Ασταθή στιγμιότυπα: «Καλάθι Χριστουγέννων»
Αφού διάβασα στην «Πρωινή» τα περιεχόμενα του… προβληματίζομαι
Γράφει Η Αστάθεια
- Κατσίκι και αρνί δεν τρώγαμε ποτέ τα Χριστούγενα!!!
Η γαλοπούλα- το άνοστο πουλί- με γεύση σαν μουσκεμένα άχυρα έχει υιοθετηθεί μιμητικά στον «κλεινόν άστυ» αλλά και άλλες περιοχές- προς ένδειξη προόδου. Αν και θυμάμαι τους “βοσκούς με τα γαλιά” να κατεβαίνουν στον Πύργο και να φουσκώνουν τους διάνους με την τρόμπα του αέρα για τα ελαστικά των οχημάτων, στο βενζινάδικο. Ήθελε και «τέχνη», που ο πατέρας μου κατείχε
Σε άλλες περιοχές έχουν καθιερωθεί οι χήνες (κατά τα γαλλικά πρότυπα γεμιστές με ένα κοτόπουλο γεμιστό με ορτύκι!!
Στη Θεσσαλία συνηθίσουν κότα γεμιστή με μυρουδιές και ρύζι βρασμένη και αφού κάνουν σούπα την ξεροψήνουν στον φούρνο. Το δοκίμασε μια φορά η μαμά μου και ήταν εξαιρετικό.
Στην ξεχασμένη Ηλεία τρώμε γριά κότα με σούπα αυγολέμονο. Κάτι που δεν αλλάζω με τίποτα! Την επόμενη μέρα- ψιλοκόβω τα ψαχνά και κάνω πιλάφι Μιλανέζα. Όταν ήμασταν πολυπληθής οικογένεια δεν έμενε ούτε κοκαλάκι οπότε κάναμε χοιρινό φρικασέ με σέλινο
Τα «κυβερνητικά επιτελεία» ξέχασαν τα χοιροσφάγια του Δεκέμβρη…
και τα “γιαπράκια” της Β. Ελλάδας.
Και την Πρωτοχρονιά αλανιάρικος κόκκορας μακαρονάδα!
Δεν θα αλλάξω τις συνήθειες μου- υπό το πρίσμα των προσφορών!!!
Λίγες φτερούγες και πλατάρια κάνουν υπέροχη σούπα…
και 2 μπουτάκια με μπόλικα μπαχάρια θα μοιάζουν
με τον «κόκκορα της Πρωτοχρονιάς.
