Γράφει η Ελένη Παναγούλια, Συμβουλευτικός Ψυχολόγος

Ενώ τα Χριστούγεννα θεωρούνται  η κατεξοχήν πλέον αγαπημένη περίοδος του χρόνου , η περίοδος της οικογένειας, της ατομικής χαράς και της συλλογικής ευτυχίας, της ανταλλαγής δώρων, των επισκέψεων, των εντόνων συναισθημάτων, των σχολικών διακοπών και της αποχής από το επάγγελμα ειδικά στη σύγχρονη εποχή της γενικότερης οικονομικής κρίσης ως σκέψη και μόνο μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνη για ορισμένους συνανθρώπους μας.

H κατάθλιψη τις ημέρες των γιορτών, μας δείχνει ότι την εορταστική περίοδο καταγράφονται πενταπλάσια ποσοστά καταθλιπτικών, είναι ένα θέμα που πάντα έρχεται στην επικαιρότητα τις μέρες αυτές και φαίνεται να επηρεάζει όλο και περισσότερους.

Τι συμβαίνει όταν αυτές οι «προσδοκίες» για διάφορους λόγους δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν? Η διάσημη «κατάθλιψη των Χριστουγέννων» αφορά πολλούς ανθρώπους και ίσως στην σημερινή εποχή ακόμη περισσότερους απ’ ότι παλιότερα: στρες, αδυναμία να βιωθεί «το εορταστικό κλίμα των ημερών», αυξημένο αίσθημα κούρασης, ευερεθιστότητα, μελαγχολία, ενίοτε κατάθλιψη (με την κλινική έννοια του όρου).

Ας δούμε κάποιους λόγους, για τους οποίους πολλοί άνθρωποι φορτίζονται με αρνητικά συναισθήματα την περίοδο των γιορτών:

Η μοναξιά

Οι άνθρωποι που είναι μόνοι τους είναι περισσότεροι απ’ όσο νομίζουμε. Οι γιορτές  – παραδοσιακά συνδεδεμένες με οικογενειακές συγκεντρώσεις, συντροφικότητα γύρω από το γιορτινό τραπέζι και γενικότερα φιλικές και κοινωνικές επαφές- εντείνουν το αίσθημα μοναξιάς (είτε κάποιος διαβιεί χωρίς οικογένεια, σύντροφο και φίλους είτε νιώθει συναισθηματικά αποξενωμένος από το περιβάλλον του).  Στις μέρες μας, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να πραγματοποιήσουν το αίτημα τους για φυσική και συναισθηματική μετοχή σε συντροφικές σχέσεις και αυτό το αίτημα ματαιώνεται περισσότερο οδυνηρά την περίοδο των γιορτών: το να είναι κανείς μόνος του το βράδυ μιας καθημερινής μέρας δεν βιώνεται το ίδιο αρνητικά με το να είναι μόνος του όταν αλλάζει η χρονιά.

Η οικονομική δυσπραγία και η «υποχρέωση» υπερκαταναλωτισμού

Στις δυτικές κοινωνίες, εδώ και αρκετά χρόνια, οι γιορτές των Χριστουγέννων σημαίνουν αναγκαστικό σχεδόν καταναλωτισμό, είτε για δώρα (συνήθως ακριβά) είτε για το γιορτινό τραπέζι είτε για ψώνια προσωπικής ανανέωσης (π.χ. καινούρια ρούχα για το ρεβεγιόν), είτε για ταξίδια σε «in» ακριβούς ταξιδιωτικούς προορισμούς των Άλπεων και …της Αράχοβας . Όλα αυτά συνεπικουρούμενα εδώ και χρόνια από την αισθητική του lifestyle των illustration περιοδικών και τηλεοπτικών εκπομπών. Κι ενώ πάντα αρκετοί συνάνθρωποι μας αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στις χριστουγεννιάτικες «σειρήνες της κατανάλωσης», πλέον σημαντικές δυσκολίες αντιμετωπίζουν και άνθρωποι που πρότερα ζούσαν μια αρκετά άνετη οικονομικά ζωή. Και ενώ λοιπόν η δυνατότητα καταναλωτισμού έχει περιοριστεί σημαντικά για τους περισσότερους, το αίσθημα υποχρέωσης απέναντι στο κοντινό περιβάλλον (σύντροφοι, φίλοι και παιδιά) παραμένει και η αδυναμία του ατόμου να ανταπεξέλθει – όπως νομίζει πως οφείλει  – προκαλεί ενοχές, στρες, αισθήματα αναξιότητας και τελικά μέχρι και κατάθλιψη.

Οι αναμνήσεις

Είτε χαρούμενες είτε δυσάρεστες, οι αναμνήσεις περασμένων Χριστουγέννων είτε από τη παιδική ηλικία είτε και από το πιο πρόσφατο παρελθόν, μπορούν να πυροδοτήσουν αισθήματα θλίψης, μελαγχολίας και αναστάτωσης. Για παράδειγμα, μπορεί σε κάποιους να πυροδοτούνται αναμνήσεις από Χριστούγεννα της παιδικής ηλικίας που ο ένας γονιός ήταν απών ή αντίθετα που ήταν η εποχή της μεγαλύτερης θαλπωρής, μιας θαλπωρής που δεν μπορεί να βιώσει ως ενήλικας. Άλλο παράδειγμα: γυναίκες ή άντρες που χώρισαν πρόσφατα αντίθετα με την δική τους επιθυμία και αναπολούν τις ωραίες στιγμές που έζησαν με τους πρώην συντρόφους τους.

Μη ρεαλιστικές προσδοκίες

Το εορταστικό κλίμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς σχεδόν επιβάλλει «να περάσουμε καλά». Πολλοί άνθρωποι βιώνουν αυτό το διάχυτο μήνυμα πιεστικά και αγχωτικά. Οι υπερβολικές προσδοκίες για διασκέδαση δύσκολα εκπληρώνονται και το αίσθημα της απογοήτευσης και ματαιότητας μπορεί να είναι έντονο.

Η επιστροφή στην καθημερινότητα

Εκτός από το καταθλιπτικό συναίσθημα που μπορεί να βιώνει κανείς πριν ή κατά την διάρκεια των γιορτών, υπάρχει και η μελαγχολία που μπορεί να προκύψει όταν οι γιορτές τελειώσουν και καλούμαστε να επανέλθουμε στην καθημερινότητα. Ειδικά, όταν οι γιορτές των Χριστουγέννων συνδυάζονται και με διακοπές, η επιστροφή στην εργασία (ειδικά όταν δεν μας ικανοποιεί, ψυχικά ή οικονομικά) μπορεί να επιφέρει αρνητική διάθεση. Επιπλέον, υπάρχει η φυσιολογική κούραση που επιφέρουν οι υπερβολές των ημερών (είτε αφορά στις προετοιμασίες και τα ψώνια, είτε στο ξενύχτι, την υπερβολική κατανάλωση φαγητού και ποτού, είτε στο στρες και την ένταση).

Μπορεί λοιπόν εκ πρώτης όψεως,για όλα αυτά τα Χριστούγεννα να μοιάζουν πιο “απαιτητικά” από τα υπόλοιπα. Όμως, το άτομο οφείλει να πιστέψει πραγματικά στην προσπάθειά του και να βεβαιωθεί ότι ο επόμενος χρόνος θα είναι ένας από τους πιο όμορφους της ζωής του, καθώς θα τον βρει πιο συνειδητοποιημένο και ένα βήμα πιο κοντά στον αληθινό εαυτό του.

Σας εύχομαι μέσα από τη ψυχή μου ήρεμες γιορτές και μια υγιή χρονιά!