Ευγένιος Τριβιζάς: Το εκπαιδευτικό σύστημα μετατρέπει τα παιδιά σε ρομπότ

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”95272″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο σπουδαίος παραμυθάς Ευγένιος Τριβιζάς με το δικό του μοναδικό τρόπο εξηγεί τη σπουδαιότητα της φαντασίας και της δημιουργικότητας για τα παιδιά στο πλαίσιο μιας ομιλίας στο TEDxAthens.

«Πρέπει να φανταζόμαστε όλο και περισσότερα! Στόχος της εκπαίδευσης δεν πρέπει να είναι τόσο η μετάδοση γνώσεων όσο η καλλιέργεια της δημιουργικότητας και φαντασίας του παιδιού!», ανέφερε ο Ευγένιος Τριβιζάς και συνέχισε, «Η ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και η καλλιέργεια της φαντασίας, είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές των συγχρόνων εκπαιδευτικών συστημάτων. Παραγεμίζουμε τα παιδιά σαν γαλοπούλες με γνώσεις, πληροφορίες, γεγονότα και αφήνουμε τη φαντασία τους να λιμοκτονεί. Τα παιδιά εισέρχονται στο σχολείο προικισμένα με πλούσια φαντασία και αποφοιτούν με φαντασίες ατροφικές ή στραγγαλισμένες. Το βλέπω και στα σχολεία που επισκέπτομαι. Τα μικρά παιδιά τα βλέπεις γεμάτα φαντασία μετά από λίγο τα βλέπεις κινούνται στα πιόνια, σαν ρομπότ!».

Θέλοντας να δώσει, όμως, ένα παράδειγμα για το πώς η ενηλικίωση καταστρέφει την φαντασία, έδειξε μια φωτογραφία από έναν συνδετήρα ύψους 7 μέτρων, στο Όσλο της Νορβηγίας και ανέφερε: «Η φαντασία είναι η πρώτη που χαρτογραφεί, τα αχαρτογράφητα νερά. Στη φαντασία μας συντελούνται αρχικά τα πιο τολμηρά ταξίδια! Σε μία μελέτη με το όνομα «BreakPoint and Beyond», οι ερευνητές παρουσίασαν τα αποτελέσματα μιας έρευνας σχετικά με τη δημιουργική σκέψη και για τη μέτρησή της χρησιμοποιώντας τους συνδετήρες. Το ερώτημα για τους συνδετήρες ήταν πολύ απλό: “Σε τι μπορεί να μας φανεί χρήσιμος ένας συνδετήρας”. Οι περισσότεροι ενήλικες καταφέρνουν να σκεφτούν το πολύ 10-15 χρήσεις. Αν κάποιος απαριθμήσει πάνω από 145-200 χρήσεις του συνδετήρα θεωρείται ιδιοφυΐα. Η έρευνα ήταν διαχρονική. Αξιολογούσαν τα ίδια άτομα σε διάφορα στάδια της ζωής τους. Σε ηλικία πέντε ετών το ποσοστό των παιδιών που σκόραρε στο υψηλότερο επίπεδο για πάνω από 145 χρήσεις του συνδετήρα ήταν 98%. Σε ηλικία 8-10 ετών το ποσοστό μειώθηκε στο 50% και ούτω καθεξής, έως ότου ενηλικιωνόμαστε όπου η μόνη χρήση που μπορεί να σκεφτεί κάποιος για έναν συνδετήρα είναι να συνδέουμε χαρτιά μεταξύ τους».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]