Από την ευφορία στην εφορία

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”93800″ img_size=”full”][vc_column_text]Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη, στις δυόμισι εβδομάδες από τον σχηματισμό της, πέρα από τα λάθη και τις ιδεοληπτικές προτεραιότητές της, αποδείχθηκε αρκετά αποτελεσματική στο να προκαλεί επικοινωνιακό θόρυβο.

Όλοι οι υπουργοί της, λαλίστατοι και υπερκινητικοί, εμφανίζονται «σαν έτοιμοι από καιρό», με πρόγραμμα και ατζέντα νομοθετικών πρωτοβουλιών που «δίνουν τίτλους», έστω και αν είναι άγνωστο, ασαφές ή κρυφό το περιεχόμενό τους. Ακόμη και όταν απλώς εξαγγέλλουν ξανά, οικειοποιούνται ή «ψιλοδιορθώνουν» αποφάσεις και πρωτοβουλίες της προηγούμενης κυβέρνησης, το κάνουν θορυβωδώς.

Το προφανές είναι ότι η κυβέρνηση θέλει να διατηρήσει τις μικρές και μεγάλες προσδοκίες του τμήματος της κοινωνίας που την έφερε στην εξουσία και να εδραιώσει μια ατμόσφαιρα ευφορίας στην κοινή γνώμη. Μιας ευφορίας που τροφοδοτήθηκε κυρίως από τις –θολές ακόμη– εξαγγελίες μείωσης της φορολογίας και τις συγκεκριμένες και άμεσης εφαρμογής ελαφρύνσεις στον ΕΝΦΙΑ.

Ωστόσο, όσο η επικοινωνία προηγείται της εφαρμοσμένης πολιτικής τόσο η όποια ευφορία έρχεται σε σύγκρουση με την ανελαστική πραγματικότητα, η οποία περιλαμβάνει αδιαπραγμάτευτες προθεσμίες και αναπόδραστες δεσμεύσεις. Από την ερχόμενη Παρασκευή μέχρι και το τέλος του χρόνου, πάνω από 6 εκατομμύρια πολίτες καλούνται να καταβάλουν στα ταμεία του κράτους σχεδόν 6,5 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν στον φόρο εισοδήματος, στις δόσεις του ΕΝΦΙΑ, έστω και με τις ελαφρύνσεις, και στα τέλη κυκλοφορίας.

Επιμέρους ομάδες φορολογουμένων, μικροεπιχειρηματίες και επιτηδευματίες, έχουν παράλληλες υποχρεώσεις απόδοσης του ΦΠΑ τριμήνου. Άλλοι πρέπει να καταβάλουν τις δόσεις για τα ήδη ρυθμισμένα χρέη τους στην εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις τράπεζες. Η μηχανή του ιδιωτικού χρέους δουλεύει ακατάπαυστα και είναι αδηφάγα.

Από την άποψη της ψυχολογίας της κοινής γνώμης, η κυβέρνηση της Ν.Δ. κινδυνεύει να πέσει θύμα της σημαντικότερης επιτυχίας της: κέρδισε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, καλλιεργώντας την προσδοκία άμεσης ανακούφισης από την υπερφορολόγηση.

Από τώρα και στο εξής, τα ίδια στρώματα που την υποστήριξαν κυρίως με αυτό το κριτήριο, θα αρχίσουν να κάνουν τον λογαριασμό. Κάθε ραντεβού με το ταμείο της εφορίας, προγραμματισμένο ή έκτακτο, θα είναι βήμα δυσφορίας. Κυρίως για τον περιούσιο λαό της μεσαίας τάξης, που δεν διακρίνεται ιδιαίτερα για την καρτερικότητα και την υπομονή του.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]