Επιλογή Κεραμέως η εξίσωση πτυχίων ΑΕΙ και κολεγίων

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”104131″ img_size=”full”][vc_column_text]Ενώ η υπουργός είχε στα χέρια της όλο το νομικό «οπλοστάσιο» για να αντικρούσει τις απαιτήσεις των Ευρωπαίων, αγνόησε την επιστολή της προέδρου του Διεπιστημονικού Οργανισμού Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης επιλέγοντας να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα ιδιωτών της εκπαίδευσης.

Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση φέρνει την υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, η επιστολή του αρμόδιου οργανισμού για την αναγνώριση ακαδημαϊκών τίτλων σπουδών της αλλοδαπής (ΔΟΑΤΑΠ – Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης), καθώς, ενώ της παρείχε όλα τα επιχειρήματα για να αντικρούσει τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την ισοδυναμία των τίτλων σπουδών ιδιωτικών κολεγίων με αυτούς των δημόσιων Πανεπιστημίων της χώρας, η υπουργός επέλεξε να την αγνοήσει παντελώς και να προχωρήσει στην ικανοποίηση των ιδιωτικών συμφερόντων επιχειρηματιών της εκπαίδευσης και στη διά της πλαγίας παραβίαση του άρθρου 16 του Συντάγματος.

Νίκος Φίλης: «Η ζωή δεν θέλει κόπο, θέλει κόλπο» – Το μήνυμα της κυρίας Κεραμέως στη νέα γενιά 

H χθεσινή δημοσιογραφική αποκάλυψη του εγγράφου του ΔΟΑΤΑΠ σχετικά με τα Κολλέγια και επί αιτιάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που διατυπώνονται στην 2019/4160 επιστολή της, έχει κρίσιμη σημασία.

Δείχνει ποιος ήταν ο λόγος που τόσο στην Επιτροπή Μορφωτικών όσο και στην Ολομέλεια της Βουλής η υπουργός Παιδείας αρνήθηκε πεισματικά να παρουσιάσει την εν λόγω επιστολή καθώς και τις απαντήσεις του υπουργείου, αλλά και του ΔΟΑΤΑΠ (του αρμόδιου φορέα της Πολιτείας για την ακαδημαϊκή αναγνώριση των πτυχίων της αλλοδαπής).

Η κυρία Κεραμέως με την ενέργειά της αυτή παραπλάνησε το Κοινοβούλιο και απέκρυψε έγγραφα και αλληλογραφία, η γνωστοποίηση των οποίων θα οδηγούσε πιθανότατα ακόμη και τους βουλευτές της πλειοψηφίας να αντιδράσουν στις άθλιες μεθοδεύσεις της. Και μόνο η νομικά τεκμηριωμένη άποψη του ΔΟΑΤΑΠ στο απαντητικό έγγραφο προς την Κομισιόν ότι: «Φορείς όπως τα Κολλέγια του ν. 3696/2008, όπως ισχύει, συνιστούν στο πλαίσιο της ελληνικής νομοθεσίας φορείς μη τυπικής εκπαίδευσης.

Κατά συνέπεια, δεν θα μπορούσε να αναγνωρισθεί από τον ελληνικό οργανισμό αναγνώρισης ακαδημαϊκής ισοτιμίας, ως χρόνος σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης, χρόνος σπουδών ο οποίος πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα σε τέτοιο φορέα διότι τούτο θα συνιστούσε καταστρατήγηση των παραγράφων 5 και 8 του άρθρου 16 του Συντάγματος», αρκεί για να αντιληφθούμε κάτι που είναι πρωτοφανές για τα κοινοβουλευτικά μας ήθη. Να καλείται, δηλαδή, η Βουλή να νομοθετήσει, συμμορφούμενη δήθεν, προς απαίτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, χωρίς να προσκομίζεται στη Βουλή το έγγραφο που θεμελιώνει αυτή την «απαίτηση», αλλά και η σχετική αλληλογραφία του ΥΠΑΙΘ. Ενώ, ταυτόχρονα, υπάρχει αρμόδιος θεσμικός φορέας του ελληνικού κράτους (ΔΟΑΤΑΠ) που υποστηρίζει ότι αυτό είναι αντισυνταγματικό!

Μάλιστα, όπως διαπίστωσαν όλοι οι εισηγητές των κομμάτων στους οποίους και μόνο μετά την πίεση που ασκήσαμε, επιδείχθηκε «στο πόδι» η επιστολή της Ε.Ε. το σχετικό έγγραφο είναι ΑΔΙΑΒΑΘΜΗΤΟ, συνεπώς η κυρία Κεραμέως εξαπατούσε συνειδητά το Κοινοβούλιο όταν έλεγε ότι δεν μπορεί να το καταθέσει στη Βουλή «για λόγους δημοσίου συμφέροντος».

Μετά την αποκάλυψη του εγγράφου του ΔΟΑΤΑΠ, όλοι καταλαβαίνουν ότι η κυρία Κεραμέως είναι πολλαπλά εκτεθειμένη και ότι δεν καταθέτει τα έγγραφα για λόγους εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτό, φαίνεται πως είχαν υπόψη τους τόσο ο πρωθυπουργός που δεν άρθρωσε λέξη για το άρθρο 50, ούτε διατελέσαντες υπουργοί Παιδείας της ΝΔ οι οποίοι είτε δεν έλαβαν καν το λόγο είτε «διεκπεραίωσαν» μια ειλημμένη απόφαση, πειθαρχώντας στην κομματική γραμμή.

Για το λόγο αυτό καταθέσαμε σήμερα (σ.σ. χτες) αίτημα κατάθεσης εγγράφων προς το υπουργείο Παιδείας μαζί με τις κυρίες Ξενογιαννακοπούλου και Τζούφη και σε αυτό το αίτημα θα επιμείνουμε με κάθε κοινοβουλευτικά διαθέσιμο μέσο.

Καλώ και πάλι την υπουργό Παιδείας να αποσύρει το εκτρωματικό άρθρο 50 που βρίσκει αντίθετους όλους τους φορείς της εκπαίδευσης και σύσσωμη την κοινωνία. Είμαστε οι τελευταίοι που θα χαρούμε αν επιμείνει στη διάταξη επιβεβαιώνοντας έτσι τους χαρακτηρισμούς ότι η ίδια προσωπικά είναι μεσίτρια συμφερόντων των Κολλεγίων, που βρίσκονται στον «πάτο» των διεθνών κατατάξεων και πωλήτρια αγορασμένων και κίβδηλων πανεπιστημιακών τίτλων.

Το πιο σημαντικό όμως είναι το θλιβερό μήνυμα «αναξιοκρατίας», φαύλης «αριστείας» και «εξίσωσης προς τα κάτω» (για να χρησιμοποιήσω προσφιλείς εκφράσεις του νεοφιλελεύθερου συρμού) που στέλνει προς τη νέα γενιά και τους εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές αποφοίτους των ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων που μόχθησαν να εισαχθούν στις σχολές τους η κυρία υπουργός.

Η κυρία Κεραμέως, παραφράζοντας εν αγνοία της τη σημαντική μας ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη- Ρουκ, το θάνατο της οποίας θρηνούμε αυτές τις μέρες, είναι σα να λέει στα νέα παιδιά « Η ζωή δεν θέλει κόπο, θέλει κόλπο». Κι αυτή η ντροπή θα την συνοδεύει παντοτινά.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]