Η Ανδραβίδα πρωταγωνίστησε το 1821

Του Περικλή Δημ.Καπετανόπουλου*

Δεν είναι κακό να μην έχει εντρυφήσει κανείς στην τοπική ιστορία και να μην γνωρίζει γεγονότα και πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας του 1821.

Κακό είναι να μην θέλει να μάθει κανείς την ιστορία των πόλεων και των χωριών που σήμερα απαρτίζουν τον Δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης, να κατοικεί σε αυτά τα μέρη και ακόμα περισσότερο να κατέχει θέση στη δημόσια ζωή.

Με δυο λόγια:

1. Το επαναστατικό κέντρο για την Επανάσταση του 1821, ήταν η Ανδραβίδα. Εκεί υψώθηκε, από τον Καπετάν Κωνσταντή Παπαδημητρόπουλο (Ανδραβιδιώτη), η σημαία της Επανάστασης ταυτόχρονα με τη Γαστούνη. Ακολουθούν τα Λεχαινά και τα υπόλοιπα χωριά.
2. Η Ανδραβίδα ανέδειξε τον σημαντικότερο οπλαρχηγό του κάμπου, Κωνσταντή Παπαδημητρόπουλο ή Καπετάν Ανδραβιδιώτη.
   3.Στην Ανδραβίδα συγκροτήθηκαν δυο σημαντικές μάχες, με τους Τούρκους των Πατρών, τον Ιανουάριο και τον Ιούλιο του 1825 και οι δύο νικηφόρες για τα ελληνικά όπλα.
3. Το σώμα του Καπετάν Ανδραβιδιώτη, το οποίο αποτελούσαν κυρίως Ανδραβιδαίοι, στις 8 Απριλίου 1827, στις Πόρτες Αχαΐας πολέμησε και νίκησε υπέρτερη εχθρική δύναμη πεζών και ιππέων του Ιμπραήμ Πασά επί 8 ώρες, σώζοντας από την αιχμαλωσία 1.500 γυναικόπαιδα από τα χωριά του κάμπου.
   5.Η Ανδραβίδα τροφοδοτούσε με σιτηρά, κρέας, πολεμοφόδια και όλα τα αναγκαία του πολέμου το πολιορκημένο Μεσολόγγι και στις δυο πολιορκίες.
4. Στην πρώτη πολιορκία (1822), μέσα στο Μεσολόγγι μπήκε και πολέμησε ο Καπετάν Ανδραβιδιώτης με το σώμα του.
   7.Στην δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826), ο Καπετάν Ανδραβιδιώτης πλήρωνε εξ’ ιδίων, την μισθοδοσία 25 στρατιωτών που πολεμούσαν μέσα στην πολιορκημένη πόλη.
5. Η Ανδραβίδα, κάηκε και υπέφερε από τον στρατό του Ιμπραήμ Πασά γιατί αρνήθηκε να προσκυνήσει, την εποχή που το προσκύνημα απλωνόταν σαν πανούκλα από την Πάτρα (Νενέκος), την ορεινή Αχαΐα μέχρι τον Πύργο. Οι Ανδραβιδαίοι απέρριψαν με περιφρόνηση τις προτάσεις του Αιγύπτιου πασά.
6. Στην Ανδραβίδα οι γυναίκες με τα όπλα των ανδρών, που έλειπαν έξω από το χωριό, πολέμησαν και αντιπαρατέθηκαν με ηρωϊσμό με τους Τούρκους επιδρομείς από την Πάτρα. Μοναδικό παράδειγμα γυναικείας παληκαριάς στην ιστορία της Επανάστασης.
   
7. Στην Ανδραβίδα υπάρχει το ιερό του γοτθικού ναού της Αγίας Σοφίας, το οποίο οι Έλληνες μετέτρεψαν σε οχυρό κατά την Επανάσταση του 1821.
   
   Για όλους αυτούς τους λόγους και για άλλους τόσους που θα μπορούσα να παραθέσω, κανείς δεν μπορεί να αγνοεί την Ανδραβίδα και την μεγάλη ιστορίας της.
   
   Για την στρατιωτική αξία του Καπετάν Ανδραβιδιώτη παραθέτω απόσπασμα από τους Βίους Πελοποννησίων Ανδρών (σ.41) του Φωτίου Χρυνθανθακόπουλου (Φωτάκου) υπασπιστή και γραμματέα του Αρχιστρατήγου της Πελοποννήσου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη: «Ούτος κατήγετο εξ Ανδραβίδας της Γαστούνης, υπήρξεν ο καλύτερος στρατιωτικός πολεμήσας παντού και ιδίως εις την περίφημον μάχην της 9 Μαρτίου 1822 κατά την πολιορκίαν των Πατρών, όπου ηνδραγάθησε. Τότε δε ήτο με το σώμα του Κωνσταντή Πετιμεζά, ευρέθη δε και εις άλλας μάχας και εις την πρώτην κατά του χωριού Λαντζόι προς τους Λαλαίους Τούρκους μάχην και τέλος επήγεν εις το Μεσολόγγιον, όταν επολιορκείτο».
   
   σ.σ.: Στις φωτογραφίες ο ανδριάντας του Κωνσταντή Παπαδημητρόπουλου – Ανδραβιδιωτη στην κεντρική πλατεία της Ανδραβίδας, και το “Αργυρούν Αριστείο του Αγώνα” της τάξης των Αξιωματικών που του απονεμήθηκε για την προσφορά του στην Επανάσταση.

• Ο Περικλής Δημ. Καπετανόπουλος είναι Δημοσιογράφος-Ιστορικός