Απώλειες 1.400 € το χρόνο μέτρησαν στο εισόδημά τους οι πτυχιούχοι με υψηλό μορφωτικό επίπεδο την 6ετία 2010 – 2015 

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”96276″ img_size=”full”][vc_column_text]Εισόδημα 8.373 ευρώ έχασαν μέσα σε 6 χρόνια οι πτυχιούχοι της Ελλάδας με υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Η μεγάλη κατρακύλα εντοπίζεται την 6ετία 2010 – 2015, όταν οι απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων με μεταπτυχιακά, διδακτορικά κ.λπ. έχαναν κατά μέσο όρο 1.400 ευρώ εισόδημα το χρόνο, με αποτέλεσμα το καθαρό εισόδημά τους να πέσει από τα 22.466 ευρώ το 2009 στα 14.093 ευρώ το 2015 και τελικώς να διαμορφωθεί στα 14.419 ευρώ το 2018. Με άλλα λόγια ο… αφρός των νέων επιστημόνων στην Ελλάδα έχασε σε 6 χρόνια το 1/3 του εισοδήματός του.

Δεν είναι, συνεπώς, παράξενο, που ένας στους τρεις πτυχιούχους αναγκάζεται να εργαστεί σε θέσεις που υπολείπονται των προσόντων του. Ειδικότερα το 33,9% των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απασχολείται σε θέσεις για τις οποίες δεν θα χρειαζόταν τα… πτυχία του. Αρκεί να σημειωθεί πως το 2010 μόλις το 22,1%, δηλαδή ένας στους πέντε πτυχιούχους εργαζόταν σε δουλειά υποδεέστερη των ακαδημαϊκών του προσόντων. Η αύξηση την τελευταία 8ετία είναι κατακόρυφη κατά 58,8%. Ενδεικτικό είναι πως ο μόνος κλάδος της ελληνικής οικονομίας που εμφανίζει μείωση της αναντιστοιχίας ακαδημαϊκών προσόντων και απαιτήσεων θέσης εργασίας είναι οι κατασκευαστικές κατά 31,7%. Η χαμηλότερη αναντιστοιχία – 4,4% – φυσικά εντοπίζεται στην εκπαίδευση.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έρευνα του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ που παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην ΕΕ-28 σε άνεργους αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, η αγορά εργασίας στην Ελλάδα δεν ανταμείβει το επίπεδο τεχνολογικής εξειδίκευσης των αποφοίτων της εκπαίδευσης, που είναι προσανατολισμένο σε σύγχρονα επιστημονικά πεδία σπουδών.

Πιο αναλυτικά, από την έρευνα προκύπτουν:

-Οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις (μέχρι και 49 απασχολούμενους) στην Ελλάδα αποτελούν διαχρονικά το σώμα της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Πιο συγκεκριμένα το 2019 εκτιμάται ότι  οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις στην Ελλάδα  θα αντιστοιχούν στο 99,7% του συνόλου των επιχειρήσεων, και θα απασχολούν το 78,2% τους συνόλου των εργαζομένων στις ελληνικές επιχειρήσεις

-Την περίοδο 2008-2014 οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις στην Ελλάδα υπέστησαν ισχυρότατο πλήγμα από την οικονομική κρίση. Συγκεκριμένα, το 2014 έναντι του 2008, έχασαν το 1/5 της δυναμικής τους (175.844 επιχειρήσεις), οδήγησαν στην ανεργία το 25,0% των εργαζομένων τους (498.486 εργαζόμενους) και απώλεσαν το 35,3% της προστιθέμενης αξίας τους (14,7 δισ.€).

Επιπλέον:

-Η αγορά εργασίας στην Ελλάδα δεν ανταμείβει το επίπεδο τεχνολογικής εξειδίκευσης των αποφοίτων της εκπαίδευσης, που είναι προσανατολισμένο σε σύγχρονα επιστημονικά πεδία σπουδών. Άτυπα όμως, έχει υιοθετήσει ένα μοντέλο που προκρίνει ως ικανοποιητικά προσόντα εργασίας: (α) τον μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, (β) τη γνώση της Αγγλικής σε επίπεδο Proficiency (αναγνωρισμένο δίπλωμα επάρκειας για διδασκαλία της Αγγλικής) και (γ) την τριετή προϋπηρεσία στο αντικείμενο. Ωστόσο, συνήθως το αντικείμενο εργασίας που προσφέρεται αντιστοιχεί «σε εξειδικευμένο απόφοιτο Επαγγελματικού Λυκείου & IEK ενώ η προσφερόμενη εργασία αμείβεται με μισθό κατώτερο του αποφοίτου Γυμνασίου (ανειδίκευτου εργαζόμενου)».

-Η συγκεκριμένη τάση διογκώνει τα φαινόμενα του brain-drain (διαρροή εγκεφάλων στο εξωτερικό) και brain-waist (σπατάλη εγκεφάλων στην αγορά– αναντιστοιχία δεξιοτήτων).

– Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι σε αντίθεση με το μέσο ευρωπαϊκό όρο κυρίως ο δημόσιος τομέας  της οικονομίας στην Ελλάδα (στον οποίο εντάσσεται και η τριτοβάθμια εκπαίδευση) επενδύει στην Έρευνα & Ανάπτυξη, ενώ το αντίστοιχο μερίδιο του ιδιωτικού τομέα είναι χαμηλότερο. Η αγορά φαίνεται να «αμύνεται» ακόμα για μια οικονομία έντασης εργασίας έναντι μιας οικονομίας έντασης γνώσης.

Τα παραπάνω ευρήματα συνδέονται κυρίως με την αδυναμία της οικονομίας να δημιουργήσει υψηλής προστιθέμενης αξίας θέσεις εργασίας, ενώ ταυτοχρόνως η μεγάλη έκταση του φαινομένου διαμορφώνει συνθήκες περαιτέρω εγκλωβισμού της οικονομίας στον αρνητικό της κύκλο.

Συγκεκριμένα, η μεγάλη πλειονότητα των θέσεων εργασίας δημιουργούνται σε κλάδους και επαγγέλματα χαμηλής προστιθέμενης αξίας, που απαιτούν μεσαία και χαμηλά εκπαιδευτικά προσόντα και δεξιότητες, όταν είναι γενικά αποδεκτό ότι η χώρα, για να βγει με ασφάλεια από την κρίση, χρειάζεται να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας υψηλής προστιθέμενης αξίας, με υψηλά εκπαιδευτικά προσόντα και δεξιότητες[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]