Ένα σύστημα ανεπίδεκτο μαθήσεως
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”99344″ img_size=”full”][vc_column_text]Μια Τρίτη πριν από 90 χρόνια, στη Νέα Υόρκη χιλιάδες Αμερικανοί που είχαν προσβληθεί από τον χρηματιστηριακό πυρετό και την ψευδαίσθηση της αέναης κερδοφορίας, είδαν τα άπληστα όνειρά τους να συντρίβονται.. Το κραχ της Wall Street ήταν η απαρχή μιας μεγάλης τραγωδίας για την αμερικανική και την παγκόσμια οικονομία.
Η «Μεγάλη Υφεση» την οποία τροφοδότησε η «Μαύρη Τρίτη» του 1929 ήταν και παραμένει η μεγαλύτερη σε διάρκεια, έκταση και ένταση κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Κανείς μέχρι τότε, δεν είχε διανοηθεί την τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή, την εξαθλίωση της αμερικανικής κοινωνίας, τα καραβάνια των πεινασμένων που προκάλεσε η κρίση. Και ελάχιστοι είχαν προειδοποιήσει για την τραγικότερη συνέπειά της, το μακελειό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το κραχ του 1929 και η «Μεγάλη Υφεση» έχουν μελετηθεί και εμπνεύσει όσο ελάχιστα «στιγμιότυπα» της σύγχρονης Ιστορίας. Θα έλεγε κανείς ότι όλα τα δυνατά διδάγματα για τις κερδοσκοπικές φούσκες, για την ανάγκη να τιθασευτούν οι αγορές, να ελεγχθεί η απληστία του κεφαλαίου, να προστατευτούν οι πολίτες από την παραπλάνηση και την απληστία, έχουν αντληθεί και αξιοποιηθεί στις δημόσιες πολιτικές.
Όχι μόνο δεν έχει συμβεί αυτό, αλλά οι κρίσεις της τελευταίας εικοσαετίας αποδεικνύουν ότι οι πιο καταστροφικές συνιστώσες του καπιταλιστικού σύμπαντος παραμένουν ασύδοτες και ανεξέλεγκτες. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, με μεγαλύτερο θύμα την ελληνική κοινωνία, αποτελούν τη θλιβερή επιβεβαίωση της διαπίστωσης.
Το σύστημα είτε αποδεικνύεται ανεπίδεκτο μαθήσεως,είτε τρέφεται πλέον αποκλειστικά με αυτές. Και τελικά μ’ εμάς.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
