Την είχα επισκεφθεί αρκετές φορές αλλά πρώτη φορά έπεφτε το μάτι μου στη σχετικά μικρή και διακριτική ταμπέλα του υπουργείου Εσωτερικών, η οποία έδινε και το συνοπτικό θεσμικό πλαίσιο της χρηματοδότησης της ολικής αναμόρφωσης της παιδικής χαράς. Στ’ αριστερά, με μεγαλύτερα γράμματα πρόβαλλε το όνομα του προγράμματος: «ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ». Ένα χαμόγελο απογοήτευσης σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου. Απογοήτευση το άδοξο τέλος μιας υποδειγματικής διαδικασίας, αλλά και για τον διαχρονικό τορπιλισμό κάθε προσπάθειας, η οποία με σχεδόν μαγικό τρόπο παρακάμπτει τα μύρια εμπόδια της ελληνικής γραφειοκρατίας και αδιαφάνειας. Εκατοντάδες έργα σε όλη την Ελλάδα βρήκαν τον δρόμο για την ταχύτατη κατασκευή τους, καλύπτοντας τις ανάγκες των πολιτών. Για την ιστορία των παιδικών χαρών, αρκεί να επισημάνουμε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι σχεδόν όλοι οι δήμοι της Ηλείας, είτε απέκτησαν νέες είτε ανακαίνισαν ριζικά παμπάλαιες και επί χρόνια ασυντήρητες εγκαταστάσεις, εκμεταλλευόμενοι τους ευνοϊκούς όρους χρηματοδότησης.

Ο «Φιλόδημος» υπήρξε από τις πιο εμβληματικές και καινοτόμες δράσεις, εφόσον χρηματοδότησε έργα υποδομών για το σύνολο των δήμων της χώρας, χωρίς να επιβαρύνονται οι προϋπολογισμοί τους. Στην ουσία, οι ΟΤΑ δανειοδοτούνταν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) μέσω του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, καιη αποπληρωμή των επενδυτικών δανείων γινόταν από πόρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Εσωτερικών. Σημειωτέον ότι πρακτικά οι Δήμοι υπέβαλλαν ηλεκτρονικά τους φακέλους των έργων απευθείας στους ευρωπαϊκούς φορείς, οι οποίοι και τους αξιολογούσαν. Με άλλα λόγια, όλα ήταν καθαρά και κυρίως δίχως «μεσάζοντες».

Μάλλον κάτι απ’ όλα αυτά δεν άρεσε στη νέα κυβέρνηση του τόπου, η οποία αποφάσισε εν μία νυκτί να καταργήσει το πρόγραμμα. Δεν θα μπούμε όμως εδώ στις ενδεχόμενες πολιτικές σκοπιμότητες αλλά στα άμεσα αποτελέσματα. Το μεγαλύτερο εξ αυτών είναι το μεγάλο «κανόνι» που έχει ρίξει το υπουργείο Εσωτερικών στην αγορά, το οποίο υπολογίζεται μετριοπαθώς στο ένα και κάτι δις ευρώ. Στο μεταξύ, οι δήμοι συνεχίζουν να δημοπρατούν έργα των οποίων οι μελέτες είχαν ήδη εγκριθεί, την ώρα που το υπουργείο εξακολουθεί να διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν υπάρχει «σάλιο». Αυτό είναι το μεγάλο κανόνι της ελληνικής οικονομίας, η οποία κατά τα άλλα βαίνει αναπτυσσόμενη με ταχείς ρυθμούς. Το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε είναι καλά ξεμπερδέματα.