Τι συνδέει τις Σκουριές, το Ελληνικό και τις εξορύξεις υδρογονανθράκων; Πριν από 10 μήνες, η κυβέρνηση ανακοίνωνε πως ήταν οι εμβληματικές της επενδύσεις. Παρά τις δεκάδες, όμως, φωτογραφικές διατάξεις σε κάθε νόμο αυτής της κυβέρνησης και οι τρεις επενδύσεις φαίνεται να ήταν χρηματιστηριακά παιχνίδια, χωρίς προοπτική υλοποίησης. Ακόμη και έτσι, όμως, η κυβέρνηση επιμένει να τις προωθεί πάση δημοσία θυσία.

Ας δούμε το παράδειγμα της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική. Σε δεινή κατάσταση έχει περιέλθει η Ελληνικός Χρυσός, εξαιτίας της κατάρριψης από το Συμβούλιο της Επικρατείας του δικαιοπρακτικού πυρήνα της σύμβασης με την εταιρεία. Το ΣτΕ έκρινε ως ανεφάρμοστη τη μέθοδο παραγωγής χρυσού, με βάση την οποία κατάφερε να λάβει την περιβαλλοντική αδειοδότηση η Ελληνικός Χρυσός πριν από εννέα χρόνια.

Σε επίκαιρη ερώτησή μου στις 18 Μαΐου, ζήτησα από την κυβέρνηση, την καταγγελία της σύμβασης, την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και τη διεκδίκηση αποζημίωσης του ελληνικού Δημοσίου. Η κυβέρνηση, όμως, αρνείται να ζητήσει αποζημίωση, παρά το γεγονός ότι αυτό συνεπάγεται αδικαιολόγητη ζημία εναντίον του ελληνικού Δημοσίου.

Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σε κάθε ευνομούμενο κράτος θα ήταν οι τίτλοι τέλους της σύμβασης με την Ελληνικός Χρυσός. Αν η προκάτοχός της TVX χρειάστηκε να εγκαταλείψει τη Χαλκιδική λόγω της περιβαλλοντικής καταστροφής που επέφερε, η Ελληνικός Χρυσός προβλήθηκε ως η περιβαλλοντικά φιλική λύση στην παραγωγή χρυσού, χωρίς κυάνιο και αρσενικό, μέσω της μεθόδου της ακαριαίας τήξης. Οταν εγκρίθηκε, μάλιστα, η ανεφάρμοστη αυτή μέθοδος παραγωγής χρυσού το 2011, η μετοχή της εταιρείας εκτινάχθηκε στα 2,2 δισ. ευρώ. Σήμερα, μετά και την απόφαση του ΣτΕ, η αξία της Ελληνικός Χρυσός είναι μόλις 138 εκατ. ευρώ.

Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσει η εξόρυξη στη Χαλκιδική, είναι να προχωρήσει χωρίς την παραγωγή χρυσού. Οι δύο διαθέσιμες μέθοδοι είναι ή περιβαλλοντικά υπερκαταστροφικές ή ανεφάρμοστες και σίγουρα ανεπίτρεπτες από το ΣτΕ. Οταν, όμως, εξορύσσονται μεταλλεύματα χωρίς να επεξεργάζονται στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν φορολογικά έσοδα για την Ελλάδα. Ετσι, η κυβέρνηση καλείται να επιλέξει μεταξύ μηδενικών εσόδων και την ακύρωση της επένδυσης. Θα υποχρεωθεί να κάνει το πρώτο, καθώς το δεύτερο είναι πολιτικά οδυνηρό.

Από την εποχή Σαμαρά έως σήμερα, η προώθηση της επένδυσης στις Σκουριές πάση θυσία αποτελούσε κεντρικό πολιτικό αφήγημα της Ν.Δ., που στην πράξη δεν ανατράπηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Θα υποχρεωθεί να γίνει και επίσημα αποικιοκρατική η σύμβαση με την Ελληνικός Χρυσός. Το ελληνικό κράτος θα έχει θυσιάσει την κοινωνική ειρήνη, ένα αρχέγονο δάσος, ένα σημαντικό αρχαιολογικό χώρο, ένα από τα σημαντικότερα αλιευτικά πεδία της χώρας, τη σημαντικότερη περιοχή παραγωγής πευκόμελου, τοπικά προϊόντα ΠΟΠ, τον τουρισμό ενός σημαντικού τουριστικού προορισμού, αλλά και τη δημόσια υγεία ενός μεγάλου τμήματος της χώρας, χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

Μας προετοιμάζουν ήδη προς αυτή την κατεύθυνση. Χαρακτηριστική η αποστροφή του υφυπουργού Ενέργειας κ. Θωμά κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησής μου για το θέμα. Στην ερώτησή μου τι κερδίζουμε από την επένδυση αυτή, ο υφυπουργός απάντησε ευθαρσώς: «Τις θέσεις εργασίας».

Αν βάλουμε στη ζυγαριά τις θέσεις εργασίας που χάνονται από την καταστροφή, και το τελευταίο αυτό φύλλο συκής χάνεται. Και ο βασιλιάς ήταν απροκάλυπτα διαπλεκόμενος.

*Βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών με το ΜέΡΑ25

Πηγή; efsyn.gr