Εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και επιτάχυνση στην απονομή της

Γράφει ο Μιχάλης Κατρίνης, Βουλευτής Ηλείας, υποψήφιος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής

Έρευνες της κοινής γνώμης αποτυπώνουν το έλλειμμα εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι σε έναν από τους κορυφαίους θεσμούς, όπως είναι η Δικαιοσύνη.

Το γεγονός ότι το 70% των πολιτών δεν εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη, αποτελεί ένα ηχηρό μήνυμα, μια ηχηρή προειδοποίηση.

Η συντριπτική αυτή πλειοψηφία που δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη διαμορφώθηκε μέσα από συγκεκριμένες και υπαρκτές αιτίες, όπως:

-Η απροκάλυπτη συγκάλυψη που επιχειρήθηκε από την κυβέρνηση στη διερεύνηση των ευθυνών για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.

-Οι παρεμβάσεις της ηγεσίας του Αρείου Πάγου σε εκκρεμείς υποθέσεις που καταλύουν την έννοια της ανεξαρτησίας του φυσικού δικαστή.

-Η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με στοιχεία της Κομισιόν, η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις σε ότι αφορά στην καθυστέρηση των ρυθμών απονομής της δικαιοσύνης.

-Το γεγονός ότι δύο και πλέον χρόνια μετά, δεν υπάρχει καμία εξέλιξη στις έρευνες για το σκάνδαλο των υποκλοπών.

-Το γεγονός ότι η πλειοψηφία του Αρείου Πάγου θεώρησε καλό να αποφανθεί εναντίον του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το Κράτος Δικαίου.

-Η αίσθηση ότι υπάρχει ένας ομφάλιος λώρος που συνδέει τη δικαστική με την  εκτελεστική εξουσία .

Πέρα βέβαια από τις μεθοδεύσεις και πρακτικές συγκάλυψης , στις οποίες ειδικεύεται η κυβέρνηση, βαρύνεται και με θεσμικές και νομοθετικές αστοχίες όπως ο νόμος για την αναμόρφωση των ποινικών κωδίκων που έχει στον πυρήνα του το στόχο δημιουργίας αισθήματος φόβου, που έρχεται σε αντίθεση με την ουσία και την ίδια την ιδέα της Δικαιοσύνης.

Μια νέα προγραμματική πρόταση διακυβέρνησης  δεν μπορεί να αγνοεί την ανάγκη αποκατάστασης του κύρους αλλά κυρίως της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στη Δικαιοσύνη.

Στρατηγικοί άξονες μιας νέας αντίληψης πρέπει να είναι:

-η ανεξαρτησία και η ποιότητα της Δικαιοσύνης

-η απόλυτη εφαρμογή της έννοιας του Κράτους Δικαίου.

-η ταχύτητα στην απονομή της Δικαιοσύνης.

Στο δια ταύτα χρειάζονται επιλογές και θεσμικές παρεμβάσεις, όπως:

-Ο συνολικός εκσυγχρονισμός και η αναμόρφωση της  διαδικασίας που συνδέεται με τη Δικονομία, την οποία διέπει ένα απαρχαιωμένο  πλαίσιο που πρέπει να αλλάξει.

Γιατί πρέπει να αλλάξει; Για να εκδίδονται ταχύτερα οι αποφάσεις, οι οποίες θα πρέπει να έχουν ξεκάθαρο και σύντομο σκεπτικό.

-Η ηλεκτρονική διασύνδεση και διαλειτουργικότητα των υπηρεσιών και λειτουργών της Δικαιοσύνης με άλλες δημόσιες υπηρεσίες προκειμένου να διαβιβάζονται ταχύτερα τα στοιχεία υποθέσεων που εμπίπτουν στην κρίση της Δικαιοσύνης.

-Η  αύξηση του αριθμού των εισακτέων στη Σχολή Δικαστών.

-Η δημιουργία ενός αδιάβλητου και αξιόπιστου μοντέλου εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, που θα περιλαμβάνει και κίνητρα, το οποίο θα αποσυμφορήσει τα Δικαστήρια.

Η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι ελεύθερη και ανεξάρτητη, να κερδίσει και πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών.