Ασταθή Στιγμιότυπα: Τα αλήτικα αυγά
Γράφει η Αστάθεια
Κάτω από τη βαγιά, που φυτεύτηκε όταν βυθίστηκε στο βλέμμα της Διώνης, καθόταν ο Βάιος να κλαίει για τον πρόωρο χαμό της αγναντεύοντας το μακρινό πέλαγο. Καμάρωνε τα παιδιά τους, ορφανά από μάνα πλέον, να παίζουν στο κοτέτσι. Στην μικρή Ελώνη φόρεσαν οι κυράδες του χωριού μαύρο τσεμπέρι και πήγε να της το βγάλει. Δεν ήθελε τόση θλίψη να σκιάζει τα όμορφα μάτια της, πνιγμένα στα δάκρυα πια. Μεγάλος το πένθος. Ξαφνικά βλέπει τον μικρό Γεννάδιο να φορτώνει στην αυτοσχέδια καρότσα, προσαρμοσμένη στο ποδηλατάκι του, τις κότες.
-Τι κάνεις αυτού, τον ρωτάει.
-Πάω τις κότες να βοσκήσουν το περιβόλι του θείου Διογένη.
-Γιατί παιδάκι μου.
-Να! θυμάσαι πατέρα… Τα τελευταία αυγά που είχε μαζέψει η μάνα πριν φύγει για τον ουρανό μοσχοβολούσαν και μου είπε ότι πήραν γεύση από τα λουλούδια που είχαν φάει. Είδα ότι στο περβόλι του θείου έχουν αρχίσει να δένουν τα κεράσια και τα πέταλα των λουλουδιών έχουν πέσει στο γρασίδι. Να τα φάνε λοιπόν και μετά να γεννήσουν κερασένια αυγά…
-Άιντε παιδί μου και να προσέχεις και τον εαυτό σου και τις κότες.
Ο Γεννάδιος ανέβηκε -με λίγο ζόρι- το λόφο και έφτασε στο περβόλι του Διογένη όπου τον υποδέχθηκε με χαρά.
-Καλά που ήρθες παιδί μου. Άσε τις κοτούλες να βοσκήσουν και έλα να σε τρατάρω.
Έκατσαν στο τραπέζι κάτω από τη μουριά και έφαγε το λουκουμάκι του και ήπιε δροσερό νερό από το πηγάδι.
Τότε ο θείος του έφερε ένα δώρο. Ήταν ένα ραδιοφωνάκι με μπαταρίες. Του είπε ότι με τόσο πόνο που είχαν λίγη μουσική θα έκανε καλό στην Ελώνη κι αυτόν. Το είχε συντονίσει στον σταθμό που έπαιζε λόγια μουσική και όπερα.
Στο σούρουπο φόρτωσε τις κότες στην καρότσα και επέστρεψε στο σπίτι όπου η Ελώνη έπαιζε με το γατάκι της στην αυλή. Άνοιξε τότε το ραδιοφωνάκι και η μουσική του Μπαχ ταξίδεψε στους λόφους μέχρι την Κάτω Βρύση. Το προσωπάκι της Ελώνης φώτισε και είπε την ιδέα της. «Θα βάλουμε το ραδιοφωνάκι στο κοτέτσι να ακούνε και οι κότες αλλά και μείς από τα ανοιχτά παράθυρα».
Την επόμενη Κυριακή είχαν στο παζάρι τα πιο νόστιμα αυγά από κοτούλες που είχαν ταξιδέψει και άκουγαν μουσική.
Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα μέχρι την πόλη κι όλοι έτρεχαν να αγοράσουν τα αλήτικα αυγά.
Πέρασαν τα χρόνια. Ο Γεννάδιος αναζήτησε την τύχη του στην πόλη αλλά η Ελώνη έμεινε στο χωριό. Αφού έφτιαξε έναν αρωματικό κήπο και φύτεψε νέα δέντρα στον οπωρώνα, τοποθέτησε το ραδιοφωνάκι του Διογένη έξω από το παράθυρο της να συνακροάται με τις κοτούλες της και να προσφέρει τα φημισμένα αλήτικα αυγά της.
