Ασταθή στιγμιότυπα: Όταν συνάντησα τον Κ. Γεωργουσόπουλο

Γράφει η Αστάθεια

Πριν χρόνια, σ’ ένα ταξίδι “αστραπή” στην Αθήνα για επαγγελματικούς λόγους αποφάσισα να αξιοποιήσω την μοναδική διανυκτέρευση βλέποντας θέατρο.
Χρόνια επιθυμούσα να δω την κα Ελένη Χατζηαργύρη στο “σανίδι” και ήμουν τυχερή που εκείνο το βράδυ είχε παράσταση το έργο του Έντουαρντ Άλμπη “Τρεις Ψηλές Γυναίκες” σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά.
Όταν πήγα να βγάλω το εισιτήριο, η ευγενέστατη κυρία με ρώτησε αν περιμένω παρέα για να μας τοποθετήσει μαζί.
Της είπα ότι έρχομαι από τον Πύργο και θα δω την παράσταση μόνη μου.
Ενθουσιάστηκε και μου έδωσε μια καλή θέση- 2η σειρά!
Είχα καθίσει και περίμενα την έναρξη.
Σε λίγο εμφανίστηκε ο “γιγάντιος” κ. Γεωργουσόπουλος, που κλίνοντας την κεφαλή μας χαιρέτησε ευγενικά.
Όμως- για κακή μου τύχη- η θέση του ήταν ακριβώς μπροστά μου…
Η παράσταση ξεκίνησε- όμως ο όγκος του κ. Γεωργουσόπουλου με εμπόδιζε να βλέπω. Δεν μπορούσα να πω τίποτα.
Αλλά “στραβολαίμιασα” να παρακολουθήσω την παράσταση, που ήταν άψογη και διαπίστωσα ότι η κ. Λάσκαρη υπό της οδηγίες του κ. Βουτσινά ήταν πολύ καλή αλλά η κ. Χατζηαργύρη ήταν “μαγική”.

*Ο κ. Γεωργουσόπουλος “έφυγε” χθες.