Επιστολή προς τους γονείς των μαθητών μας

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”110509″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Ηλία Παπαχατζή, εκπαιδευτικού, π. προέδρου της ΕΛΜΕ Ηλείας

[/vc_column_text][vc_column_text]Κάποιοι σας είπανότι για τα κακά της Παιδείαςφταίνε οι δάσκαλοι και ότι θα τους αξιολογήσουν για το καλό των παιδιών σας.

Ευτυχώς-δυστυχώςζήσατε την καραντίνα και την εξ αποστάσεωςεκπαίδευση και αντιληφθήκατεότιείναιπολύκαλύτερο να είναι τα παιδιά στο σχολείο παράεγκλωβισμένα στο σπίτι,επειδή μια ολόκληρηπολιτεία δεν ήθελε να διαθέσειχρήματα για να μειωθούν οι μαθητέςανάτάξη, άρα για πρόσληψηεκπαιδευτικών και για την υγειονομικήπροστασία των ίδιων και των μαθητών τους.

Αν λοιπόνφταίει ο δάσκαλος,γιατί το υπουργείοπαιδείας, στο νομοσχέδιο που θέλει να ψηφίσεικαλοκαιριάτικα, βάζεινέεςπανελλαδικούτύπουεξετάσεις για τα παιδιά,στην Στ’ του δημοτικού και στην Γ’ Γυμνάσιου; Μήπως,αν φορτωθούναπόμικρά τα παιδιά με περισσότεροάγχος και ανασφάλεια,αυτό θα ωφελήσει να γίνουνκαλύτεροιάνθρωποι;Ή μήπως να προσαρμοστούν στην ιδέα της αποτυχίας;Μήπωςθέλουν να τα προετοιμάσουν να μη συνεχίσουν στο Λύκειο και να φοιτήσουν στις Σχολέςεπαγγελματικήςκατάρτισης,για τις οποίες θα πρέπει να βάλετε χοντρά το χέρι στην τσέπη;

Μήπως λοιπόν θα πρέπει να ξεσηκωθείτεμαζί μας και να απαιτήσετε να μην περάσει ο νέοςνόμος; Και μαζί μ’ αυτό να επιμείνουμε να μην ισχύσει η Τράπεζα Θεμάτων στο Λύκειο κι η ελάχιστηβάσηεισαγωγής σταΑΕΙ;

Κι ακόμα να μην περάσει ο νέοςνόμος,γιατίόταν ο δ/ντης θα αναζητείχορηγούς για να επιβιώσει το δημόσιοσχολείο,εσείς θα πρέπει να βάλετεπάλι το χέρι στην τσέπη, μιας και η κυβέρνησηλέειότι δεν έχειλεφτά να επιχορηγεί τα σχολεία.

Τώρα σε σχέση με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών,το προτεινόμενοσχέδιονόμου θα αναγκάσει τους συναδέλφους να ασχολούνταισυνεχώς με σχέδια και σενάριαμαθήματος,τα οποίααπέχουνπολύαπό τη ζωντανήπραγματικότητα της τάξης.Θέλετεδάσκαλουςαγχωμένους και φοβισμένους ή προτιμάτεανθρώπουςχαμογελαστούς,έτοιμους ν” ακούσουν τα παιδιά σας και να προσπαθήσουν να τα μυήσουν στον κόσμο της γνώσης;Θέλετεπαιδιά,που θα μπορούν να μετατρέπουν την πληροφορία σε γνώση ή άβουλα και φοβισμέναόντα,υπάκουουςμισοειδικευμενουςτηλεθεατές μιας κοινωνίας “υπόεπιτήρηση” που κάποιοι,  εκμεταλλευόμενοι και τον κορονοϊό, ετοιμάζουνερήμην μας;

Αν λοιπόνεπιθυμείτεένακαλόδημόσιοσχολείο,εκτόςαπό το σεβασμό που πρέπει να εμπνέετε στα παιδιά σας σ’ αυτό και την  ανάγκη να κοπιάσουν για να έχουνένακαλύτερομέλλον,χρειάζεται και κάτιακόμη…να συμπαραταχτείτε με τους εκπαιδευτικούςέτσιώστε να μην περάσουν και να μην εφαρμοστούν οι αντιδραστικέςαλλαγές στην Παιδεία.

Με αρκετούςαπό σας κάναμεκοινούςαγώνεςαυτά τα χρόνιαβροντοφωνάζονταςότι τη Παιδείαείναικοινωνικόαγαθό για όλους και ότι Το σχολείο-πανεπιστήμιο δεν είναι για πούλημαούτεπρέπει να μοιάζει με επιχείρηση.Όλοιμαζίμπορούμε να εξασφαλίσουμεένα πιο δημιουργικό κι ελεύθερο μέλλον για την Παιδεία και τα παιδιά της.Και σας υποσχόμαστεότι σε αυτή την κοινήπροσπάθεια κι εμείς θα προσπαθούμεκάθεμέρα να γινόμαστεκαλύτεροι…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]