Αιρετικά και επίκαιρα: Η κατάληψη των σχολείων και το ακατάληπτο της σύγχρονης εποχής

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”74936″ img_size=”full”][vc_column_text]Κατάληψη! Η λέξη και μόνο, μου διεγείρει τις γνωστικές αισθήσεις. Δεν είμαι σίγουρος γιατί, αλλά είμαι σίγουρος πια πως μόλις ακούσω την λέξη, ξαφνικά καταλαμβάνομαι από ένα κύμα θετικών συναισθημάτων. Παραξενιά, ξέρω. Το σαράκι του «επαναστατικού» παρελθόντος είναι αυτό, που για καλό ή για κακό, θα με συντροφεύει στο υπόλοιπο της ζωής. Ωστόσο, ακόμη κι αν πάσχω από ιδεοληψίες ή εμμονές, δεν σημαίνει ότι τούτο με εμποδίζει να σκέφτομαι και σταδιακά να επανακαθορίζω σε νέα, πιο ενημερωμένη βάση, την σχέση μου με τα πράγματα.

Κατάληψη λοιπόν στα λύκεια του Πύργου. Πολύ καλά! Και τι ζητάνε τα παιδιά, τα οποία πολύ υγιώς επιθυμούν να εκφράσουν την άποψη και τα αιτήματά τους; Ένα, δύο, τρία, τέσσερα πράγματα. Δεν στέκομαι στις χαζομάρες, παρότι θα ήθελα πολύ να ξημερώσει μια μέρα όπου θα υπάρχει χαρτί υγείας σε όλες τις τουαλέτες, και κυριότερα, θα υπάρχει μονίμως μία καθαρίστρια μέσα σε κάθε σχολείο.

Από εκεί και πέρα, και με κάθε σεβασμό στον «σχολικό αγώνα», οφείλουμε άπαντες να αναρωτηθούμε, αν πράγματι έχουν ουσιαστικό νόημα αυτές οι κινητοποιήσεις. Πότε ήταν δηλαδή η τελευταία φορά κατά την οποία οι μαθητές πέτυχαν όσα είχαν θέσει ή έστω ένα μικρό μέρος των διεκδικήσεών τους, μέσω της κατάληψης; Πάει αρκετός καιρός κι αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι.

Κατά συνέπεια, η κατάληψη παραμένει ίσως ένα εργαλείο το οποίο αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να φέρει αποτελέσματα, ιδιαίτερα αν έχει εξαντληθεί κάθε άλλη δυνατότητα. Έχει όμως πάψει προ πολλού να αποτελεί μέσο εφηβικής χειραφέτησης. Με άλλα λόγια, λυπάμαι πολύ παιδιά, αλλά αν επιθυμείτε πραγματικά να δομήσετε μία πολιτική ταυτότητα, με την βαθύτερη έννοια του όρου, οφείλετε να αναζητήσετε άλλους τρόπους, οι οποίοισυμβαδίζουν με την εποχή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της.

Και για να συμβεί αυτό, θα πρέπει πρώτα να καταλαβαίνετε σε ποια εποχή ζείτε και πώς θα μπορούσατε να πιέσετε αποτελεσματικά ώστε να ικανοποιηθεί το γενικότερο καλό. Αν αδυνατείτε ή απλώς βαριέστε να μπείτε στην διαδικασία, τότε μάλλον η κατάληψη αποτελεί για εσάς την πλέον ενδεδειγμένη μορφή διαμαρτυρίας.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]