Ένα παιδί είναι παιδί, δεν είναι κινούμενος στόχος

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”122600″ img_size=”full”][vc_column_text]Ένας «συνηθισμένος μήνας» με τέσσερις ανήλικους νεκρούς και 16 τραυματίες σε ισάριθμα τροχαία συμβάντα ο Σεπτέμβριος, σύμφωνα με τον «SOS Τροχαία Εγκλήματα». Ανάμεσα στα θύματα που έχασαν τη ζωή τους βρίσκεται ένα βρέφος 16 μηνών και τρία παιδιά 10,11 και 17 ετών.

«Γονείς σκοτώνουν τα παιδιά τους…Τραυματισμένα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να πεθαίνουν μέσα στις κατεστραμμένες λαμαρίνες…  αυξάνει ο αριθμός θυμάτων, αλλά και δραστών που οδηγούν ηλεκτρικό πατίνι… και το Υπουργείο Μεταφορών  προτείνει την είσοδο 12χρονων με ηλεκτρικό πατίνι στο δίκτυο κυκλοφορίας» σχολιάζει ο πανελλαδικός σύλλογος

Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση του συλλόγου με την σοκαριστική καταγραφή των δυστυχημάτων του περασμένου μήνα.

Στις αρχές του χρόνου η Νορβηγία ανακοίνωσε με περηφάνια πως το 2019 ήταν η χρονιά χωρίς κανένα νεκρό παιδί από τροχαίο στο οδικό δίκτυο της χώρας.

Όλες οι χώρες που αποφάσισαν να πάρουν στα σοβαρά το ζήτημα της οδικής ασφάλειας επικεντρώνουν πρωταρχικά στη μείωση της παιδικής θνησιμότητας στο οδικό δίκτυο και έχουν απτά αποτελέσματα.

Αναγνωρίζοντας το γεγονός πως τα παιδιά αποτελούν τους πλέον ευάλωτους χρήστες του οδικού δικτύου προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα ασφαλές πλαίσιο κυκλοφορίας που πρωταρχικά θα ενθαρρύνει το περπάτημα και την ποδηλασία, που θα διαχωρίζει τα δίκτυα μηχανοκίνητης και μη μηχανοκίνητης κυκλοφορίας, θα αυξάνει το δημόσιο χώρο προς όφελος των ανθρώπων και όχι για ιδιοποίηση του από τους χρήστες μηχανοκινήτων.

Παρόλαυτα, και παρά τις επισημάνσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η πρόοδος αφορά μόνον σ ορισμένες χώρες. Σε παγκόσμια επίπεδο φτάσαμε δυστυχώς από το 2010 και μετά τα τροχαία συμβάντα να αποτελούν το 1ο αίτιο θανάτου και για την ηλικιακή ομάδα 5 έως 14 ετών. (Από το 2000 αυτό ίσχυε – και εξακολουθεί να ισχύει- για τις ηλικίες 15 έως 29 ετών).

Στη χώρα μας ο αριθμός των ανηλίκων που χάνουν την ζωή τους ή τραυματίζονται στο οδικό δίκτυο παραμένει σε υψηλά επίπεδα και δεν φαίνεται να απασχολεί σοβαρά την πολιτεία αλλά συχνά και την οικογένεια μια και πολύ συχνά μέλη της οικογένειας εμπλέκονται στα σχετικά συμβάντα.

Μια πικρή γεύση μας δίνει μια καταγραφή που κάναμε (πηγή το διαδίκτυο) σε σχέση με τροχαία με θύματα ανήλικους το Σεπτέμβρη του 2020 στη χώρα μας. Τα περιστατικά που καταγράψαμε είναι προφανώς λιγότερα από αυτά που συνέβησαν τον ακριβή αριθμό και την βαρύτητα των οποίων δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ μια και δεν υφίσταται υπηρεσία καταγραφής στο υπουργείο Υγείας, που θα συνέλλεγε  τα σχετικά στοιχεία από τα νοσοκομεία.

8 Σεπτεμβρίου: ένα δεκάχρονο αγόρι έχασε την ζωή του στο Ριζό Πέλλας όταν καταπλακώθηκε από κλάρκ που οδηγούσε ο πατέρας του.

12 Σεπτεμβρίου: ένα βρέφος 16 μηνών  το οποίο καθόταν σε παιδικό κάθισμα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. έχασε τη ζωή του μετά από πλαγιομετωπική σύγκρουση δυο ΙΧ στο ύψος της περιοχής Λαστέικα  στην Ε.Ο Πατρών – Πύργου: Συνελήφθη ένας 26χρονος οδηγός.

19 Σεπτεμβρίου: ένα δεκαεπτάχρονο κορίτσι, οδηγός μηχανής, έχασε τη ζωή του μετά από εκτροπή, στην Κέρκυρα  στον εσωτερικό δρόμο στη θέση Καλλιθέα Καναλιών.

22 Σεπτεμβρίου: ένας εντεκάχρονος που οδηγούσε ηλεκτρικό πατίνι τραυματίστηκε σοβαρά και τρεις μέρες μετά έχασε τη ζωή του. Είχε ενοικιάσει το πατίνι και τον παρέσυρε ΙΧ στη Χερσόνησο Κρήτης.

και δεκαέξι τραυματίες… 

Από τα 16 τραυματισμένα παιδιά τα έξι ήταν πεζά και τα δύο οδηγούσαν ηλεκτρικό πατίνι που παρασύρθηκαν από οδηγούς ΙΧ τα 14 και ηλεκτρικού πατινιού τα 2 (το ένα εγκαταλείφθηκε)! Επτά τραυματισμένα παιδιά ήταν επιβάτες αυτοκινήτων, ενώ ένα οδηγούσε ποδήλατο και τραυματίστηκε χωρίς εμπλοκή άλλου οχήματος.

Πέντε από τα τραυματισμένα παιδιά σε δύο συμβάντα είχαν πέραν των σωματικών τραυμάτων να αντιμετωπίσουν το γεγονός πώς υπήρχαν νεκροί στις συγκρούσεις και μάλιστα για τα τρία απ αυτά νεκρή ήταν η μητέρα τους και οδηγός ο πατέρας τους, ενώ και ο θάνατος ενός από τα παιδιά προκλήθηκε από όχημα με οδηγό τον πατέρα του.

Το ότι η Ελλάδα καταγράφει σταθερά μεγάλο αριθμό παιδιών – θυμάτων στην κυκλοφορία και ότι κανένας κρατικός φορέας δεν ενδιαφέρεται διαχρονικά γι αυτό, θα πρέπει να μας βάλει σε πολύ απαισιόδοξες σκέψεις.

Αλλά τώρα έχουμε το COVID, χθες είχαμε τα Μνημόνια, προχθές κάτι άλλο και αύριο ποιος ξέρει τι θα μας ξημερώσει. Επιτέλους, έχουμε τόσα προβλήματα, με τα παιδιά θ ασχολούμαστε τώρα….[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]