Διεθνές Φεστιβάλ Τεχνών Αρχαίας Ολυμπίας: «Δάφνες και πικροδάφνες» κέρδισαν το χειροκρότημα!

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”117838″ img_size=”full”][vc_column_text]

Φωτογραφίες: Δημήτρης Παπαϊωάννου

Το εξαιρετικό και πάντα επίκαιρο έργο των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά «Δάφνες και Πικροδάφνες» σε συνδυασμό με το γρήγορο ρυθμό, το αβίαστο γέλιο και τις πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών ήταν τα στοιχεία που κράτησαν σε εγρήγορση το θεατρόφιλο κοινό που βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας στο θέατρο Φλόκα στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Τεχνών Αρχαίας Ολυμπίας.

Ο Πέτρος Φιλιππίδης που υπογράφει και την σκηνοθεσία σε ένα από τα σπουδαιότερα έργα της νεοελληνικής δραματουργίας, μετέφερε τη σπιρτάδα των διαλόγων του κειμένου, σε ένα κοινό που διψούσε μετά από μήνες καραντίνας για ένα χαμόγελο, έστω και πικρό. Μαζί με τον εξαιρετικό Τάσο Χαλκιά ελίχθηκαν και μεταλλάχτηκαν στη σκηνή αναπτύσσοντας μια μοναδική χημεία μεταξύ τους.[/vc_column_text][vc_single_image image=”117834″ img_size=”full”][vc_column_text]Κι αν οι υψηλές ερμηνείες των έμπειρων Πέτρου Φιλιππίδη και Τάσου Χαλκιά, θεωρούνται δεδομένες και η επιτυχημένη σύμπραξή τους είναι αναμενόμενη, θα πρέπει να επισημάνουμε πόσο καλά και ικανά αναπτύσσει ένα μάλλον κόντρα ρόλο, και ίσως κάτω από δύσκολες ενδυματολογικές συνθήκες, ο Θανάσης Πατριαρχέας, ένας πολλά υποσχόμενος νέος ηθοποιός που κλήθηκε να ερμηνεύσει έναν χαρακτήρα έξω από τη στερεοτυπική αντίληψη της εγχώριας σόου-μπιζ που θα τον ήθελε οπωσδήποτε γοητευτικό ζεν πρεμιέ, και κεντά αποσπώντας το χειροκρότημα του κοινού.

Η μεγάλη ερμηνεία όμως έρχεται από τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη, ο οποίος εξελίσσει με γεωμετρική πρόοδο τον αφελή Αλέκο στο ρόλο του, προσδίδοντας του ρεαλιστικά χαρακτηριστικά, εκφράσεις-αντιδράσεις-χειρονομίες, αποδίδοντας έναν χαρακτήρα τόσο γνώριμο και τόσο οικείο στις κοινωνικές μας συναναστροφές. Από το μόνιμο απορημένο και ανασφαλές βλέμμα μέχρι το στα όρια του ψυχαναγκασμού παίξιμο με τα μανίκια του πουλόβερ, γίνεται το ιδανικό δουλοπρεπές «ανθρωπάκι», που δια της συγκολλήσεως ψάχνει την κοινωνική καταξίωση.[/vc_column_text][vc_single_image image=”117835″ img_size=”full”][vc_column_text]Η παράσταση αντιμετωπίστηκε από τον Πέτρο Φιλιππίδη μέσα από μια νέα οπτική, που παραμένει μεν πιστή στην αρχική σκηνοθετική του προσέγγιση, αλλά δίνει νέες προεκτάσεις καθώς απευθύνεται σε μια Ελλάδα όπου πλέον ο πολιτισμός προβάλλει ως προτεραιότητα. Κοινωνικά και πολιτικά ανήσυχο, πρόκειται για ένα θεατρικό δείγμα γραφής που προσεγγίζει τη νέα πραγματικότητα με ευαισθησία, κριτικό πνεύμα αλλά και καμία διάθεση συμβιβασμού με τα κακώς κείμενα της εκάστοτε εξουσίας και όσων επιθυμούν να την περιβληθούν.[/vc_column_text][vc_single_image image=”117836″ img_size=”full”][vc_single_image image=”117837″ img_size=”full”][/vc_column][/vc_row]