ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ: Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο

Ένα μεγάλο, φουσκωμένο ποτάμι οργής πλημμύρισε προχθές την Ελλάδα. Όλες οι γενιές, σε κάθε γωνιά της χώρας, απαίτησαν δικαιοσύνη για τους νεκρούς. Οι διαδηλώσεις ήταν πρωτοφανείς σε συμμετοχή – αντίστοιχες με την κοινωνική οδύνη που έχει προκαλέσει η σιδηροδρομική τραγωδία.

Αυτό το προαναγγελθέν έγκλημα διέρρηξε το όποιο αίσθημα ασφάλειας είχε απομείνει στους πολίτες, που έχουν εγκαταλειφθεί ανυπεράσπιστοι στη λαίλαπα του πληθωρισμού, στα πάρτι των κερδοσκόπων και στην επίθεση των ενεργειακών καρτέλ.

Κι ήρθε να χτυπήσει στο πιο ευαίσθητο σημείο όλων μας, τα παιδιά. Τα παιδιά που μέχρι τώρα τα ανάγκαζαν να μεγαλώνουν σε ετοιμόρροπες σχολικές αίθουσες και σε πανεπιστήμια που αγκομαχούν.

Μετά τα Τέμπη, δεν αγωνιούμε πια μόνο για την επιβίωσή τους, αλλά για την ίδια τη ζωή τους.

Την περασμένη εβδομάδα, σε μία μόνο στιγμή αποδείχθηκε ότι οι πολιτικές που θέτουν τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους δολοφονούν – κυριολεκτικά. Εδώ και μια 12ετία βλέπουμε όχι μόνο τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλά και τη δημόσια υγεία, την παιδεία, την ενέργεια, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια να «δολοφονούνται»: να απαξιώνονται συστηματικά, να περνάνε στα χέρια δανειστών και ιδιωτών, χωρίς καμία έγνοια για τις ανάγκες του λαού. Το σύνθημα «οι ζωές μας μετράνε» έγινε μυριόστομη κραυγή σε μια χώρα όπου όλοι πια είμαστε αναλώσιμοι.

Είναι πρωτοφανής η αντίδραση των πολιτών –ύστερα από ένα δυστύχημα– σε δυναμική και μαζικότητα – κι αυτό γιατί όλοι πια αντιλαμβάνονται πως συγκεκριμένες πολιτικές μάς εξαθλιώνουν μέχρι θανάτου και οι ηθικοί αυτουργοί έχουν όνομα και επώνυμο.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια και η κοινωνική κατακραυγή για την τραγωδία στα Τέμπη, όπως αυτή εκφράστηκε στις μαζικές συγκεντρώσεις σ’ όλη την Ελλάδα, έστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα. Η κυβέρνηση βρίσκεται στο κεντρικό κάδρο των ευθυνών και η προσπάθειά της να διαχειριστεί επικοινωνιακά την τραγωδία, επέτεινε το αίσθημα δυσαρέσκειας προς αυτήν.

Οι τοποθετήσεις κυβερνητικών αξιωματούχων αλλά και η στάση φίλιων ΜΜΕ για τις ευθύνες αναφορικά με την εθνική τραγωδία, περισσότερο όξυναν παρά αποκλιμάκωσαν το αίσθημα οργής που αισθάνονται οι πολίτες για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Η κυβέρνηση εγκαταλείπει το αφήγημα περί ανθρώπινου λάθους, καθώς οι συνταρακτικές αποκαλύψεις για τη μη λειτουργία των ηλεκτρονικών συστημάτων τηλεδιοίκησης δεν της αφήνουν πολλά περιθώρια για συνέχιση της ίδιας επιχειρηματολογίας.

Ο πρωθυπουργός άλλαξε πλεύση, μετά την πρώτη δημόσια τοποθέτησή του περί ανθρωπίνου λάθους, ενώ την ίδια ρότα ακολούθησε και ο Γιώργος Γεραπετρίτης που ομολόγησε πως η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί, αν λειτουργούσαν τα ηλεκτρονικά συστήματα τηλεδιοίκησης.

Το κακό, όμως, έχει ήδη γίνει. Δεν είναι μόνο τα γκάλοπ του…δρόμου που αποτύπωσαν προχθές με εμφατικό τρόπο τα αισθήματα και δυσαρέσκειας, που ολοένα και «φουντώνουν». Οι διαρροές για τα «συμπεράσματα» των τελευταίων δημοσκοπήσεων, που διενεργήθηκαν μετά την τραγωδία στα Τέμπη τρομάζουν.

Η τραγωδια στα Τέμπη αναδεικνύεται σε πολιτικό σημείο καμπής, διαμορφώνει νέες τάσεις και ισορροπίες και αποκαθηλώνει εν πολλοίς την αδιαμφισβήτητη έως τώρα δημοσκοπική ανωτερότητα της ΝΔ.

Και αυτό που ευλόγως φοβίζει είναι η οργή να διογκωθεί περαιτέρω το επόμενο διάστημα και να εκφραστεί στις εκλογές, όταν αυτές τελικώς οριστούν. Μιλώντας για εκλογές, το σενάριο για διεξαγωγή τους τον Απρίλιο (9/4), φαίνεται πως «καίγεται» οριστικά, μιας και κρίνεται ως αυτοχειρία από το Μαξίμου, να οδηγηθεί σχετικώς άμεσα το κόμμα σε εκλογές, υπό τις παρούσες δυσμενείς συνθήκες.

Οι προχθεσινές ιστορικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα απέτισαν τον καλύτερο φόρο τιμής στους νεκρούς συνανθρώπους μας. Κυρίως γιατί ήταν μια υπόσχεση ότι το ανθρώπινο ποτάμι, που φουσκώνει καιρό τώρα από αγανάκτηση, δεν γυρίζει πίσω…