Ο Ρίτσαρντς είπε ότι μόνο το κρανίο θα είχε μήκος λίγο πάνω από ένα μέτρο και θα περιείχε περίπου 40 δόντια.

«Παρόλο που οι πτερόσαυροι μπορούσαν να πετάξουν, δεν είχαν καμία σχέση με τα πουλιά, ούτε καν με τις νυχτερίδες», είπε. «Οι πτερόσαυροι ήταν τα πρώτα ζώα με οστά στην πλάτη που προσπάθησαν να πετάξουν».

Αυτά τα είδη ερπετών, οι πτερόσαυροι ήταν τέλεια προσαρμοσμένοι στην πτήση, λόγω των λεπτών τοιχωμάτων τους, των κοίλων οστών τους, με αποτέλεσμα τα απολιθωμένα λείψανά τους να είναι πολύ σπάνια και συχνά κακοδιατηρημένα. «Είναι αρκετά εκπληκτικό (ότι) απολιθώματα αυτών των ζώων υπάρχουν», δήλωσε ο Ρίτσαρντς.
Ο δρ Στιβ Σάλισμπερι, συν-συγγραφέας της εργασίας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Vertebrate Paleontology, σημείωσε αυτό που ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό σε αυτό το νέο είδος ανγκουέριου: το τεράστιο μέγεθος της οστέινης κορυφογραμμής στην κάτω γνάθο του, την οποία πιθανότατα είχε και στην άνω γνάθο του.

Το απολίθωμα βρέθηκε σε ένα λατομείο από έναν ντόπιο, τον Len Shaw, ο οποίος βρίσκεται στην περιοχή εδώ και δεκαετίες.