Γαργάρα μόνο!!

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Ημερολογιακά φτάσαμε ήδη στα μέσα του Οκτώβρη, στα μέσα δηλαδή του φθινοπώρου, αποκαλόκαιρο ακόμα με πολύ υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες που σημαίνει καλή διάθεση. Παρ’όλα αυτά,  περπατώντας τις καθημερινές μέρες στην πόλη του Πύργου, διαπιστώνεις ότι η διάθεση των ανθρώπων είναι… χειμερινή! Αν εξαιρέσεις τα Σάββατα που κρατάνε ακόμα- κυρίως τα πρωινά μια κάποια κίνηση στο κέντρο και δεν μιλάμε για τα αυτοκίνητα που έπηξε ο τόπος- τα μαγαζιά έχουν αρχίσει να ερημώνουν, τα καφέ με λίγο κόσμο κι αυτός περιμετρικά της πλατείας ή του Επαρχείου. Και φανταστείτε ότι ακόμα δεν έχει… μπουμπουνίσει που λένε και στο χωριό μου ή δεν ξεκίνησαν οι ελιές για να εξαφανιστεί όλος ο κόσμος στα λιοστάσια για το λάδι της χρονιάς και όχι μόνο.

Αραιά και που πλέον κάνει την εμφάνισή του και το “κόκκινο λεωφορείο”  με  τους τουρίστες τις ημέρες που έχει κρουαζιέρα και που ποτέ δεν κατάλαβα αν έρχονται με κάποιο πρόγραμμα στον Πύργο για το τι θα δουν και πού θα πάνε, ή απλά περπατάνε πάνω- κάτω να “γνωρίσουν” την πόλη. Και τι να δουν! Μισοτελειωμένα έργα εδώ, έργα εκεί, άντε να πάνε ως το Μουσείο ή τον Άγιο Νικόλαο και στα μαγαζιά υποψιάζομαι ότι αφήνουν ελάχιστα.

Μάλιστα ένα πρωί, το κόκκινο λεωφορείο αφήνει στη στάση της Μανωλοπούλου καμιά τριανταριά Ιάπωνες τουρίστες και είναι η μέρα που τα ΕΛΤΑ δίπλα πληρώνουν τα επιδόματα στους ρομά και καταλαβαίνετε τι γίνεται! Μερικά τσιγγανάκια μάλιστα διαπιστώνουν ότι έφτασε ολόφρεσκη πελατεία και τους την… πέφτουν με την παλάμη ανοιχτή! Δώσε και σε μένα μπάρμπα- μπάρμπας είναι ο Γιαπωνέζος και θειά η Γιαπωνέζα- κι εκείνη τα κοιτάνε μαζί με όλον τον υπόλοιπο πληθυσμό των 300 ρομά με γουρλωμένα μάτια! Τότε λοιπόν κατάλαβα τι σημαίνει “τι είδε ο Γιαπωνέζος”και μάλιστα στον Πύργο ως πρώτη εικόνα!  Θα μου πείτε αυτή δεν είναι η καθημερινότητα της πόλης, μόνο στις πληρωμές συμβαίνει, όμως έστω και τότε συμβαίνει, όπως και η επαιτεία όπου η εκμετάλλευση μικρών παιδιών από τα γνωστά κυκλώματα δεν λέει να χτυπηθεί. 

Το δε Κατάκολο τέτοια εποχή αρχίζει σιγά- σιγά να μεταμορφώνεται!  Όταν δεν υπάρχει κρουαζιέρα, μοιάζει με τις αρχαίες… νεκροπόλεις όσο ο χειμώνας πλησιάζει και παρόμοια εικόνα θα υπάρχει και στην Ολυμπία όπου ένα- ένα – ένα τουριστικά καταστήματα ειδικά από το Νοέμβρη θα βάλουν λουκέτο και θα κυκλοφορούν μόνο μαύρες γάτες.

Τώρα γιατί κάνω όλες τούτες τις θλιβερές περιγραφές. Ίσως επηρεασμένη από ένα πρόσφατο ταξίδι μου στην Αθήνα και μια περιήγηση σε Μοναστηράκι, Θησείο, Πλάκα, στην αρχαιολογική ζώνη της Ακρόπολης, όπου οι ξένοι από όλον τον πλανήτη ήταν… μιλιούνια! Και δεν μπορώ βεβαίως να συγκρίνω την Αθήνα ως 12μηνό πλέον τοπ τουριστικό προορισμό  με την Ηλεία ή την Αρχαία Ολυμπία, αλλά το 1% από αυτούς να μπορούσαμε να προσελκύσουμε εδώ, σίγουρα όλα αυτά που περιγράφω θα ήταν αλλιώς.

Θα μου πείτε βέβαια  πώς και γιατί να επιλέξουν την Ηλεία όταν τρένο δεν υπάρχει, αεροδρόμιο δεν υπάρχει, δρόμος δεν υπάρχει- τουλάχιστον μέχρι να δούμε τον νέο αυτοκινητόδρομο- άρα και με τον τουρισμό που έχουμε, ευχαριστημένοι θα πρέπει να είμαστε! Γιατί η προσβασιμότητα είναι ανάπτυξη. Και το στοίχημα αυτό, η Ηλεία το έχασε μέσα στην 20ετία που πέρασε όταν τα ευρωπαϊκά πακέτα ήταν γενναία! Και μην ρωτήσετε γιατί και ποιος φταίει! Ο κακός μας ο καιρός φταίει, οι μικροτακτικισμοί, ο παραγοντισμός,  ο πόλεμος επικράτησης των “Ηγεμονίσκων” κ.ο.κ. Τώρα που θέλουμε, λεφτά γιοκ!! Γαργάρα μόνο…