Εκλογές «δεύτερης τάξης»
Χαρακτηρίζουν την ψήφο των Ευρωεκλογών «χαλαρή», αν και τα πολιτικά αποτελέσματα που έχει κατά καιρούς παράξει δεν δικαιολογούν έναν τέτοιο χαρακτηρισμό. Ούτε η ψήφος στις 9 Ιουνίου ούτε οι κραδασμοί της επόμενης μέρας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο μπορούν να αντιμετωπίζονται με χαλαρότητα. Όπως δεν μπορεί να αποδοθεί σε χαλαρότητα η εν πολλοίς αναμενόμενη αποχή των πολιτών.
Μπορεί οι ευρωεκλογές να θεωρούνται «δεύτερης τάξης», αφού το διακύβευμα δεν είναι η διακυβέρνηση της χώρας, ωστόσο πολλά είναι τα διακυβεύματα της ευρωκάλπης, όπως πολλά είναι και τα μηνύματα που θα στείλουν οι πολίτες τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Μαξίμου, στην Κουμουνδούρου, στη Χαριλάου Τρικούπη και στο σύνολο του πολιτικού συστήματος.
Οι ευρωεκλογές είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά το ολοένα και πιο θαμπό είδωλο της κάποτε ελπιδοφόρας και οραματικής Ευρώπης, αλλά και την ταλαιπωρημένη Ελληνική Δημοκρατία,που εδώ και καιρό εκπέμπει SOS, γυρεύοντας μια αξιόπιστη και κοινωνικά δίκαιη διέξοδο.
