ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ: Είναι να απορείς…
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Έχω κι εγώ ένα σωρό
απωθημένους ουρανούς
μα δεν σκοτώνω άστρα…
Κική Δημουλά
Το φθινόπωρο συνήθως φέρνει μαζί του μια γλυκιά μελαγχολία που δεν είναι πάντα ρομαντική, ίσως γιατί δεν έχουμε πια την πολυτέλεια να βλέπουμε την ρομαντική και ονειροπόλα πλευρά της ζωής. Και δεν είναι η ανεμελιά του καλοκαιριού και των ζεστών ηλιόλουστων ημερών που χάνεται με την αλλαγή της εποχής ή μόνο οι αυξημένες υποχρεώσεις και τα προβλήματα που πολλαπλασιάζονται στους δύσκολους χειμώνες που έρχονται , είναι αυτά που βλέπεις γύρω σου πίσω από τη βιτρίνα, είναι η αποσύνθεση σε όλα τα επίπεδα που σου προκαλεί μια βαθιά θλίψη. Και είναι επίσης η επιχειρούμενη αλλά αποτυχημένη ωραιοποίηση της ασχήμιας που μας περιβάλλει… Και στην κοινωνία και στην πολιτική που δεν είναι όμως ανεξάρτητη από την ίδια την κοινωνία που δεν μπορεί να μένει θεατής και να παρεμβαίνει ανορθόδοξα εξαπολύοντας μόνο τόνους απωθημένων, λάσπης και τοξικότητας μέσω των social media.
Και αυτό το φαινόμενο την περίοδο των εκλογών αλλά και μετεκλογικά, έχει γίνει πλέον ανεξέλεγκτο σε σημείο που έχω αρχίσει να πιστεύω ότι αν κλείσεις το φβ στον Έλληνα, θα πέσει σε κατάθλιψη, γιατί θεωρεί ότι αυτό είναι το μοναδικό δημόσιο βήμα που έχει όχι για να εκφραστεί με επιχειρήματα, αλλά για να βγάλει τα απωθημένα του και ενίοτε την σκ@τοψυχιά του! Σπάνια τα social media αντιμετωπίζονται από τους χρήστες τους ως πραγματικό βήμα δημόσιου διαλόγου και διακίνησης των ελεύθερων ιδεών, ίσως γιατί υπάρχουν και πολλά τρολ μέσα σε αυτό το χάος που δυναμιτίζουν την κατάσταση.
Βλέπω αυτές τις μέρες που εκτυλίσσεται στο ΣΥΡΙΖΑ αυτή η τραγωδία της επιχειρούμενης διάλυσής του και της διάλυσης της Αριστεράς, τα κακεντρεχή και αφοριστικά σχόλια που γίνονται έτσι και τολμήσεις να εκφράσεις την άποψή σου – την όποια αποψή σου- για όσα συμβαίνουν που αποτυπώνουν μια εικόνα διχασμού και εμφυλίου! Και όχι βέβαια ότι το κλίμα που έχει διαμορφωθεί μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφορετικό και αυτό από μόνο του σου προκαλεί μια βαθιά θλίψη, όμως πραγματικά βγαίνουν τα “μαχαίρια”, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φιλίες σβήνουν, σχέσεις διαλύονται κι είναι να απορείς! Γιατί αν τόσοι άνθρωποι κρύβουν τόση ασχήμια μέσα τους, πως θα ανατρέψεις την ασχήμια που υπάρχει γύρω μας;
Και κάπως έτσι χάνουμε την ουσία των πραγμάτων και μένουμε θεατές μιας καθημερινότητας πνιγηρής. Δεν μπορεί λ.χ να βγαίνει τσάρκα ο Πρωθυπουργός στα σούπερ μάρκετ για να φωτογραφηθεί και να προπαγανδίσει το 5% μόνιμης έκπτωσης σε ορισμένα είδη και να το καταπίνεις αμάσητο! Όταν για παράδειγμα παρατηρούσα χθες στα ψυγεία του σπούπερ μάρκετ ένα τυρί μοτσαρέλα για πίτσα που είχε 10 ευρώ το κιλό – τη στιγμή που πέρυσι την ίδια εποχή κόστιζε περίπου 7 ευρώ- να έχει καρτελάκι μόνιμης έκπτωσης 5% και να μην σκέφτομαι μα πόση κοροϊδία τελικά! Δηλαδή αν κάνεις απλές μαθηματικές πράξεις, θα δεις ότι στο μισό κιλό έχεις να κερδίσεις… 2,5 λεπτά!! Που βρίσκεις το πεντάλεπτο στο δρόμο και δεν σκύβεις να το πάρεις γιατί δεν αγοράζεις με αυτό ούτε μια τσίχλα!! Μην μπερδεύεστε λοιπόν, δεν μιλάμε για μόνιμη έκπτωση 50% , αλλά για έκπτωση 5%!
Διάβαζε επίσης εφημερίδα συμπολιτευόμενη που είχε ως τίτλο…. “Βρέχει” λεφτά τα Χριστούγεννα για τους συνταξιούχους προμοντάροντας το επίδομα προσωπικής διαφοράς ( από 100-200 ευρώ λέει) που θα δώσει η κυβέρνηση στις γιορτές που κανείς δεν ξέρεις πόσο τελικά θα κληρώσει για τον καθένα. Αυτά τα επιδόματα της “ντροπής” κάποιοι τα χαρακτηρίζουν ως πακτωλό χρημάτων για τους συνταξιούχους που παίρνουν μια σύνταξή πείνας για να βγάλουν το μήνα! Γι αυτά τα θέματα που είναι βαθιά κοινωνικά δεν είδα καμία αντίδραση χρηστών στα social!! Σε ύπνωση η κοινωνία! Γι αυτό ας μην απορούμε λοιπόν που οι κάθε λογής Κασελλάκηδες βρίσκουν φως και μπαίνουν ως οδοστρωτήρες διαλύοντας τα πάντα, κουνώντας και το δάχτυλο! Φαινόμενα της νέας εποχής σε μια κοινωνία ελαφρώς ή καθόλου σκεπτόμενη…
