Ευθύνη και σοβαρότητα στη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους

*Του Μισέλ Αμπου-Χάντμπα, Δικηγόρου, υποψήφιου Βουλευτή Ηλείας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

Η διαχείριση του ιδιωτικού χρέους είναι ένα ζήτημα με έντονη κοινωνική διάσταση, για αυτό και δεν προσφέρεται για λαϊκιστικές κορόνες και «εύκολες» λύσεις. Πίσω από οφειλές, ρυθμίσεις και «κόκκινα» δάνεια κρύβονται σχέδια και όνειρα συμπολιτών μας, τα οποία «γκρεμίστηκαν» εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Για αυτόν τον λόγο, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις περιμένουν από τα πολιτικά κόμματα συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες θα ρυθμίζουν με ευνοϊκό και ταυτόχρονα ρεαλιστικό τρόπο τα συσσωρευμένα χρέη από την οικονομική και την πανδημική κρίση.

Το ΠΑΣΟΚ είναι το μοναδικό κόμμα που μέσα στην «καρδιά» της οικονομικής κρίσης -την οποία μας κληροδότησε η αλήστου μνήμης κυβέρνηση Καραμανλή- θέσπισε τον νόμο 3869/2010, δίνοντας τη δυνατότητα στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά να ρυθμίσουν με ευνοϊκό τρόπο τις οφειλές τους, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε.

Θα περίμενε κανείς ότι οι επόμενες κυβερνήσεις θα αξιοποιούσαν τα οφέλη αυτού του νόμου, για να βελτιώσουν το πλαίσιο εξόφλησης για τους κοινωνικά ευάλωτους συμπολίτες μας και να αποτρέψουν τους πλειστηριασμούς της κύριας κατοικίας.

Αντ’ αυτού, τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ «ξήλωσαν» τον νόμο του ΠΑΣΟΚ, αφήνοντας ολότελα απροστάτευτους τους δανειολήπτες απέναντι στους μαζικούς πλειστηριασμούς, και καβγαδίζουν σήμερα για το ποιος άνοιξε πρώτος τον δρόμο για το ξεσπίτωμα των πολιτών.

Η Νέα Δημοκρατία θέσπισε έναν πτωχευτικό κώδικα με μοναδικό μέλημα την ταχύτερη δυνατή ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη, συμπεριλαμβανομένης της κατοικίας του, και δεν έλαβε κανένα ουσιαστικό μέτρο για να περιορίσει τη σκληρή αντιμετώπιση των δανειοληπτών από τις τράπεζες και τα περίφημα funds.

Ειδικά οι πυρόπληκτοι πολίτες και επιχειρηματίες της Ηλείας γνωρίζουν με επώδυνο τρόπο ότι δεν υπήρξε η παραμικρή μέριμνα για τα δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, με αποτέλεσμα τα χρέη να περάσουν στην Εφορία και να κινδυνεύουν σήμερα οι δανειολήπτες να χάσουν τη φορολογική και ασφαλιστική τους ενημερότητα, μαζί και την περιουσία τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεχάσει όχι μόνο ότι κυβέρνησε, αλλά και ότι ήταν το κόμμα που έβαλε στη ζωή μας τα funds και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, ψηφίζοντας το νομοθετικό πλαίσιο αδειοδότησής τους ως προαπαιτούμενο του 3ου Μνημονίου που μας «φόρτωσε» η Βαρουφάκεια διαπραγμάτευση.

Το ΠΑΣΟΚ, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πολίτες και στις επιχειρήσεις, ποτέ δεν έταξε «Σεισάχθεια» ή καθολική διαγραφή χρέους. Αντίθετα, έφερε την κυβέρνηση προ των ευθυνών της, καθώς κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή προτείνοντας σειρά εφαρμόσιμων προτάσεων για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους με στόχο να βοηθήσει τους μη προνομιούχους να διασώσουν την περιουσία τους και να μη διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή.

Και επειδή το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ απαντά με προτάσεις, αυτές είναι σαφείς και συγκεκριμένες:

Την αποκατάσταση της προστασίας της κύριας κατοικίας,
Την προστασία της αγροτικής περιουσίας,
Τη θέσπιση δεσμευτικών κανόνων για την αναδιάρθρωση των οφειλών,
Το δικαίωμα προαίρεσης του δανειολήπτη στην αγορά του δανείου του,
Τη δίκαιη κατανομή του συναλλαγματικού κινδύνου στα δάνεια με ελβετικό φράγκο,
Την προστασία των δικαιωμάτων των εγγυητών και την άμβλυνση του χρέους τους,
Τη θέσπιση πλαισίου λειτουργίας και κανόνων για τις εταιρείες διαχείρισης, ώστε να μη δρουν ασύδοτα,
Την καθιέρωση ενός εξωδικαστικού μηχανισμού με κυρώσεις για τους πιστώσεις που δεν συμμετέχουν ουσιαστικά και με δυνατότητες προσφυγής για τους οφειλέτες,
Τη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο και ασφαλιστικά σε 120 δόσεις, με διαγραφή του 30% της οφειλής, εφ’ όσον τηρείται η ρύθμιση.