Ανάπτυξη και Υπανάπτυξη: Στενές επαφές τρίτου τύπου και τρίτου κόσμου…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”8432″ img_size=”full”][vc_column_text]Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου

Από την στιγμή που ο κόσμος έχει μικρύνει …
Από την στιγμή που αποστάσεις δεν υπάρχουν πια …
Τα όρια των δυο κόσμων είναι πλέον δυσδιάκριτα.
Η ανάπτυξη με την υπανάπτυξη είναι τόσο μακριά και τόσο κοντά όσο ποτέ άλλοτε.
Και αν αυτό μέχρι τώρα δεν απασχολούσε κανέναν ήρθε η μετάλλαξη της Μποτσουάνας να μας το θυμίσει με τραγικό τρόπο.
Η ασφάλεια που ένοιωθε ο λεγόμενος αναπτυγμένος κόσμος πήγε περίπατο.
Όσα εμβόλια και να κάνουν οι «αναπτυγμένοι», οι «υπανάπτυχτοι» με τον τρόπο τους θα παράγουν και θα μας στέλνουν μεταλλάξεις .
Οι «αναπτυγμένοι» θα φτιάχνουν νέα εμβόλια….
Και η ζωή θα συνεχίζεται έτσι μέχρι ότου συνειδητοποιήσουμε ότι κυνηγάμε την ουρά μας.
Η ασφάλεια η δική μας έχει να κάνει με την ασφάλεια του δίπλα μας.
Και όλοι πλέον είμαστε δίπλα δίπλα και πολύ κοντά όσο και αν κάποιοι το αρνούνται πεισματικά.
Ο covid ήρθε να διαλύσει μύθους σε όσους έστω και τώρα καταλάβουν την πραγματικότητα που ζούμε.
Λύσεις υπάρχουν αλλά όχι αυτές που περήφανοι προβάλουμε.
Μπορεί και τα πρόστιμα να είναι μια λύση αν θα μπορούσαμε να βάλουμε πρόστιμα και στους κατοίκους της υποσαχάριας Αφρικής.
Εκεί σχεδόν όλοι είναι χωρίς εμβόλιο …
Φυσικά δεν είναι αντιεμβολιαστές απλά δεν είναι ακόμη η σειρά τους…
Κάποιοι που δίνουν τις προτεραιότητες φταίνε.
Όλοι τους ξέρουμε…
Αλλά το να αποδώσεις ευθύνες σε αυτήν την περίπτωση και σε αυτήν την κατεύθυνση χρειάζεται αρετή και τόλμη.
Είδη αμφότερα εν ανεπαρκεία.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]