Δήμος Ήλιδας: Ανάπτυξη και καθημερινότητα
Γράφει ο Σπύρος Λαμπρινός
Είναι κοινή διαπίστωση ότι η πόλη, ο Δήμος φθίνει. Διαρκώς χάνει υπηρεσίες, υποδομές . Διαρκώς υποβαθμίζεται, προβλήματα καθημερινότητας δύσκολα αντιμετωπίζονται και αναζητείται διέξοδος. Τα προβλήματα είναι οικονομικά αλλά και πολιτικά και βασικά οφείλονται στις κυβερνητικές πολιτικές. Οι αντιδράσεις όμως που προκάλεσε η τελευταία απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Ήλιδας επαναφέρει την συζήτηση, στο ρόλο του δήμου, πως βλέπουμε και εάν θέλουμε ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ και πως βλέπουμε την ανάπτυξη και τι ανάπτυξη θέλουμε. Και κυρίως εάν αυτή θα είναι προγραμματισμένη ή άναρχη!
Εδώ ο ρόλος του Δήμου είναι βασικός. Θα υλοποιεί αιτήματα ομάδων πολιτών , όπως μέχρι σήμερα ή θα είναι διαχειριστής αιτημάτων του συνόλου; Κάποια παραδείγματα. Κύριος συντελεστής ανάπτυξης είναι το σχέδιο πόλης και το γενικό χωροταξικό. Μετά από προσπάθειες 10 ετών ολοκληρώθηκε , αλλά ο προηγούμενος δήμαρχος , υποκύπτοντας σε αιτήματα δημοτών, άφησε να παραγραφεί η εισφορά σε χρήμα. 5,5 εκατομμύρια ευρώ αναζητούνται γιατί το σχέδιο πόλης αχρηστεύεται. Η είσοδος σε χρηματοδοτήσεις, δεν είναι μόνο προτάσεις . Είναι μελέτες και ωριμάνσεις, που γίνονται από μελετητές, και για να τις κάνεις χρειάζεσαι υπαλλήλους και οικονομικά [που δεν έχουμε]
Τα περισσότερα έργα που γίνονται με χρηματοδοτήσεις από την Περιφέρεια ή από το ΠΔΕ έχουν και δική μας συμμετοχή από ιδίους πόρους (παραλάβαμε την δημοτική αρχή με μηδαμινούς ίδιους πόρους και ληξιπρόθεσμες οφειλές). Ο περιφερειακός π.χ βασικό έργο με την ανατολική είσοδο έχει ίδια συμμετοχή, το ίδιο και το Λαζαράκειο και η βιβλιοθήκη και πρέπει να εξασφαλίσουμε τους ίδιους πόρους δηλαδή τα δημοτικά τέλη που πληρώνουν οι δημότες. Στα λίγα παραδείγματα που αναφέρθηκα, εάν προστεθούν και τα προβλήματα της καθημερινότητας, που όλοι αντιμετωπίζουν και γνωρίζουν καθώς και η δύσκολη οικονομική κατάσταση του δήμου , πού λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει, δημιουργούν μια εκρηκτική και δυσοίωνη κατάσταση για την προοπτική του δήμου και τις ζωές των δημοτών ΠΡΕΠΕΙ να αντιμετωπιστεί και για να γίνει αυτό χρειάζεται να ανατραπεί η μέχρι πρότινος επιλεκτική και ρουσφετολογική [χαριστική] δημοτική πολιτική.
Ο Δήμος να αντιμετωπιστεί σαν ΣΥΝΟΛΟΝ πολιτών και όχι σαν ομάδες που ασκούν πίεση. Μια τέτοια αλλαγή σίγουρα δημιουργεί αναστατώσεις, δημιουργεί προβλήματα, καλεί τους δημότες να απαντήσουν σε νέα ερωτήματα και κάποια μπορεί να οδηγήσουν και σε συγκρούσεις. Ελπίζω να αποφευχθούν και να γίνει ένας εποικοδομητικός διάλογος. Εκείνο που καταλαβαίνω είναι ότι ένας δήμος για να μπορεί να λύνει προβλήματα καθημερινότητας και να οδηγήσει σε ανάπτυξη ΠΡΕΠΕΙ να είναι οικονομικά εύρωστος και άρτια στελεχωμένος και εδώ φαίνεται η αγάπη του καθενός μας για την πόλη.
Για εμένα είναι σίγουρο ότι η κυβερνητική πολιτική δεν ενδιαφέρεται ΟΥΤΕ θέλει να βοηθήσει , η δε πρόταση να τα πάρουμε από τους τραπεζίτες και τα σούπερ μάρκετ ΔΕΝ μπορεί να υλοποιηθεί, ΑΡΑ μόνοι μας θα προσπαθήσουμε να λύσουμε το πρόβλημα.
ΥΓ Για όσους εστιάζουν ΜΟΝΟ στις ευθύνες του κράτους, Αυτοδιοίκηση υπήρχε και πριν την σύσταση του κράτους επί Τουρκοκρατίας, και ΕΛΥΝΕ τα τοπικά και αναπτυξιακά προβλήματα.
