Το σημείωμα του εκδότη – Επόμενη στάση Πατρών-Πύργου: Ένας δρόμος που οδηγεί στο πουθενά
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”100170″ img_size=”full”][vc_column_text]Ήταν όλοι τους εκεί! Όλοι; Όχι! Δεν ήταν όλοι, παρότι αυτή την εντύπωση σου έδινε αρχικά η εικόνα στις εγκαταστάσεις του θεματικού πάρκου Ξυστρή. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκείνος που έκανε την διαφορά και ίσως την ξανακάνει στο εγγύς μέλλον. Είναι αλήθεια ότι στην πολιτική οι αποφάσεις λαμβάνονται σε γραφεία υψηλά ιστάμενων προσώπων και σε κλειστές συσκέψεις. Αυτό είναι άλλωστε και το νόημα της πολιτικής εκπροσώπησης και πράξης. Καμιά φορά όμως δημιουργούνται εξαιρέσεις και οι εξαιρέσεις αυτές έχουν κατεξοχήν λαϊκό χαρακτήρα.
Οφείλουμε λοιπόν να κατανοήσουμε ότι είμαστε αντιμέτωποι με μία παραδοσιακά στρεβλή αντίληψη της πολιτικής, εφόσον η τελευταία βρίσκεται σε κάθετη διαφωνία τόσο με το λαϊκό αίσθημα, όσο πολύ περισσότερο, με το λαϊκό συμφέρον. Δεν είναι μόνο οι σκληρές σκοπιμότητες τις οποίες ενδεχομένως επιχειρούν να εξυπηρετήσουν με κάθε τρόπο, ακόμα κι αν χρειάζεται να πατήσουν επί πτωμάτων, (για την Πατρών-Πύργου δεν έχει μόνο μεταφορικό χαρακτήρα), αλλά και η εδραιωμένη πεποίθησή τους ότι στο τέλος θα περάσει το δικό τους, είτε έχουν δίκιο, είτε όχι. Πολιτική εξουσία που πραγματώνεται μέσα από καθυστερήσεις, αντιπερισπασμούς, κοροϊδίες, τερτίπια και γιατί όχι λοβιτούρες. Εφόσον ούτε ο νόμος μετράει, ούτε το δημόσιο συμφέρον μετράει, ούτε η ηθική τάξη μετράει, ούτε η αγωνία μιας κοινωνίας μετράει, ούτε το ίδιο το αίμα που χύνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στην άσφαλτο μετράει, ε τότε μπορούμε και εμείς να υποθέσουμε ό,τι θέλουμε. Και σας διαβεβαιώνω ότι στην σοβαρή δημοσιογραφία τουλάχιστον, οι υποθέσεις αποκτούν αργά ή γρήγορα βάση και τεκμήρια, οπότε βλέπουν και το φως της δημοσιότητας.
Μερικά πράγματα πάντως δεν χρειάζεται κανείς ικανότητες ρεπόρτερ για να τα διαπιστώσει. Είναι ηλίου (ή και Ηλείου) φαεινότερο ότι μοναδικός σκοπός της μίνι φιέστας που διοργάνωσε ο κ. Καραμανλής και οι αφανείς συμπαραστάτες του, ήταν για να αποπροσανατολίσει και κυρίως να διχάσει. «Διαίρει και βασίλευε». Αυτό ήταν το μοναδικό νόημα που είχε η παρουσία των έξι δημάρχων στην συνάντησή τους με τον υπουργό και οφείλουμε να τους ευχαριστήσουμε, διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο μεγιστοποίησαν δραματικά τις πιθανότητες για το αδιέξοδο στο οποίο μεθοδευμένα έχει οδηγήσει το έργο ο κ. Καραμανλής. Ως εκ τούτου, δεν μου λέει απολύτως τίποτε η προσέλευση των αντιδημάρχων που εκπροσώπησαν τις αντίστοιχες δημοτικές αρχές στου Ξυστρή. Ο Τάκης Αντωνακόπουλος είναι μόνος, ή πιο σωστά, είναι ο μόνος που δείχνει έμπρακτα ότι ενδιαφέρεται για την ταχύτερη δυνατή κατασκευή του δρόμου.
Σε τρεις μήνες θα αποφανθεί η αυτού μεγαλειότης τι μέλλει γενέσθαι. Και ερωτώ: Ποιος θα λογοδοτήσει για τους νεκρούς και τους τραυματίες του προσεχούς τριμήνου κ. υπουργέ; Ποιος θα απολογηθεί στις οικογένειές τους; Ποιος θα αναλάβει την πολιτική ευθύνη για κάτι τέτοιο; Εσείς; Έχετε προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο ή απλώς, δεν σας καίγεται καρφί; Εντέλει, εάν δεν είστε διατεθειμένος να ακούσετε τους πολίτες της Ηλείας, ακούστε τουλάχιστον τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ηλείας, ο οποίος δήλωσε με την μέγιστη ειλικρίνεια ότι κουράστηκε πια τόσα χρόνια να κάνει τρισάγια για τα θύματα αυτού του αιμοτοβαμένου δρόμου της Πατρών-Πύργου. Έστω και όψιμα, ευχόμαστε όλοι τα λόγια του να σας χαρίσουν φώτιση και να αναθεωρήσετε, διότι προς το παρόν ο δρόμος τον οποίο ισχυρίζεστε ότι επεξεργάζεστε, οδηγεί την Ηλεία σε ένα ακόμη θανατηφόρο αδιέξοδο.
Ο εκδότης[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
