«Δι αυτά πολεμήσαμεν»
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”105458″ img_size=”full”][vc_column_text]
Γράφει ο Δικαιόπολις
«Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες, τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο, τά ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ’ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν […]. Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: «Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά πολεμήσαμε» Στρατηγού Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα, 1829 – 1850
Την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2020 ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης εγκαινίασε την περιοδική έκθεση «Δι’ αυτά πολεμήσαμεν… Αρχαιότητες και Ελληνική Επανάσταση», που εντάσσεται στο πρόγραμμα εορτασμού του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση της ΝΔ και η εντεταλμένη υπουργός πολιτισμού Λ. Μενδώνη εξαγγέλλουν την πρόθεσή τους για τη μετατροπή του νομικού καθεστώτος των κρατικών μουσείων, από δημόσιες υπηρεσίες ενταγμένες στον κορμό Υπουργείου Πολιτισμού σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), δηλαδή σε αυτόνομους διοικητικά φορείς που θα έχουν διορισμένα Διοικητικά Συμβούλια και θα είναι αποκομμένα από την Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Το τι θα συνεπάγεται η αντικατάσταση των προσώπων που προΐστανται σε ένα Δημόσιο Μουσείο, δηλαδή του Διευθυντή και των Τμηματαρχών (που σήμερα προέρχονται από την υπαλληλική ιεραρχία), από διορισμένο Διοικητικό Συμβούλιο που θα αποτελείται από εξωυπηρεσιακούς παράγοντες, αποτυχόντες πολιτευτές, απόστρατους και συνταξιούχους, φιλότεχνους και φιλάρχαιους πολιτικούς φίλους και αρεστούς της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, εύκολα μπορούμε να το αντιληφθούμε από την σχετική εμπειρία των τελευταίων διορισμων Διοικητών στα Δημόσια Νοσοκομεία.
Όπως σημειώνει σχετικά και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων: «τα Μουσεία και όλα όσα αυτά εμπεριέχουν (συλλογές, υλικοτεχνική υποδομή, εργαζόμενοι) θα αποτελούν προίκα στα συμφέροντα της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας […]. Η προσπάθεια μετατροπής των Δημόσιων Μουσείων σε ΝΠΔΔ συνιστά μία απροκάλυπτη παρέμβαση στα θέματα της Δημόσιας Διοίκησης με πελατειακές προεκτάσεις, καθώς τα διοικητικά όργανα θα έχουν άμεση εξάρτηση από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, χωρίς να έχουν συνείδηση και υποχρεώσεις υπαλλήλου που εφαρμόζει τον Νόμο. Ταυτόχρονα, τα ΝΠΔΔ είναι ένας τύπος δημόσιας διοίκησης που διασφαλίζει την εμπλοκή των ιδιωτών μέσω του διορισμένου Διοικητικού Συμβουλίου. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου εξυπηρετούν, εν δυνάμει, μικροπολιτικά ή και ιδιωτικά συμφέροντα και όχι κατ’ ανάγκην το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον όλων μας. Η νομική μορφή του ΝΠΔΔ παρέχει τη δυνατότητα συμπράξεων με τον ιδιωτικό τομέα ή ανάθεσης τομέων (όπως η φύλαξη) σε εταιρείες, ή ακόμα και προνομιακές σχέσεις με Ιδρύματα Πολιτισμού που αδημονούν να εισβάλουν και στον χώρο της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
