Ημερολόγιο εξόδου: Πανεπιστημίου του ανάγνωσμα!
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”121361″ img_size=”full”][vc_column_text]Ιδιαίτερα παράξενη και πρωτότυπη λόγω κορονοϊού θα είναι η έναρξη της φετινής χρονιάς και για τα Πανεπιστήμια πολλά από τα οποία κάνουν σήμερα πρεμιέρα με το νέο πρωτόκολλο λειτουργίας συνδυάζοντας την εξ αποστάσεως διδασκαλία με την διά ζώσης στα πολύ απαραίτητα ωστόσο εργαστήρια με ολιγομελή τμήματα και υποχρεωτική χρήση μάσκας και παρ’ όλα αυτά κανείς δεν ξέρει πώς ο ακαδημαϊκος χώρος θα βγάλει πέρα το νέο «πείραμα». Γιατί μετά την λειτουργία των σχολείων που όπως αποδείχθηκε δεν ήταν και τόσο ασφαλής, ούτε και τόσο επιτυχής, αφού η υποχρεωτική χρήση μάσκας δεν προστατεύει από μόνη της παιδιά και εκπαιδευτικούς χωρίς επιπλεον αίθουσες για ολιγομελή τμήματα και με σοβαρές ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό.
Το ίδιο σκηνικό και τα ίδια προβλήματα, συνοδεύουν και το άνοιγμα των Πανεπιστημίων, καθώς η οργάνωση και ο σχεδιασμός των προγραμμάτων διδασκαλίας, με βάση τη νέα πραγματικότητα, αποτέλεσε για όλα τα ΑΕΙ έναν δυνατό γρίφο. Από τη μία, υπαρχει η ανάγκη για να παραμείνουν «ζωντανές» οι ακαδημαϊκές δομές, με την παρουσία φοιτητών και από την άλλη, η ανάγκη για περισσότερες αίθουσες, αλλά και διδάσκοντες. Και όπως είπε και ο Πρύτανης του Καποδιστριακού Παν/μίου Αθηνών προσπαθούν να δουν πώς θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα δια ζώσης μαθήματα με δεσομένη την επάρκεια αιθουσών και την ανεπάρκεια στ επιπλέον διδακτικό προσωπικό.
Και όλο αυτό το σκηνικό στα Πανεπιστήμια εννοείται ότι έχει μεγάλο αντίκτυπο σε χιλιάδες οικογένειες φοιτητών και ειδικά των πρωτοετών, αφού πολλοί νέοι φοιτητές έκαναν μεν τις εγγραφές τους αλλά επιφυλάχθηκαν στο να νοικιάσουν σπίτια και να μετακομίσουν στις πόλεις που πέρασαν, μέχρι να δουν πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, προτιμώντας σε πρώτη φάση την εξ αποστάσεων διδασκαλία σε όποιες βέβαια σχολές είναι αυτό δυνατόν. Και βεβαίως αυτή η διαφορετική ακαδημαϊκή χρονιά, πέρα από την ουσία και την ποιότητα της εξ αποστάσεων διδασκαλίας, θα έχει επιπτώσεις και στις τοπικές κοινωνίες, σε πόλεις όπως ο Πύργος όπου η έτσι κι αλλιώς η υπόθεση Πανεπιστήμιο αργοπεθαίνει και η πόλη αιμορραγεί οικονομικά χάνοντας μια ακόμα τονωτική ένεση στην τοπική της οικονομία. Το αποτέλεσμα θα είναι σε λίγο να μην υπάρχει εδώ φοιτητής ούτε για δείγμα!
Ήτανε δηλαδή που ήτανε στραβό το κλίμα, το φα’ γε και ο γάιδαρος που λέει και η λαϊκή παροιμία και ένα Πανεπιστημιακό τμήμα όπως του Πύργου ισχνό και αίολο – αλλά και της Αμαλιάδας όπου είναι λίγο καλύτερη η κατάσταση-, μπορεί να αποτελέσει μια πολύ καλή αφορμή για το οριστικό του κλείσιμο από το Υπουργείο Παιδείας με την σύμφωνη γνώμη του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Κι αυτήν την κρίσιμη καμπή, οι τοπικοί φορείς δεν θα πρέπει να την παραβλέψουν! Αντιθέτως θα πρέπει να ανοιξουν έναν δίαυλο επικοινωνίας με την Πρυτανεία- γιατί το κάθε Πανεπιστήμιο έχει το δικό του τρόπο λειτουργίας-και επίσης να δημιουργήσουν ένα πιο ελκυστικό περιβάλλον σπουδών στην πόλη προβάλλοντας και το ότι είμαστε ένας νομός με πολύ χαμηλά επίπεδα κορονοϊού. Επιβάλλεαι με κάθε τρόπο να στηρίξουμε την υπόθεση Πανεπιστήμιο που μπορεί πολύ εύκολα πια να οδηγηθεί στην ανυπαρξία.
Και βεβαίως με συντονισμό και συνεργασία όλων των τοπικών φορέων – ΟΛΩΝ ομως και όχι μόνο του δήμου Πύργου- με μπροστάρηδες του βουλευτές, να προχωρήσουν τάχιστα με την διεκδίκηση της σχολής ΤΕΦΑΑ, με ολοκληρωμένο φάκελο και όχι με… κορώνες και αντιπαλότητες ποιός έκανε και ποιος δεν έκανε τι! Η ευθύνη είναι συλλογική γιατί το αίτημα θα πρέπει να είναι Πανηλειακό! Οι διχαστικές τακτικές είδαμε που έχουν οδηγήσει την Ηλεία και δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε ξανα μαύρους απολογισμούς! Στην προκειμένη περίπτωση επιβάλλεται ΟΜΟΨΥΧΙΑ! Ο νομός δεν χωρίζεται σε εκείνους που είναι… πάνω απο το αυλάκι και σε εκείνους που είναι κάτω από αυτό! Από μια κραταία πρωτεύουσα νομού, θα έχει να ωφεληθεί όλη η Ηλεία, γιατί επιτέλους, θα μας υπολογίζουν κιόλας στα κέντρα των αποφάσεων! Κι απ’ ότι φαίνεται, η Ηλεία είναι δυστυχώς άγραφο χαρτί!
Και αυτό έχει ως τώρα αποδειχθεί με το Πανηλειακό αίτημα του δρόμου- καρμανιόλα, ισως του μοναδικού δρόμου της χώρας που συνοδεύεται από εκατοντάδες… πιστοποιητικά θανάτου, ένα αίτημα που πράγματι έχει στηριχθεί και στηρίζεται απο τους πάντες και παρ’ όλα αυτά ο εμπαιγμός συνεχίζεται εδώ και μαι 20ετία και πλέον η ευθύνη μετατοπίζεται στις… Βρυξέλλες! Το μόνο όπλο του νομού είναι η ομοψυχία, η συνεχής πίεση και ο αγώνας σε όλα τα επίπεδα, δεν μας έχει μείνει τίποτ’ άλλο! Η πολύ… πληροφορία δεν πρέπει να μας απομακρύνει από τους στόχους μας, δεν είναι απειλή ο κορονοϊός ή μόνο ο κορονοϊός! Υπάρχουν και άλλα ακόμα πιο σπουδαία!
“΄..Στο μυαλό είναι ο στόχος
Το νου σου Ε;”
Κατερίνα Γώγου[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
