Χάρης Κότσιφας: «Συμμετέχουμε στο θέατρο με την ψυχή μας και για την ψυχή μας…»

27 Μαρτίου – Παγκόσμια ημέρα Θεάτρου 2024

-Άρθρο του Χάρη Κότσιφα – Ερασιτέχνη Σκηνοθέτη – Θ.Ο «ερασιΤΕΧΝΕΣ» Αμαλιάδας

Ο ρόλος του θεάτρου είναι καθαρτικός. Επιφέρει την λύτρωση, την αυτο-θεραπεία και την ανακούφιση στους ηθοποιούς και στο κοινό.

Αριστοτέλης

Και συνεχίζει ο μέγας Έλληνας Φιλόσοφος Αριστοτέλης: «Το Θέατρο Μέσα από την αναπαράσταση ανθρωπίνων χαρακτήρων/τύπων, την προβολή ιδεών/αξιών/προτύπων, τις συγκρούσεις , την εξωτερίκευση συναισθημάτων και σκέψεων, τις φιλοσοφικές αναζητήσεις, γίνεται μοχλός παρακίνησης και δράσης, αυτογνωσίας, αυτοπροσδιορισμού και άντλησης εμπειριών»

Την ώρα μιας παράστασης, λοιπόν,  η σκηνή και η πλατεία γίνονται ένα. Η ψυχή μας κατεβαίνει και μπαίνει στα σώματα των θεατών και η ψυχή των θεατών «μετενσαρκώνεται»  στη σκηνή μέσα στο σώμα του ηθοποιού.

Συμμετέχουμε  λοιπόν στο θέατρο είτε σαν ηθοποιοί είτε σαν θεατές  με τη ψυχή μας και για την ψυχή μας.

Όπως λέει ο Νικηφόρος Παπανδρέου «Το θέατρο είναι μίμησις πράξεως. Είναι δηλαδή αναπαράσταση, και είναι η αναπαράσταση μιας δράσης, μιας σειράς πράξεων. Άλλωστε, η έννοια της πράξης είναι εδώ κομβική: πράξη των θεατρικών ηρώων (ο μύθος), πράξη των ηθοποιών (η παράσταση), πράξη των θεατών (η προσέλευση).  Υπάρχει θέατρο όταν μια ομάδα ηθοποιών (ή και μόνο ένας) παρασταίνει μια ιστορία από τη ζωή των ανθρώπων μπροστά σε μια ομάδα θεατών».  

Στόχος του ερασιτέχνη  ηθοποιού, αλλά και του θεατή, σε μια παράσταση , θεωρώ ότι είναι η λύτρωση, η κάθαρση της ψυχής!

Σαν ηθοποιοί, μέσα από αυτή την βιωματική εμπειρία, άλλοτε συμπάσχουμε, άλλοτε ταυτιζόμαστε, προβληματιζόμαστε, άλλοτε αναρωτιόμαστε και έτσι διευρύνουμε την σκέψη μας. Τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε  λειτουργούν διδακτικά και παιδευτικά οδηγώντας πολλές φορές σε λύσεις δικών μας θεμάτων και σε νέους δρόμους της ζωής μας. Στην διάρκεια μιας παράστασης βλέπουμε μπροστά μας να περνάνε διαφορετικοί χαρακτήρες, κοινωνικές καταστάσεις, υπαρξιακά προβλήματα , ανθρώπινες αδυναμίες που καλούμαστε να υποδυθούμε και να ζήσουμε .

Ως θεατές, βρισκόμαστε μπροστά στην σκηνική απόδοση ενός δραματικού κειμένου βιώνοντας τα πάθη, τα εμπόδια, τους προβληματισμούς, τις χαρές των ηρώων και γινόμαστε  κοινωνοί.

Επίσης , είτε είμαστε θεατές ενός θεατρικού δρώμενου είτε συντελεστές, εκτός των άλλων, έχουμε ως σκοπό την διασκέδαση και την ψυχαγωγία.Εξάλλου, η ψυχαγωγία είναι στοιχείο ζωτικής σημασίας για κάθε άνθρωπο και το θέατρο είναι το μέσον για την επίτευξή της.

Θα κλείσω με τρεις κουβέντες  κορυφαίων του θεάτρου που μεταξύ άλλων με έχουν σημαδέψει, ως Ερασιτέχνη Σκηνοθέτη

• Ένα θεατρικό έργο πρέπει να σου δίνει να σκεφθείς κάτι. Όταν βλέπω ένα έργο και το καταλαβαίνω με τη πρώτη, τότε ξέρω ότι δεν είναι και πολύ καλό. T. S. Eliot
• Ένας ηθοποιός πρέπει να φλέγεται εσωτερικά και  με φαινομενική άνεση εξωτερικά. ΆντονΤσέχωφ
• Αγάπα το έργο τέχνης μέσα σου, όχι τον εαυτό σου μέσα σε αυτό.
  Κονσταντίν Στανισλάβσκι