. Μπροστά στα εκδοτήρια, ο φύλακας με μάσκα και κινητό στο χέρι και περασμένο ένα aplication που κατέγραφε πόσοι μπαίνουν μέσα για να μην υπερβούν το επιτρεπόμενο όριο οι λουόμενοι – γιατί τα πρόστιμα κυμαίνονται 5.000 έως 20.000 ευρώ και αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης για ένα μήνα , κοινώς οι παραβάτες την… κάτσανε τη βάρκα και εν συνεχεία η ίδια εφαρμογή κατάγραφε όσους… έφευγαν για να αντικατασταθούν αριθμητικά από τους επόμενους! Φεύγαν δέκα, μπαίναν άλλοι δέκα αφού ειχαν καεί στο λιοπύρι περιμένοντας να εκκενωθεί μια θέση! Τέτοια κουφά πράγματα δηλαδή!
Στην δε παραλία, το στήσιμο του εξοπλισμού έγινε με την… μεζούρα ανά χείρας! Μετρημένες οι αποστάσεις και… δεμένες οι ξαπλώστρες στις ομπρέλες ώστε να μην μπορούν να τις μετακινήσουν. Εγώ θα πρότεινα να μας… δέσουνε κι εμάς στην ξαπλώστρα με ζώνη ασφαλείας όπως στα αεροπορικά καθίσματα για να μην έχουνε και άγχος ότι θα… μετακινηθούμε και θα τους ξεφύγουμε! Στην κάθε ομπρέλα επιτρεπόταν μόνο δύο ξαπλώστρες, ενώ δύο ξαπλώστρες που βρίσκονται σε διαφορετικές ομπρέλες έπρεπε να απέχουν 1,5 μέτρο. Μπάνιο αυτό με το… πασέτο, ενώ το προσωπικό έχει βρει το μπελά του με τις απολυμάνσεις! Σηκώνεσαι από την ξαπλώστρα, απολύμανση, πας αποδυτήρια, απολύμανση, πατάς στην άμμο, απολύμανση!
Κι εκεί κατά τις 10 το πρωί, έγινε ο χαμός, αφού οι πρωινοί πρόλαβαν και μπήκαν – έπιασε τόπο το ξυπνητήρι- ενώ οι επόμενοι σχεδόν… ποδοπατήθηκαν για να πιάσουν σειρά , φορτωμένοι με αντισηπτικά, τσάντες, πετσέτες, μπολ με… κεφτεδάκια για το μεσημέρι γιατί το beach bar ήταν μεν ανοιχτό, αλλά έπρεπε να διανύσεις μια μεγάλη απόσταση μέσα στη ζέστη για να πάρεις συσκευασμένο κάτι να πιείς ή να φας! Η μουσική απαγορεύεται, όπως και τα… ποτά, διανύουμε θαρρώ εποχή νέας… ποτοαπαγόρευσης, με το σκεπτικό μήπως και… σουρώσουμε κι αρχίσουμε τις… αγκαλιές! Ο Χαρδαλιάς έχει φαντασία, δεν μπορώ να μην το παραδεχτώ, γιατί οι ειδικοί ξεκαθάρισαν ότι η απαγόρευση μουσικής και ποτού ήταν… κυβερνητική απόφαση! Το σίγουρο είναι ότι το πρώτο μπάνιο στην μετακορονοϊού εποχή θα το θυμούνται κάποιοι σε όλη τους τη ζωή και οι λουόμενοι και οι εργαζόμενοι!
Εμείς εδώ, στα δικά μας τα μέρη, άλλος θεός, χαλαρά!! Οι πρωτοφανείς σκηνές της Αθήνας, ευτυχώς, διόλου δεν μας αφορούν! Σπιάντζα, Κατάκολο, Σκαφιδιά, Κουρούτα, Ζαχάρω κλπ τίγκα στον κόσμο, έχουμε άλλωστε ατέλειωτα χιλιόμετρα ακτογραμμής και μας χωράνε όλους! Πετσετούλα στην άμμο, αντηλιακό, οι πιο προνοητικοί είχανε και τις δικές τους ομπρέλες, χωρίς να είναι ο ένας πάνω στον άλλο, άπλετος ο χώρος στην παραλία, χωρίς… πασέτο και ελέγχους, εμένα δεν θα πω ψέματα μου έλειψε η ξαπλώστρα και η καντίνα με το παγωμένο καφεδάκι μου, το θαλασσί της θάλασσας μαγευτικό, το νεράκι δροσερό, όλα τέλεια! Το δήλωσα και νωρίτερα, είμαι ευτυχής που ζω εδώ!!!! Ηλεία και πάλι Ηλεία![/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
