Απέραντη «σιωπή» μπροστά στη «γκαστρωμένη» κάλπη!
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Την Κυριακή, ο ελληνικός λαός θα βρεθεί ξανά στις κάλπες και αν και η περίοδος αυτή είναι προεκλογική, το κλίμα είναι “παγωμένο” και πέρα από τα ίδια τα κόμματα και τα κομματικά στελέχη που κάνουν τον δικό τους αγώνα για να αλλάξουν τους πολιτικούς συσχετισμούς, δυστυχώς κανένας άλλος δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τις εκλογές! Λες και είναι μια υπόθεση που δεν μας αφορά! Δεν ξέρω αν αυτή η απάθεια που υπάρχει γύρω μας θα αλλάξει μέχρι την επόμενη Κυριακή, όμως πραγματικά η στάση αυτή των περισσότερων Eλλήνων, μπορεί πραγματικά να αποδειχθεί επικίνδυνη για την δημοκρατία και πολύ επικίνδυνη για το μέλλον μας.
Και δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, όμως αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση στο ίδιο μοτίβο, βλέπω την αποχή από τις κάλπες να γιγαντώνεται με ότι αυτό συνεπάγεται, γιατί τουλάχιστον όλοι γνωρίζουν καλά ότι ωφελημένο θα βγει μόνο το πρώτο κόμμα. Και πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μόνοι μας ορίζουμε τις τύχες μας και η αποχή δεν είναι πολιτική στάση, ειδικά τώρα. Προσωπικά δεν θεωρώ βέβαια ότι ήταν και ποτέ, όμως τώρα, κάτι η απογοήτευση από τους ηττημένους και κάτι η βεβαιότητα από την πλευρά των νικητών και επίσης το ότι οι βουλευτές έχουν εκλεγεί από την πρώτη κάλπη – θα προκύψουν βεβαίως μερικές ανακατατάξεις σε σχέση με το αποτέλεσμα- όλες αυτές οι παράμετροι μοιάζουν να αποτρέπουν τους εκλογείς από την συμμετοχή τους στις δεύτερες εκλογές.
Συζητώντας με διάφορους ανθρώπους όλες αυτές τις μέρες, αντιλαμβάνομαι ότι ο κόσμος περισσότερο ενδιαφέρεται για το πότε θα ζεστάνει και θα σταθεροποιηθεί ο καιρός να πάει για…. μπάνιο, για το αν θα έχει φέτος τσούχτρες η θάλασσα, για το ποιοι καλλιτέχνες θα τον ψυχαγωγήσουν το καλοκαίρι, για το αν τα οικονομικά του θα του επιτρέψουν να πάει 2-3 μέρες διακοπές και για τόσα άλλα συνηθισμένα πράγματα.. Ζει δηλαδή απλά την καθημερινότητά του! Και όλη αυτή η απάθεια πραγματικά με προβληματίζει τη στιγμή που κάθε φορά που πάει στο σούπερ μάρκετ φεύγει και με όλο λιγότερα πράγματα στο καλάθι του λόγω της ακρίβειας που χτύπησε «κόκκινο», για το ότι η βενζίνη κοστίζει όσο ένας μικρός θησαυρός και σίγουρα αυτό το κόστος δεν θα του επιτρέπει να πηγαίνει στη θάλασσα κάθε μέρα, για το ότι αύριο μπορεί να μην τα καταφέρει να πληρώσει τη δόση του δανείου και να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να του πάρουν το σπίτι τα “κοράκια”.
Όλα αυτά τα προβλήματα συνεχίζουν να είναι εδώ, δεν έληξε τίποτα στις 21 Μαΐου, μπορεί όμως να αλλάξει στις 25 Ιουνίου αν ο καθένας από μας το θελήσει. Δεν είμαι εκλογολόγος και δεν θα διακινδυνεύσω να κάνω εκλογικές προβλέψεις, όμως αυτή η «σιωπή» μπροστά στη «γκαστρωμένη» κάλπη, πραγματικά με προβληματίζει και σίγουρα μπορεί να έχει πολλές αναγνώσεις. Κι αν ο κόσμος αποφασίσει – και πρέπει- να κατέβει να ψηφίσει για τη ζωή του, μπορεί να έχουμε πολλές εκπλήξεις. Κυρίως θετικές. Και αρχίζω να σκέφτομαι σοβαρά αυτό που μου είπε κάποιος έμπειρος «εκλογομάγειρας» ότι «οι υποχρεώσεις για τα… ρουσφέτια και τις προσωπικές συναναστροφές βγήκαν στις πρώτες εκλογές και ο κόσμος θα ψηφίσει αλλιώς τώρα με την λίστα». Μπορεί να μην έχει τελικά και άδικο. Μένει να το δούμε!
Ας ελπίσουμε εκτός από τον… καιρό και την θάλασσα, να ζεστάνει και η πρόθεσή μας να φτάσουμε την επόμενη Κυριακή ως την κάλπη! Εκεί θα φανούν όλα! Χρόνο για βουτιές θα έχουμε όλοι, χρόνο για να διαμορφώσουμε με καλύτερους όρους τις συνθήκες της ζωής μας δεν θα έχουμε όμως για τα επόμενα τέσσερα χρόνια… Για σκεφτείτε το λίγο!!!
