Διονύσης Καλαματιανός: «Πυροτεχνήματα δίχως ουσία οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για τη δημόσια εκπαίδευση»
Εν μέσω μαζικών συγχωνεύσεων τμημάτων, με σχολικές τάξεις ακόμα και των 28 μαθητών, με άλυτο το πρόβλημα της στέγασης και της μετακίνησης των εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση επιδίδεται ξανά σε επικοινωνιακές φιέστες, προκειμένου να αποπροσανατολίσει από τα τεράστια ζητήματα που αντιμετωπίζει η εκπαιδευτική κοινότητα.
Πλέον, δεν μπορεί να εξαπατήσει καμία και κανέναν. Δεν μπορεί να παραπλανήσει, όταν βαπτίζει ως διορισμούς νέων εκπαιδευτικών την κατάργηση οργανικών θέσεων από τη μια βαθμίδα και τη μεταφορά τους σε άλλη ή την κάλυψη μόνο των αποχωρήσεων-συνταξιοδοτήσεων.
Δεν μπορεί με πρόσχημα το ψηφιακό φροντιστήριο να απεργάζεται την υποκατάσταση της δια ζώσης διδασκαλίας και της φυσικής παρουσίας στην τάξη.
Δεν μπορεί να προωθεί τις αυτόνομες τάξεις, αντί να προσλαμβάνει εκπαιδευτικούς ή να φροντίζει τουλάχιστον για τη μεταφορά των μαθητών στην πλησιέστερη σχολική μονάδα.
Δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι η σχολική βία θα καταπολεμηθεί μόνο με πλατφόρμες και ποινολόγια.
Δεν μπορεί η λειτουργία των σχολείων να βασίζεται πάνω στην αυστηροποίηση των παιδαγωγικών και πειθαρχικών μέτρων, ούτε στην τιμωριτική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Σε ό,τι αφορά το πρόβλημα με τα κινητά τηλέφωνα, πρόκειται για κάτι εξαιρετικά σοβαρό. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης θα μείνουν ουσιαστικά στα χαρτιά, εάν δεν εμπλακούν σε συζητήσεις οι ίδιοι οι μαθητές, οι μαθήτριες, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, ώστε να υπάρξει μια πολύμορφη αντιμετώπιση του προβλήματος.
Εμείς επιμένουμε ότι είναι αναγκαία η αύξηση πόρων στη δημόσια εκπαίδευση. Χρειάζονται πραγματικές και επαρκείς προσλήψεις εκπαιδευτικών. Σήμερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα λειτουργεί με σχεδόν 40% αναπληρωτές, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 5%. Χρειάζεται στήριξη του Έλληνα εκπαιδευτικού, ιδίως σε συνθήκες γενικευμένης ακρίβειας και στεγαστικής κρίσης. Επίσης, τονίζουμε ότι απαιτείται ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών που βιώνουν από πρώτο χέρι τα φαινόμενα σχολικής βίας και αξιοποίηση όλων των σύγχρονων παιδαγωγικών μεθόδων και εργαλείων. Η δημόσια εκπαίδευση έχει ανάγκη από πραγματική ενίσχυση και όχι από πυροτεχνήματα, όπως η κυβέρνηση αρέσκεται να αναλώνεται.