Η «αλήθεια» της Μέρκελ

Μέρος ΙΙ

Μέσα από διδακτικούς μύθους, τις ιστοριούλες και τα παραμυθάκια, έχουμε όλοι ακούσει για εκείνους τους Μάγους που στέκονται άναυδοι, τρομοκρατημένοι και τέλος μετανιωμένοι για τα Δαιμόνια που οι ίδιοι δημιούργησαν και δεν μπορούν πια να τα ελέγξουν. Ή για τις ιατρικές αλχημείες του δόκτορα Φρανκεστάιν, ο οποίος συγκλονισμένος από το τέρας που συναρμολόγησε στο εργαστήριο, αρχικά το εγκαταλείπει στην τύχη του, μετά προσπαθεί να το εξολοθρεύσει και, στο τέλος, πέφτει ο ίδιος θύμα του δημιουργήματός του.

Ωστόσο, οι σύγχρονοι μάγοι – αλχημιστές, δημιουργοί της Παγκοσμιοποιημένης Οικονομίας, δογματικοί της ιδέας περί ομογενοποίησης της Σκέψης και αρνητές της πολιτικής και ταξικής διαπάλης που έστω και με «χίλια ζόρια» ωφέλησε τις κοινωνίες, σήκωσαν λάβαρο μια «μπαρούφα» για το -τάχα μου – τέλος της Ιστορίας μετά το 1990 και παραμένουν εντελώς αμετανόητοι και αμετακίνητοι στη μοναδική αλήθεια τους και τις δυσνόητες ιερογλυφικές οικονομικές αναλύσεις και προβλέψεις τους.

Με υπάκουα τσιράκια μια γενιά φιλόδοξων, απαίδευτων αλλά πλήρως εξιδεικευμένων «εργαστηριακών» υποκειμένων τα οποία αποδέχτηκαν το θεατρικό ρόλο του πολιτικού, ένα ρόλο καλοπληρωμένο, με τιμές, δόξες και μεγαλεία, ουρές υπαλλήλων και συμβούλων και συναντήσεις για κοκτειλ με γαλαζοαίματους, έστησαν μια αδιάσπαστη αλυσίδα από παρέες, με μοναδικό στόχο τη διαρκή επέκταση των θησαυροφυλακίων τους. Εγκλωβισμένοι από την αύρα του δημιουργήματός τους, αυτού του Τέρατος της Αγοράς, επιμένουν στο απάνθρωπο Δόγμα τους ενώ όλα δείχνουν να πηγαίνουν κατά διαόλου, ικανοί να συντρίψουν οποιονδήποτε αμφισβητεί την κυριαρχία τους, απορρίπτοντας ακόμα και την ιδέα μιας διαφορετικής άποψης, επιτιθέμενοι λυσσαλέα σε όποιον τολμήσει να τους ανταγωνιστεί.

Μέσα σε αυτό το κλίμα εμφανίστηκε και η βιογραφία της Μέρκελ, μιας πραγματικής πολιτικής προσωπικότητας, εκπαιδευμένη από τα νιάτα της πως, πολιτική προς όφελος των λαών και των κοινωνιών δεν παράγεται μέσα από το σόου, την εικόνα και τα «χαριεντίσματα». Και, δικαίως, κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της χώρας της και μέσω αυτής της κυριαρχίας και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Εγκλωβισμένη από το αξίωμα που έλαβε, μέσα στο τοπίο το οποίο προαναφέραμε, με αλληλοεξαρτώμενες κρατικές οικονομίες, με τους σφιχτούς δημοσιονομικούς περιορισμούς προς όφελος του παγκόσμιου τζόγου των ιδιωτικών κεφαλαίων, η Μέρκελ φρόντισε για πειθαρχημένη δημοσιονομικά Γερμανία, κραταιές γερμανικές εταιρίες και τράπεζες, και ανάλογες παροχές από το δημόσιο πλούτο στη γερμανική κοινωνία, ακόμα και στους μετανάστες στους οποίους ανέκαθεν βασιζόταν η γερμανική οικονομία. Ενώ και ιδιοσυγκρασιακά – πιθανολογώ – δεν μπορούσε να αφήσει 1.500.000 ταλαίπωρους να ζητιανεύουν έξω από την πόρτα της.

Με την ευκαιρία λοιπόν της βιογραφίας της, σε έναν κόσμο που «φλέγεται» αυτή τη στιιγμή, ξεχάστε τους διθυράμβους της Δυτικής πολιτικοδημοσιογραφικής ελίτ για την Μέρκελ. Ξεχάστε τα εξώφυλλα των Times περί «νέας Σιδηράς Κυρίας», «Ευρωπαικής Λέαινας» και «άψογης νοικοκυράς».

Ο «έγκυρος» Economist, το «έγκριτο» Politiko κλπ «εργολάβοι» διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, ξάφνου ανακάλυψαν πως η Μέρκελ όχι μόνο λέει «ανοησίες» αλλά και ότι έπραξε στο παρελθόν ήταν τεράστιο λάθος και εξαιτίας της σήμερα καταρρέει η γαλλική και η γερμανική οικονομία, γιαγαντώθηκε ο Πούτιν, κινδυνεύει η Πολωνία, οι Βαλτικές Χώρες και πιθανόν όλη η Ευρώπη. Γιατί; Γιατί, λέει, οι πολιτικές της δεν ήταν σωστές και κοίταξε μόνο την προσωρινή ευημερία της χώρας της σε βάρος της οικονομίας της υπόλοιπης Ευρώπης αλλά και της Ασφάλειας της Ανατολικής Ευρώπης. Δηλαδή, τη «μαλώνουν» διότι έπαιρνε φτηνή ενέργεια από τον Πούτιν για χάρη της γερμανικής Βιομηχανίας και της κοινωνίας ενώ θα έπρεπε να το αγοράζει σε τριπλάσια τιμή από «άλλον» προμηθευτή. (Κάτι σαν αυτό που έκαμε το ΔΝΤ στην Ταιτή πρίν 30 χρόνια για να τη «σώσει» και τους απαγόρευσε να παράγουν ρύζι να τρώνε φθηνά οι άνθρωποι, αλλά να το αγοράζουν από τη Mossado…)

Σημείωση:

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η αυτοκινητοβιομηχανία VW (Volkswagen) ανακοίνωσε χιλιάδες απολύσεις μαζί με «απειλές» για ακόμα περισσότερες αν το συνδικάτο της βιομηχανίας δεν αποδεχτεί μείωση αποδοχών για τους υπαλλήλους ενώ προηγουμένως το συνδικάτο αρνήθηκε να δοθεί η αύξηση που είχε συμφωνηθεί με το Υπουργείο Εργασίας και την Εταιρία.

Η κυβέρνηση μειοψηφίας του Μακρόν στη Γαλλία αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο κατάρρευσης μετά από πρόταση μομφής που πιθανόν θα καταθέσει η ακροδεξιά πλειοψηφία της Λεπέν αντιδρώντας στον προϋπολογισμό. Φημολογείται ότι ετοιμάζεται να επέμβει το ΔΝΤ…

Ταυτόχρονα ο Ντράγκι επιμένει για περισσότερα όβολα στις βιομηχανίες όπλων και ο Δένδιας ονειρεύεται «Θόλους του Δαυίδ…»

Και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού ο Μπάιντεν δίνει Προεδρική Χάρη  στον « κατά δική του ομολογία» εγκληματία γιό του, ο Τράμπ χαρίζει κυβερνητικά και διπλωματικά αξιώματα σε όλο του το σόι και όλοι μαζί πίνουν σαμπάνιες με τους βιομήχανους όπλων, για να ξεπλύνουν το στόμα τους από το αίμα των παιδιών της Ουκρανίας και της Παλαιστίνης.

Και οι «γνωστοί – όχι άγνωστοι» συνεχίζουν ξετσίπωτα να θαυμάζουν το Τέρας!

Οι συνειρμοί δικοί σας…

Συνεχίζεται…