“Δάσος” ανεμογεννητριών στα όρια Ηλείας-Αρκαδίας-Μεσσηνίας

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”128469″ img_size=”full”][vc_column_text]

Διάβημα για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων από την Περιβαλλοντική-Πολιτιστική Ένωση Μεσσηνίας

[/vc_column_text][vc_column_text]Την αντίθεση τους, στην δημιουργία ενός “δάσους” απο ανεμογεννήτριες στα όρια των Νομών Ηλείας, Αρκαδίας, Μεσσηνίας και μάλιστα δίπλα σε πολιτιστικά μνημεία εκφράζει η Περιβαλλοντική Πολιτιστική Ενωση Μεσσηνίας. Σε διάβημα της, αναφέρει: “Εν μέσω πανδημίας κατατέθηκε στην ΡΑΕ αίτηση εταιρείας για αδειοδότηση 72 ανεμογεννητριών, που θα εγκατασταθούν στα γεωγραφικά όρια των νομών Αρκαδίας-Ηλείας-Μεσσηνίας. Η πιθανή χωροθέτηση τόσων  ανεμογεννητριών θα οδηγούσε αναπόδραστα στην ανεπανόρθωτη αλλοίωση του περιβάλλοντος της περιοχής, φυσικού και πολιτισμικού, και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επιτραπεί, καθώς αρχαία μνημεία και φυσικό περιβάλλον συνιστούν μια  αδιαίρετη ενότητα, μια ενιαία λειτουργική και αισθητική σύνθεση.

Περιοχή χωροθέτησης

Η ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζεται από έντονο ανάγλυφο με πλήθος κορυφογραμμών, φαράγγια, μικρά πλατώματα, ποτάμια, καταρράκτες. Εντός των ορίων της επέμβασης βρίσκεται η κορυφή του Λυκαίου Όρους, η οποία είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος-πανελλήνιο ιερό με χρήση άνω των 5.000 ετών, όπου βρίσκεται εν εξελίξει σημαντικό ερευνητικό-ανασκαφικό πρόγραμμα. Επιπλέον, σε απόσταση αναπνοής και με άμεση οπτική επαφή με τρεις ζώνες χωροθέτησης ανεμογεννητριών προς  Β, ΒΑ και ΝΔ αυτού σώζεται υψίστης σημασίας Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς – το πρώτο που εντάχθηκε στον Κατάλογο της UNESCO – ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνα. Πλήθος άλλων μνημείων βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία αναπτύχθηκαν από την αρχαιότητα αλλά και στην περίοδο του Διαφωτισμού και της Αναγέννησης σημαντικά λογοτεχνικά, φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά ρεύματα (βουκολική ποίηση, Αρκαδισμός). Τέλος, επισημαίνεται ενδεχόμενη οπτική επαφή με τα μνημεία της αρχαίας Είρας.

Είδος παρέμβασης, κωλύματα, απειλές

Η πιθανή εγκατάσταση ενός δάσους  ανεμογεννητριών στην εν λόγω περιοχή -ύψους 185μ. εκάστη και ανοίγματος άνω των 90μ.- καθώς και τα έργα προσβασιμότητας σε αυτές,  θα ισοπεδώσουν κυριολεκτικά το όρος και θα κατατμήσουν τους οικοτόπους του, με καταστροφικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες. Με βάση την τελευταία αναφορά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, η κυριότερη αιτία μείωσης της βιοποικιλότητας είναι η αλλαγή χρήσης γης, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις αύξησης κατάτμησης του τοπίου. Ως προς την ακολουθηθείσα διαδικασία, διευκρινίζουμε ότι ενώ ασκείται η προστασία του αρχαιολογικού νόμου, ο οποίος στο άρθρο 10.3 ορίζει πως απαιτείται σχετική άδεια του εκάστοτε Υπουργού Πολιτισμού και στην παρ.6 του ιδίου άρθρου ότι: «…αυτή προηγείται από τις άδειες άλλων αρχών … και τα στοιχεία της αναγράφονται με ποινή ακυρότητας στις άδειες αυτές», δεν έχει εκδοθεί η προαναφερθείσα άδεια. Τονίζουμε ότι ενδέχεται να γίνει διέλευση βοηθητικών οδών διαμέσου των ορίων του αρχαιολογικού χώρου του Λυκαίου Όρους, άγνωστο είναι δε εάν προβλέπεται εγκατάσταση ανεμογεννητριών ακόμη και εντός των ορίων αυτού.

Η ζημιά που θα υποστεί η περιοχή είναι ανυπολόγιστη σε σχέση με τα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα και πιθανά οφέλη, προσβάλλοντας κατάφωρα το Σύνταγμα (24 Σ), τους Νόμους και το Ενωσιακό Δίκαιο, ενώ η παρέμβαση αυτή έρχεται σε σύγκρουση με το περιεχόμενο διεθνών Συμβάσεων Προστασίας του Πολιτιστικού και Φυσικού Τοπίου. Η αδειοδότηση εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε περιοχές που τυγχάνουν ειδικής προστασίας  λόγω ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, οφείλει να λαμβάνει υπόψιν όλα τα παραπάνω.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ και αναγνωρίζοντας την αδήριτη ανάγκη ανάπτυξης ΑΠΕ για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής

ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ

ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ στην εγκατάσταση αιολικών στην ευρύτερη περιοχή του ναού του Επικούριου Απόλλωνα και του Λυκαίου Όρους, που θα οδηγήσει σε καταστροφική αλλοίωση του τοπίου, με τραγικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον και την αρχαιολογική-πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής αυτής ως μοναδικού χώρου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που πρέπει να τυγχάνει ειδικής μέριμνας και φροντίδας κάθε ευνομούμενου Κράτους”.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]