Δ. Καλαματιανός: «Η ακρίβεια σε ενέργεια και καύσιμα ισοπεδώνουν την κοινωνία»
Οι κυβερνητικές αστοχίες συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς. Μετά την αποτυχία διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης, η κυβέρνηση αδυνατεί πλήρως να αντιμετωπίσει την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση που μαστίζουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Εργαζόμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και κτηνοτρόφοι, συνταξιούχοι και άνεργοι, όλοι υποφέρουν κάτω από το κύμα των τεράστιων ανατιμήσεων στο ηλεκτρικό ρεύμα και στην ενέργεια, στα βασικά είδη διατροφής, στα καύσιμα, στα ενοίκια και στις υπηρεσίες. Η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα καθημερινά συνθλίβεται, καθώς η αγοραστική κίνηση έχει μειωθεί κατακόρυφα και τα συσσωρευμένα χρέη στραγγαλίζουν τον κόσμο της αγοράς.
Η κυβέρνηση φέρει τεράστιες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση που βιώνουν οι πολίτες. Οι επιλογές της στη διαχείριση της ενεργειακής ακρίβειας, όχι μόνο δεν ανακούφισαν την κοινωνία, αλλά εκτόξευσαν τους λογαριασμούς ρεύματος επιτρέποντας την αισχροκέρδεια. Οι κυβερνώντες εντός ενεργειακής κρίσης παρέδωσαν τη ΔΕΗ στους ιδιώτες, προχωρώντας παράλληλα στη βίαιη και δίχως σχέδιο απολιγνιτοποίηση. Επιπλέον, μεγέθυναν την εξάρτηση της Χώρας από το φυσικό αέριο, αδιαφόρησαν για τη διενέργεια ελέγχων στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και έθεσαν σε εφαρμογή τη ρήτρα αναπροσαρμογής.
Τώρα προσπαθούν να «χρυσώσουν το χάπι» εισάγοντας νομοθετική ρύθμιση για τον περιορισμό των υπερκερδών στην αγορά ενέργειας. Έπρεπε, λοιπόν, να περάσουν τόσοι μήνες για να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι κάποιοι θησαυρίζουν σε βάρος των καταναλωτών, όπως επανειλημμένως τόνιζε εδώ και τόσο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Και πάλι, όμως, η συγκεκριμένη διάταξη δεν πρόκειται να επιφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα, αν σε αυτή δεν ορίζεται ρητά ανώτατο όριο κέρδους, ενδεικτικά στο 5%, όπως έχει ήδη προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Επιπλέον, δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη για τις ρευματοκοπές με τις οποίες κινδυνεύουν όλοι οι συνάνθρωποί μας που αδυνατούν να πληρώσουν τη ρήτρα αναπροσαρμογής. Κάτι που μάλλον δεν απασχολεί τη κυβέρνηση, καθώς είναι νωπή η απόρριψη της τροπολογίας του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ για αναστολή των ρευματοκοπών, σε όσους αδυνατούν να καταβάλουν τη ρήτρα.
Και για την ακρίβεια στα καύσιμα, οι κυβερνώντες επιχειρούν να ρίξουν «στάχτη στα μάτια». Κοροϊδεύουν με λειψά επιδόματα διάρκειας τριών μηνών, τη στιγμή που η βενζίνη καλπάζει ολοταχώς στα 3 ευρώ το λίτρο. Οι ίδιοι, λοιπόν, που κατηγορούσαν τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για επιδοματική πολιτική στις δύσκολες ημέρες των μνημονίων, τώρα τρέχουν να διασωθούν μοιράζοντας ανεπαρκείς ενισχύσεις, που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εξισορροπήσουν τη λεηλασία που έχει υποστεί το εισόδημα των πολιτών από την πρωτοφανή ακρίβεια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επιμένει σε συγκεκριμένες τομές που θα στηρίξουν και θα ανακουφίσουν πραγματικά την κοινωνία. Συγκεκριμένα χρειάζεται, μεταξύ άλλων, άμεσα:
- Να μειωθεί ο ΕΦΚ στα καύσιμα.
- Να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός στα 800 ευρώ.
- Να μειωθεί ο ΦΠΑ στα τρόφιμα.
- Να επιβληθεί πλαφόν στη χονδρική και τη λιανική τιμή του ρεύματος και του φυσικού αερίου.
Δυστυχώς, οι συνεχείς λανθασμένες και ιδεοληπτικές κυβερνητικές επιλογές έχουν διαμορφώσει το σημερινό θολό τοπίο, μέσα στο οποίο καλούνται να ανταπεξέλθουν οι πολίτες. Με τον πληθωρισμό στη Χώρα μας να καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, η συνέχεια προδιαγράφεται δραματική. Προφανώς, η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Η ελληνική κοινωνία στις επόμενες εκλογές, όποτε αυτές και αν γίνουν, θα κληθεί να πάρει μια απόφαση που θα καθορίσει το μέλλον της. Θα επιτρέψει να συνεχιστούν οι σκληρές νεοφιλελεύθερες και επικίνδυνες πολιτικές που την έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο; Που έχουν βυθίσει σε τέλμα την οικονομία, την υγεία και την παιδεία; Που έχουν ισοπεδώσει το κοινωνικό κράτος;
Ή θα επιλέξει μια νέα προοδευτική κυβέρνηση, η οποία έχοντας στον πυρήνα της πολιτικής της τον ίδιο τον πολίτη και τις ανάγκες του, θα διορθώσει λάθη και παραλείψεις, παρεμβαίνοντας καίρια και αποφασιστικά όπως και όπου χρειάζεται; Είναι βέβαιο πως ο ελληνικός λαός θα πράξει το δεύτερο δίνοντας ηχηρή και αποφασιστική απάντηση στην οπισθοδρόμηση και στις πρακτικές που υποθηκεύουν το μέλλον του.