Έμφυλη βία

Αν σε αυτήν την κοινωνία όσες και όσοι υποτίθεται ότι «καίγονται» για την έμφυλη βία, ενδιαφέρονταν πράγματι για αυτήν, το τελευταίο για το οποίο θα συζητούσαμε θα ήταν η καταστολή των υποψηφίων δραστών.

Θα ξεκινούσαμε με μία αξιόπιστη μελέτη για το αν το ζήτημα γενικώς της έμφυλης βίας βρίσκεται σε έξαρση ως προς προηγούμενες δεκαετίες και κυρίως γιατί.

Θα αναζητούσαμε το προφίλ δραστών και θυμάτων. Έχουν κάποια κοινά στοιχεία για παράδειγμα σε ό,τι αφορά το επίπεδο μόρφωσης, την κοινωνική προέλευση, το οικογενειακό τους περιβάλλον, το επάγγελμά τους, την ηλικία τους,

Θα ψάχναμε ποια είναι η συσχέτιση των περιστατικών αυτών με την 15ετή πλέον οικονομική κρίση.

Θα ερευνούσαμε ποια είναι η πολιτική του εκπαιδευτικού συστήματος και θα συζητούσαμε ποια πρέπει να είναι. Τι σημαίνει ενημερώνω έναν έφηβο για το πώς πρέπει να είναι οι σχέσεις του με το άλλο φύλο, ώστε να υπάρχει και ελευθερία και ασφάλεια.

Θα βλέπαμε τι σημαίνει και πώς γίνεται να υποστηρίξουμε ως κοινωνία και ως κράτος στο επίπεδο των υλικών όρων όχι μόνο τα θύματα, αλλά συνολικώς τα πιο αδύναμα στρώματα.

 Τι σημαίνει η παρότρυνση «μίλα» στα θύματα, όταν αφού μιλήσουν θα γυρίσουν στο ίδιο σπίτι με το δράστη;

 Αφού λοιπόν ερευνήσουμε όλα αυτά, προκειμένου να αναλύσουμε ως κοινωνία τι όντως αντιμετωπίζουμε, πώς όντως πρέπει να δράσουμε, είναι που (πρέπει να) έρχεται ο ρόλος της αστυνομίας και των δικαστηρίων.

Φωτο ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ